0:00 / 0:00
Previous chapter

دَرگوَز

اِسراییلی زُلم و زۆرئے آماچَ بنت

۱ آکوبئے هما مردێن‌چُکّ که هر یکّێا وتی لۆگئے مردم زرتنت و گۆن آکوبا مِسرا شت گۆن، آیانی نام اِش اَنت: ۲ روبِن و شَمون و لاوی و یَهودا و ۳ ایسّاکار و زِبولون و بِنیامین و ۴ دان و نَپتالی و جاد و آشِر. ۵ آکوبئے چُکّ و نماسگ سَرجمیا هپتاد اَتنت. ایسُّپ چه پێسرا مِسرا اَت. ۶ ایسُّپ مُرت و سجّهێن براتی هم مُرتنت و آییئے هم‌اُمرێن سَرجمێن نَسل هم مُرت. ۷ بله بنی اِسراییل پُرسَمر اَت. آیان چُکّ و بَر کرت، وَدّان بوت و سکّ باز بوتنت. مِسرئے مُلک چه اِسراییلیان پُرّ بوت.

۸ نون مِسرئے سرا نۆکێن پِرئونے بادشاهی تَهتا نِشت. اے بادشاه ایسُّپئے بارئوا سرپد نه‌اَت. ۹ آییا گۆن وتی مهلوکا گوَشت: ”بچارێت، بنی اِسراییلئے مردم چه ما باز گێشتر و زۆرمندتِر جۆڑ بوتگ‌اَنت. ۱۰ باید اِنت په هۆشمَندی اِشانی دێما بدارێن، اگن اے گێشتر ببنت و مارا جنْگے بگیپت، اے مئے دژمنانی همراهَ بنت و گۆن ما جنْگَ کننت و پدا چه مئے مُلکا تچنت و رئونت.“

۱۱ بادشاه و آییئے مَنسبداران، بیگارگیر اِشانی کارمستر کرتنت که اِشانی سرا زۆراکی بکننت و گرانێن کارِش ببندنت. بنی اِسراییلیان په پِرئونا دو شهر اَڈّ کرت. یکّێئے نام پیتوم اَت و یَکّێئے رَمِسێس. دوێن اَمباری شهر اَتنت. ۱۲ مِسریان آیانی سرا همینکس که گێشتر زۆراکیَ کرت، اِسراییلی گێشتر بئیان و شِنگ بئیانَ بوتنت. گڑا مِسریان چه اِسراییلیان تُرست. ۱۳ مِسریان اِسراییلی په بێرَهمی کارَ بَستنت. ۱۴ هِشت و بَتانَهئے اَڈّ کنگِشَ پرماتنت و ڈگارانی سرا هر دابێن گرانێن کارِشَ گپتنت و آیانی زندگی‌اِش اَزاب کرت. سجّهێن کارِش په بێرَهمی پرماتنت.

۱۵ مِسرئے بادشاها گۆن اِبرانی جَنبۆگان هبر کرت. یکّ جَنبۆگێئے نام شیپرَه اَت و دومیئے پووَه. ۱۶ گۆن اِشان گوَشتی: ”وهدے شما اِبرانی جنێنان چُک‌ماتَ کنێت، چِلّگیئے بَشانَها بچارێت، اگن چُکّ بَچکّے، بکُشێتی و اگن جنکّے، بِلّێتی.“ ۱۷ بله جَنبۆگان چه هُدایا تُرست و آ ڈئولا نکرتِش که مِسرئے بادشاها گوَشتگ‌اَتنت و مردێن‌چُکِّش نکُشتنت. ۱۸ گڑا مِسرئے بادشاها جَنبۆگ لۆٹاێنتنت و گۆن آیان گوَشتی: ”شما چێا چۆ کرت و مردێن‌چُکّ زندگا اِشتنت؟“ ۱۹ جَنبۆگان گۆن پِرئونا گوَشت: ”اِبرانی جنێن مِسری جنێنانی پئیما نه‌اَنت. ڈَڈّێن زال اَنت و چه جَنبۆگانی رسَگا پێسر چُکّا پێدا کننت.“

۲۰ گڑا هُدا جَنبۆگانی سرا مهربان بوت. اِسراییلیان چُکّ و بَر کرت و سکّ باز بوتنت. ۲۱ جَنبۆگان چه هُدایا تُرسِت، پمێشکا هُدایا آیانی لۆگ آباد کرتنت.

۲۲ گڑا پِرئونا وتی سجّهێن مردم هُکم دات و گوَشتنت: ”هر اِبرانی مَردێن‌چُکّے که پێدا بیت، آییا نیلّئے کئورا دئور بدئیێت، بله اِبرانی جنکّان بِلّێت.“

Previous chapter