۱ شاوول چه اِسْتیپانئے کۆشا رازیگ اَت. آ رۆچا، اورشَلیمئے کِلیسائے سرا سکّێن آزارے بُنگێج بوت. اَبێد چه کاسِدان، آ دگه سجّهێن باوَرمند، یَهودیَه و سامِرَهئے چپّ و چاگردا شِنگ و شانگ بوتنت. ۲ لهتێن هُدادۆستێن مردما، اِسْتیپان کبر کرت و په آییا مزنێن سوگ و پُرسے داشت. ۳ بله شاوولا، کِلیسائے برباد کنگ بِندات کرت. لۆگ په لۆگَ شت، مردێن و جنێن چه لۆگان درَ کرت، کَشّان کنانَ برت و جێلَ کناێنتنت.
۴ هما باوَرمند که شِنگ و شانگ بوتگ‌اَتنت، هر جاه که سَرِشَ کپت، ایسّائے وشّێن مِستاگِشَ رَسێنت. ۵ پیلیپُس سامِرَهئے یکّ شهرێا شت و اۆدا مَسیهئے کُلئوئے جاری جت. ۶ وهدے مردمانی مُچّیان پیلیپُسئے هبر اِشکتنت و آییئے کرتگێن اَجَبَّتێن نشانی‌اِش دیستنت، په آییئے هبرانی گۆش دارگا، گێشتر دلگۆشِش کرت. ۷ بازێنێا که جِنّ پِر اَت، آیانی جِنّ گۆن کوکّار و چیهالان در آتکنت، بازێن لَنگ و مُنڈ هم دْراه و وشّ بوتنت. ۸ پمێشکا آ شهرئے مردمان باز گَل و شادهی کرت.
۹ همے شهرا، شَمون نامێن مردے سِهر و جادوگری کنگا اَت و سامِرَهئے مردمی هئیران و اَجکّه کرتگ‌اَتنت. آییا بٹاکَ جت و گوَشت: ”من مزنێن مردے آن.“ ۱۰ کَسان و مزن، هرکَسا آییئے هبر گۆشَ داشتنت و گوَشتِش: ”اے مرد هُدائے وس و واک اِنت و ’مزن‌زۆر‘ گوَشگَ بیت.“ ۱۱ مردم پمێشکا آییئے مَنۆگر اَتنت که باز وهد اَت چه وتی سِهر و چمبندُکی کاران، مردمی هئیران کرتگ‌اَتنت. ۱۲ نون وهدے مردمان پیلیپُسئے سرا باور کرت، که آ، هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگ و ایسّا مَسیهئے ناما جار جنَگا اَت، گڑا مردێن و جنێنان، پاکشۆدیَ کرت. ۱۳ شَمونئے جِند هم باوَرمند بوت و پاکشۆدی‌ای کرت و هر جاگه پیلیپُسئے همراهَ بوت. چه دیستگێن اَجَبَّتێن نشانی و مۆجزهان هئیران و هَبَکّهَ مَنت.
۱۴ وهدے اورشَلیما، کاسِدان هال رَست که سامِریان هُدائے هبر مَنّتگ‌اَنت، گڑا آیان پِتْرُس و یوهَنّا همۆدا راه داتنت. ۱۵ وهدے آتک و رَستنت، په سامِریان دْوااِش کرت که پاکێن روه آیانی دلان بپُتریت، ۱۶ چێا که پاکێن روه تنینگه چه آیان هچکَسێئے سرا اێر نئیاتکگ‌اَت. آ په هُداوندێن ایسّائے ناما پاکشۆدی دئیگ بوتگ‌اَتنت و بَسّ. ۱۷ پِتْرُس و یوهَنّایا وتی دست آیانی بڈّا جت و پاکێن روه آیان رَست.
۱۸ وهدے شَمونا دیست کاسِد که دست بڈّا جننت پاکێن روه دئیگَ بیت، آییا په پِتْرُس و یوهَنّایا زَرّ آورت و ۱۹ گوَشتی: ”منا هم اے وَس و واکا بدئیێت تان هرکَسا که دست بڈّا جنان پاکێن روه آییا هم برسیت.“ ۲۰ پِتْرُسا پَسّئو دات: ”تئیی زَرّ گۆن تئیی همراهیا گار و گُمسار باتنت. چێا که تئو هئیال کرتگ هُدائے دادا په بها گپتَ کنئے. ۲۱ ترا اے هِزمتکاریا هچّ بهر و وَنڈے نێست، چێا که تئیی دل گۆن هُدایا تچک و راست نه‌اِنت. ۲۲ چه وتی اے بدکاریا تئوبه کن و چه هُداوندا دْوا بلۆٹ، بلکێن هُدا تئیی دلئے اے سِلّێن هئیالا ببَکشیت. ۲۳ من گِندگا آن، تئیی دل چه زَهراپا پُرّ اِنت و شِرّ و شِدّتئے گُلام و بندیگ ائے.“ ۲۴ شَمونا پَسّئو دات: ”شما چه هُداوندا په من دْوا بلۆٹێت، تان هما چیزّ که شما گوَشتنت، یکّے هم منی سرا مکپیت.“
۲۵ پِتْرُس و یوهَنّا، هُداوندئے هبرانی شاهدی دئیگ و شِنگ کنگا رَند، پِر ترّت و اورشَلیما شتنت. پِر ترّگئے وهدا، راها، بازێن سامِری ڈێه و کلّگان هم وشّێن مِستاگِش تالان کرت.
۲۶ هُداوندئے پرێشتگێا گۆن پیلیپُسا گوَشت: ”پاد آ، جنوبئے نێمگا گیابانئے هما راها بگر و برئو که چه اورشَلیما دێم په گَزَّها رئوت.“ ۲۷ آ پاد آتک و راه گپت. راها، گوَهتگێن مردے دیستی که هَبَشَهئے مُلکا، ”مَلکه کَنْداکَهئے“کلیتدار اَت. اے مرد اورشَلیما په زِگر و دْوایا شتگ‌اَت و ۲۸ نون وتی اَرّابهئے تها نِشتگ‌اَت و دێم په وتی مُلکا پِر تَرّان، اِشئیا نبیئے پاکێن کتابا وانگا اَت. ۲۹ هُدائے پاکێن روها گۆن پیلیپُسا گوَشت: ”آییئے نزّیکّا برئو و اَرّابها همراه بئے.“
۳۰ پیلیپُس تچان آییئے نزّیکّا شت. اِشکتی که آ مرد اِشئیا نبیئے پاکێن کتابا وانگا اِنت. پیلیپُسا جُست گپت: ”اے کتابا که وانگا ائے، اِشیا سرپد هم بئے؟“ ۳۱ آییا پَسّئو دات: ”نه، تان کَسے منا سرپد مکنت، من چۆن سرپدَ بان؟“رَندا پیلیپُسی لۆٹت و گۆن وت نندارێنت. ۳۲ آ مرد، اِشئیا نبیئے پاکێن کتابئے هما بهرا وانگا اَت که اے ڈئولا گوَشیت:
”پَسێئے ڈئولا که آییا په کۆشا برنت، آاِش په کُشگا برت، اَنچُش که گوَرانڈ، پَژم چِنۆکئے دێما بێتئوارَ بیت، همے ڈئولا چه آییئے دپا هم تئوارے در نئیاتک.
۳۳ آییئے بےاِزّت کنگ، ناراهێن کارے اَت. آییئے نَسل و پَدرێچئے بارئوا کئے هبر کرتَ کنت؟ چێا که آییئے زِند زمینئے سرا هلاس کنگ بوتگ.“
۳۴ هَبَشی کلیتدارا چه پیلیپُسا جُست کرت: ”منا بگوَش، بارێن اے نبی کئیی بارئوا هبر کنگا اِنت؟ وتی بارئوا یا دگه کَسێئے؟“ ۳۵ گڑا پیلیپُسا چه هُدائے پاکێن کتابئے همے هبران وتی گپّ و تْران بُنگێج کرت و ایسّا مَسیهئے وشّێن مِستاگی په آییا رسێنت. ۳۶ آ، راها رئوان، یکّ اَنچێن جاگهێا رَستنت که اۆدا آپسَرے هست‌اَت، کلیتدارا گوَشت: ”بچار، اِدا آپ هست‌اِنت، پرواه نێست من همِدا پاکشۆدی بکنان؟“ ۳۷ پیلیپُسا پَسّئو دات: ”اگن تئو په دل و سِتک باوَرمند بوتگئے، پاکشۆدی کرتَ کنئے.“آییا دَرّاێنت: ”من باوَرَ کنان که ایسّا مَسیه هُدائے چُکّ اِنت.“ ۳۸ هَبَشی کلیتدارا همۆدا اَرّابهئے دارگئے هُکم کرت، دوێنان آپا مان دات و پیلیپُسا آ پاکشۆدی دات. ۳۹ وهدے چه آپا در کپتنت، اَناگت هُداوندئے روها، پیلیپُس چست کرت و برت، هَبَشی کلیتدارا پدا پیلیپُس ندیست، بله په گَل و شادهی وتی راهی گپت. ۴۰ پیلیپُس اَشْدودئے شهرا گِندگ بوت، چه اۆدا تان کئیسَریَها شت و راها سجّهێن شهران ایسّائے وشّێن مِستاگی شِنگ کرت.