نامۀ دوم پولُس رسول به تسالونیکیان

فصل دوم

عیسای مسیح در زمان خاص خود ظهور خواهد کرد

۱ ای عزیزان! اکنون در مورد آمدن سَروَر ما عیسای مسیح و جمع شدن ما با او، از شما خواهش می کنیم که ۲نگذارید کسی فکر شما را به آسانی پریشان سازد. نه از روی پیام نبوتی و یا نامه ای که گویا از جانب ما باشد، زیرا به این ترتیب آنها ادعا خواهند کرد که روز برگشت عیسای مسیح فرا رسیده است. ۳نگذارید هیچ کس به هیچ عنوان شما را فریب دهد، زیرا آن روز نخواهد آمد، مگر این که اول شورش بزرگ بر ضد خدا روی دهد و آن شخص شریر ظهور کند که از ابتدا مقرر بود به دوزخ برود. ۴ او با هر آنچه خدا خوانده می شود و هر آنچه عبادت می شود، مخالفت می کند و خود را مافوق همه قرار می دهد، در خانۀ خدا می نشیند و دعوای خدایی می کند.

۵آیا به یاد ندارید، وقتی که با شما بودم، تمام این چیزها را برای تان گفتم؟ ۶پس اکنون شما می دانید که چه چیز از ظهور او جلوگیری می کند تا فقط در زمان خاص خودش ظاهر شود. ۷اکنون شرارت مخفیانه کار می کند، ولی هرگاه قدرتی که مانع آن است از میان برداشته شود به طور آشکار کار خواهد کرد. ۸ آنگاه آن شخص شریر ظاهر خواهد شد و خداوند ما عیسی با نَفَس دهان خود، او را خواهد کُشت و با ظهور پُر شکوه خود، او را نابود خواهد کرد. ۹ ظهور آن شخص شریر به وسیلۀ فعالیت های شیطان خواهد بود و با انواع معجزه ها و نشانه های عجیب و گمراه کننده ۱۰و هر نوع شرارت که برای محکوم شده گان به هلاکت فریبنده است، همراه خواهد بود. زیرا آنها عشق به حقیقت را که می تواند آنها را نجات بخشد، قبول نکردند. ۱۱به همین علت خدا آنها را دچار نیروی گمراه کننده خواهد کرد که آنچه را که دروغ است باور کنند ۱۲تا تمام کسانی که به حقیقت ایمان نیاورده اند و از شرارت لذت بُرده اند، محکوم شوند.

شما برای نجات فرا خوانده شده اید

۱۳ای برادران و خواهران محبوب در خداوند! ما باید همیشه خدا را به خاطر شما شکر گوییم، زیرا خدا شما را به عنوان اولین ایمانداران در تسالونیکی برگزید تا به وسیلۀ روح مقدس شما را پاک گرداند و از راه ایمان به حقیقت نجات یابید. ۱۴او شما را به وسیلۀ خبر خوش که ما برای تان اعلام کردیم، فرا خواند تا در شکوه و جلال خداوند ما عیسای مسیح شریک گردید. ۱۵پس ای عزیزان، استوار بمانید و آن تعالیمی را که از زبان ما شنیدید و یا از طریق نامه های ما آموختید، محکم نگهدارید.

۱۶سَروَر ما عیسای مسیح و خدای پدر که ما را دوست داشته است با فیض خود به ما دلگرمی ابدی و امید مستحکم بخشیده است، ۱۷خدا شما را نیز تشویق کند و قوت دهد تا در گفتار و کردار، نیکو باشید.