۱ چه پولُسئے نێمگا، منِ پولُس که چه مئے رکّێنۆکێن هُدا و مئے اُمێت ایسّا مَسیهئے هُکما، ایسّا مَسیهئے کاسدے آن،
۲ په تیموتاووسا، که ایمانئے هسابا منی هکّیگێن چُکّ اِنت.
چه هُداێن پت و مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے نێمگا ترا رهمت و رهم و اێمنی سر بات.
۳ هما وهدا که مَکدونیَها رئوگا اَتان، من گۆن تئو دزبندی کرت و انّون هم گوَشان که اِپێسُسئے شهرا بدار و لهتێن مردم که درۆگێن تالیم دئیگا اِنت، آیان هُکم بدئے که وتی اے کارا بند بکننت و ۴ وَتگَڑێن کسّه و هلاس نبئیۆکێن سر و بُنانی نێمگا هم دِلگۆش مکننت. اے چیزّ هُدائے کارئے دێما برگئے بدلا اَڑ و کُڑ اَڈَّ کننت، چێا که هُدائے کار چه ایمانئے راها دێما رئوت. ۵ اے هُکمئے مکسد مِهر اِنت که چه سپاێن دل و پاکێن زمیر و دل‌سِتکێن ایمانێا پێدا بیت. ۶ لهتێن اُستادا اے چیزّ یله کرتگ‌اَنت و گُمراه بوتگ‌اَنت و بێماناێن گپّانی تها مان گیشّتگ‌اَنت. ۷ اے مردم شَریَتئے زانۆگر بئیگَ لۆٹنت بله نزاننت که چے گْوشگا اَنت و هما چیزّانی بارئوا که په دلجمی هبرَ کننت، آ چیزّانی جندا هم سرپد نه‌اَنت.
۸ ما زانێن که شَریَت شَرّ اِنت، بله اگن یکّے په شَرّی کاری ببندیت. ۹ ما اے هم زانێن که شَریَت په پهرێزکاران جۆڑ کنگ نبوتگ، په شَریَتئے پرۆشۆکان، په سَرکَشّان، په هُداناپرمان و گنهکاران، په ناپاک و بێدینان، په همایان که وتی پت و ماتانَ کُشنت، په هۆنیگان، ۱۰ په سْیَه‌کاران، په لئوات‌کاران، په گُلامانی تاجِران، په درۆگبند و درۆگێن سئوگند ورۆکان و په اے دگه هما مردمان جۆڑ کنگ بوتگ که راستێن تالیمئے هلاپ اَنت. ۱۱ هما تالیم که آییئے سرچمّگ مزن‌شانێن هُدائے پُرشئوکتێن وشّێن مِستاگ اِنت که منی دستا دئیگ بوتگ.
۱۲ مئے هُداوندێن ایسّا مَسیه که منا زۆر و واکی داتگ، من آییئے شُگرا گِران که آییا منا وپادار زانت و په وتی هزمتکاریا داشت. ۱۳ هر چُنت که پێسرا کُپر کنۆک، آزار دئیۆک و شِدّتیێن مردمے اَتان، بله هُداوندا منی سرا رَهم کرت، چێا که من چه وتی ناباوریا زانَگا نه‌اَتان که چے کنگا آن. ۱۴ هئو، مئے هُداوندئے رهمتان منی سرا بێکساس گوَرت. منا چه هما ایمان و مِهرا سَررێچی کرت که چه ایسّا مَسیهئے نێمَگا رسنت.
۱۵ اے گپّ راست اِنت و سرجمیا مَنّگَ کَرزیت که ایسّا مَسیه په گنهکارانی رکّێنگا دنیایا آتک و اِشانی تها گَنترێن من آن. ۱۶ بله منی سرا پمێشکا رهم کنگ بوت که ایسّا مَسیها لۆٹت گۆن من وتی بێکساسێن سَبر و اۆپارا زاهر بکنت، من که چه سجّهێنان گَنتر آن، و اے پئیما من په هما مردمان مسالے ببان که آییئے سرا ایمانَ کارنت و ابدمانێن زندێئے واهندَ بنت. ۱۷ اَبدمانێن بادشاه، بزان هما یکّێن هُدا که نمیران اِنت و چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، آییئے اِزّت و شئوکت اَبد تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.
۱۸ تیموتاووس، منی چُکّ! من ترا اے هُکما، هما پێشگۆییانی بُنیادا دئیان که یک رندے تئیی بارئوا کنگ بوتگ‌اَنت تانکه تئو آیانی تْرانگا بکپئے و اے نێکێن جُهدا کُرت بکنئے و ۱۹ وتی ایمان و پاکێن زمیرا برجاه داشت بکنئے. لهتێن مردما وتی زمیرئے تئوار گۆش نداشتگ و وتی ایمانِش زئوال کرتگ. ۲۰ چه اِشان یکّے هیمِناووس اِنت و یکّے سِکندَر که من چه کلیسایا کَشّتگ و یَک‌کِرّ کرتگ‌اَنت که اِبرت بگرَنت و کُپر مکننت.