Previous chapter

کتاب میکاهِ نبی

فصل اول

۱ در دوران سلطنت یوتام، اَحاز و حزقیا، پادشاهان یهودا، خداوند این پیام را درباره سامره و اورشلیم در رویا به میکاهِ مورَشتی داد.

مرثیه ای برای سامره و اورشلیم

۲ای اقوام جهان بشنوید!

ای ساکنین روی زمین گوش بدهید!

خداوند متعال از جایگاه مقدس آسمانی خود

علیه شما شهادت میدهد.

۳خداوند از بارگاه مقدس خود

بیرون می آید و بر فراز کوه ها میخرامد.

۴کوه ها در زیر قدمهایش

مانند موم آب میشوند

و همچون سیل از بلندی ها

به وادی ها سرازیر میگردند.

۵همۀ این وقایع به خاطر عصیان یعقوب و گناهان قوم اسراییل رخ میدهند. سبب عصیان یعقوب، سرکشی اسراییل و بت پرستی یهود گناه کیست؟ گناه از سامره و اورشلیم است. ۶خداوند میفرماید: «من سامره را به یک تودۀ خاک و به یک جای که در آن تاکهای انگور را مینشانند، تبدیل میکنم. سنگ و گِل آن را به دره میریزم تا تهدابش نمایان شود. ۷تمام بتهایش ذره ذره میشوند و همه چیزهایی که با مزد فاحشه های بتکده به دست آمده اند، در آتش میسوزند. دشمنان هدایای بت پرستان را تاراج کرده آنها را در جای دیگر به کار میبرند.»

گریه و ماتم

۸میکاه گفت: «من گریه و ماتم میکنم. با پای برهنه و تن عریان راه میروم و همچون شغالان از غم قولَه میکشم و مانند شتر مرغها نوحه میکنم، ۹زیرا زخم مردم سامره علاج ناپذیر است و مردم یهودا هم بزودی به این بلا دچار میشوند. نابودی و بربادی به دروازه های اورشلیم، یعنی مسکن قوم برگزیدۀ من رسیده است.»

۱۰این خبر را به شهر جَت نرسانید. نگذارید که کسی گریه شما را بشنود. ای اهل بیت عُفره، از فرط غم و شرمندگی در خاک بغلطید. ۱۱ساکنین شافیر عریان و سرافگنده تبعید میشوند. مردم صعنان جرأت نمیکنند که از شهر خارج شوند. وقتی صدای شیون و ماتم از بیت اِیزل به گوش تان برسد، بدانید که آن جا خالی از خطر دشمن نیست. ۱۲اهالی ماروت در آرزوی رسیدن روزهای بهتری هستند، زیرا خداوند مصیبت را به نزدیک دروازه های اورشلیم آورده است. ۱۳ای ساکنین لاکیش، اسپها را به عراده ببندید و فرار کنید، زیرا شما اولتر از همه از گناهان مردم اسراییل پیروی کردید و سبب شدید که مردم اورشلیم به راه گناه بروند. ۱۴حالا ای مردم یهودا، با شهر مورَشت جَت وداع کنید. برای پادشاهان اسراییل از شهر اَکزِیب کمکی نمیرسد

۱۵ای مردم مریشه، خداوند شما را به دست دشمنان تسلیم میکند. آنها شهر شما را متصرف میشوند و رهبران اسراییل به مغارۀ عدولام پناه میبرند. ۱۶در غم فرزندان محبوب تان نوحه کنید. از غصه سرهای تان را مانند کلمرغ بتراشید، زیرا دشمنان فرزندان تان را به کشورهای دور به اسارت میبرند.

Previous chapter