۱ نون گُڑا، براتان! په ما دْوا کنێت که هُداوندئے کلئو و پئیگام تێزیا شِنگ و تالان ببیت و مردم اے پئیگامئے اِزّتا بکننت، اَنچُش که شما کرتگ. ۲ دْوا کنێت که ما چه بدکار و ردکارێن مردمان برکّێن، چێا که هر مردم باورمند نه‌اِنت. ۳ بله هُداوند وتی کئولئے سرا اۆشتاتگ و شمارا مُهر و مهکمَ کنت و چه شِرّ و شئیتانا دورَ داریت. ۴ شمئے بارئوا ما هُداوندئے برکتا دلجم اێن که شما هما چیزّان کنگا اێت و دێمترا هم کنێت که ما شمارا آیانی هُکما دئیێن. ۵ هُداوند شمئے دلا هُدائے مِهر و مَسیهئے سَگّ و برداشتئے نێمگا بترّێنات.
۶ براتان! ما شمارا وتی هُداوندێن ایسّا مَسیهئے ناما هُکمَ دئیێن، هر براتے که تَمبَل و جاندُزّ اِنت و مئے کرتگێن سر و سۆجانی هسابا زند گوازێنگا نه‌اِنت، وتا چه آییا دور بدارێت. ۷ چێا که شما وتَ زانێت، ما په شما مِسالے بوتگێن که مئے رندگیریا بکنێت. ما که شمئے کرّا اَتێن، ما تَمبَلی و جاندُزّی نکرت، ۸ ما کسێئے نان مُپتا نئوارت، ما شپ و رۆچ کارَ کرت، مِهنَت و مُزّوریَ کرت که چه شما کَسّی سرا بارے مبێن. ۹ ما اے سئوَبا کار نکرتگ که هچّ پئیمێن کُمَکّئے هَکدار نبوتگێن، ما اے سئوَبا کار کرتگ که په شما مِسالے ببێن و شما مئے رندگیریا بکنێت. ۱۰ چێا که وهدے ما شمئے کِرّا اَتێن، ما شمارا اے هُکم دات، آ کَس که کار کنگَ نلۆٹیت، مئوارت هم. ۱۱ نون ما اِشکُتگ که شمئے نیاما لهتێن هست که تَمبَل و جاندُزّێن زندے گوازێنگا اَنت. وت هچّ کارا نه‌اَنت، بله هرکَسئے کارا کار اِنتِش. ۱۲ ما هُداوندێن ایسّا مَسیهئے ناما چشێن مردمان هُکمَ دئیێن و هبردارَ کنێن که په شِهم و رَهداری کار بکنێت و وتی رۆزیگا دَر گێجێت. ۱۳ او براتان! شما چه شَرّێن کارا دَم مبرێت. ۱۴ بله اگن کَسے اے هبران مَمنّیت که ما اے کاگدا نبشته کرتگ‌اَنت، وتی چمّان چه آییا دور مکنێت بله گۆن آییا نند و پاد آ مکنێت، بِلّی شرمندگَ بیت. ۱۵ بله آییا دُژمنئے هسابا مچارێت، په براتی سرپدی بکنێت که وتی رَدیا بِزانت.
۱۶ اێمنیئے هُداوند وت، شمارا هر وهدا و هر پئیما اێمن کنات. هُداوند شمئے سجّهێنانی همراه بات.
۱۷ منِ پولُس اے سلامان دستِ وت نبشته کنگا آن و اے چیزّ منی سجّهێن کاگدانی نشانی اِنت. من همے پئیما نبشتهَ کنان.
۱۸ مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رهمت گۆن شما سجّهێنان گۆن بات.