۱ هما که چه اَزلا هست‌اَت، هما که ما اِشکتگ، گۆن وتی چمّان دیستگ، هما که ما چارتگ و دست پِر کرتگ، آ زِندمانئے گال اِنت. ۲ زِند زاهر و پَدّر بوت، ما دیستگ و په آییا گواهیَ دئیێن. ما په شما هما نمیرانێن زِندئے جارا جنێن که گۆن پتا اَت و په ما پَدّر بوت. ۳ آ چیزّ که ما دیستگ و اِشکتگ شمارا گوَشێن تانکه گۆن ما همدل و همسِتک ببێت. مئے همدلی و همسِتکی، گۆن پت و آییئے چُکّ ایسّا مَسیها اِنت. ۴ ما اِشیا په شما نبیسێن تانکه مئےشمئے شادمانی پوره و سَرجم ببیت.
۵ آ کُلئو و پئیگام که ما چه آییا اِشکتگ و په شما جارَ جنێن، اِش اِنت: هُدا نور و رُژن اِنت و آییئے اَرواه و جَبینا هچّ تهاری نێست. ۶ اگن بگوَشێن گۆن آییا همدل و همراه اێن و پدا هم تهاریا گام جنَگا اێن، گڑا درۆگَ بندێن و راستیئے سرا کار نکنگا اێن. ۷ بله اگن رُژناییا رئوگا اێن، هما پئیما که آ رُژناییا اِنت، گڑا وت‌مان‌وتا همدل و همسِتک اێن و آییئے چُکّ ایسّائے هۆن مارا چه سجّهێن گناه و مئیاران پاک و پَلگارَ کنت. ۸ اگن بگوَشێن بێگُناه و بێمئیار اێن، وتا رَدَ دئیێن و راستیا مئے دلا جاگه نێست. ۹ بله اگن وتی گناهان بمَنّێن، آ که وپادار و آدل اِنت مئے گناهانَ بَکشیت و مئے سجّهێن ناپهرێزیانَ شۆدیت. ۱۰ اگن بگوَشێن گناهِن نکرتگ، آییا درۆگبندَ کنێن و آییئے هبران مئے دلا جاگه نێست.