۱پس باید از هر نوع شرارت، دروغ، ریاکاری، حسادت و بدگویی دوری کنید. ۲مانند کودکان نوزاد، تشنۀ شیر روحانی باشید تا با نوشیدن آن بتوانید در نجات تان رشد کنید، ۳ زیرا شما مزۀ مِهر و محبت خداوند را چشیده اید.
۴پس به سوی مسیح که سنگ زنده است بیایید، همان کسی که از سوی مردم رد گردید اما در نظر خدا برگزیده و گرانبهاست. ۵شما نیز مانند سنگهای زنده با هم خانه ای روحانی را می سازید و در آن خانه شما به عنوان کاهنان مقدس، قربانی های روحانی تان را که در نظر خدا پسندیده است، به وسیلۀ عیسای مسیح تقدیم می نمایید. ۶ زیرا در نوشته های پیامبران آمده است:
«در صهیون سنگ تهداب برگزیده و گرانبهایی قرار می دهم،
هر کسی به او ایمان آورد، هرگز شرمسار نخواهد شد.»
۷ برای شما که ایمان دارید، او گرانبهاست اما برای بی ایمانان،
«آن سنگی را که معماران رد کردند،
سنگ اصلی تهداب شده است.»
۸ و همچنین:
«سنگی است که موجب لغزش خواهد شد،
و صخره یی که روی آن خواهند افتاد.»
آنها به روی می خورند زیرا که به او ایمان نمی آورند چون سرنوشت شان همین گونه مقرر شده بود.
۹ اما شما قوم برگزیده، ملت مقدس و مردم متعلق به خدا هستید و مانند کاهنان شاهی، خدا را خدمت می کنید تا صفات عالی او را اعلام کنید که شما را از تاریکی به نور درخشان خود دعوت کرده است. ۱۰ شما در گذشته قومی به حساب نمی آمدید اما امروز قوم برگزیدۀ خدا هستید. شما زمانی از رحمت خدا بی بهره بودید اما اکنون رحمت او را با خود دارید.
۱۱دوستان عزیز، از شما که در این دنیا بیگانه و مهاجر هستید، تقاضا می کنم از شهوتهای نفسانی که همیشه با روح ما در جنگ است دوری نمایید، ۱۲اما با بی ایمانان چنان با راستی و درستی رفتار کنید که اگر چه در حال حاضر شما را به بدکاری ملامت می کنند، با دیدن کارهای شما، خدا را در روز داوری ستایش کنند.
۱۳به خاطر خداوند، از همه صاحبان قدرت اطاعت کنید، خواه او پادشاه باشد که مقام عالی و بلند دارد، ۱۴یا والی که برای جزا دادن بدکاران و تشویق نیکوکاران وظیفه گرفته است. ۱۵زیرا آن چنان که خواست خداست شما باید با کارهای نیک تان جلو سخنان جاهلانۀ مردم نادان را بگیرید. ۱۶مانند مردمی که کاملاً آزاد هستند زندگی کنید، اما نگذارید این آزادی شما بهانه یی برای رفتار ناشایست باشد بلکه مانند خدمتگاران خدا زندگی کنید. ۱۷همه را گرامی بدارید، ایمانداران را دوست داشته باشید، از خدا بترسید و پادشاه را احترام کنید.
۱۸ای خدمتگاران! با کمال احترام از اربابان تان اطاعت نمایید، نه تنها از آنهایی که مهربان و نجیب هستند بلکه حتی از آنهایی که سرکش و تُند خو نیز می باشند. ۱۹زیرا کسی قابل تقدیر و ستایش است که به خاطر خوشنودی خدا، غیر عادلانه رنج می بیند و آن رنج را تحمل می کند. ۲۰اما اگر مرتکب کار زشت شوید و جزای آن را تحمل کنید، چه افتخاری خواهید داشت؟ ولی اگر شما کار نیک انجام دهید و در عوض بدی ببینید و آن را تحمل کنید، آنگاه است که خدا را خوشنود می سازید. ۲۱برای همین شما فرا خوانده شده اید، زیرا مسیح با رنجهایی که به خاطر شما کشید، برای شما نمونه شد تا به همان راهی که او رفت، شما نیز بروید. ۲۲ او هیچ گناهی مرتکب نشد و هرگز دروغ از زبانش شنیده نشده بود. ۲۳ وقتی به او دشنام می دادند، با دشنام جواب نداد. وقتی عذاب می کشید، تهدید نمی کرد بلکه خود را به دست خدا سپرد که همیشه با عدالت داوری می کند. ۲۴ مسیح بار گناهان ما را بر جسم خود گرفت و آن را بر صلیب بُرد تا اشتیاق خواهشهای نفسانی را در ما از بین ببرد و در عدالت خدا زندگی کنیم. شما با زخمهای او شِفا یافته اید. ۲۵شما مانند گوسفندهای گمشده به هر طرف سرگردان بودید اما اکنون پیش چوپان و نگهبان جانهای خود برگشته اید.