0:00 / 0:00

نامۀ اول پولُس رسول به تسالونیکیان

فصل سوم

۱ چون دیگر نمی توانستیم که بی خبری از احوال شما را تحمل کنیم پس تصمیم گرفتیم که در شهر آتن تنها بمانیم ۲ولی تیموتاووس برادر ما را که همکار و خدمتگار خدا در کار اعلام خبر خوش مسیح است، نزد شما فرستادیم تا شما را دلداری بدهد و ایمان شما را تقویت کند، ۳تا هیچ کس در اثر این زجر و آزار دلسرد نشود. چنان که خود تان می دانید این آزارها نصیب همۀ ماست. ۴وقتی ما با شما بودیم، پیش از پیش به شما گفته بودیم که زجر و آزار در انتظار ما خواهد بود که چنین هم شد و شما این را خوب می دانید. ۵به همین دلیل چون دیگر نمی توانستم بی خبری را تحمل کنم پس تیموتاووس را فرستادم که از ایمان شما با خبر شوم، تا نشود که شیطان شما را وسوسه کرده باشد و زحمتهای ما به هدر رفته باشد.

۶ اما اکنون تیموتاووس از نزد شما بازگشته و خبرهای خوش دربارۀ ایمان و محبت شما به ما داده است. او گفته است که شما همیشه از خاطره های خوشی که با ما داشتید، به خوبی یاد می کنید و می خواهید که باز هم ما را ببینید، همان گونه که ما مشتاق دیدار شما هستیم. ۷پس ای عزیزان! با وجود این همه زجر که دیدیم، ایمان تان باعث تشویق و دلگرمی ما شد. ۸اگر شما در خداوند استوار بمانید، ما به آسوده گی زندگی خواهیم کرد. ۹پس چقدر می توانیم برای شما و آن خوشیهایی که از خاطر شما داریم، در حضور خدا برای شما شکرگزاری کنیم. ۱۰شب و روز با التماس به خدا دعا می کنیم که باز هم شما را از نزدیک ببینیم و آن کمبودی هایی را که در ایمان شما موجود است، برطرف سازیم.

۱۱آرزو دارم خدای پدر و سَروَر ما عیسای مسیح راه ما را به سوی شما باز نماید! ۱۲و مسیح محبت تان را به یکدیگر و تمام مردم زیادتر سازد، همان گونه که محبت ما در برابر شما بیشتر می شود. ۱۳خدا دلهای تان را قوت بدهد تا هنگامی که سَروَر ما عیسای مسیح با همۀ مقدسین خود می آید، شما در حضور خدا، یعنی پدر آسمانی ما، بی عیب و مقدس باشید.