۱ آکوب راه گِپت، شت و شت تانکه رۆدراتکی مردمانی مُلکا سر بوت. ۲ اۆدا دیستی تَه دشتا چاتے و سئے رمگ چاتئے نزّیکّا وپتگ، چێا که مردمان اے رمگ چه همے چاتا آپَ داتنت. بلاهێن سِنگے چاتئے دپا اَت. ۳ وهدے سجّهێن رَمگ اۆدا مچَّ بوتنت، شپانکان آ سِنگ چه چاتئے دپا کنزێنت، پَس آپَ داتنت و سِنگ پدا هما جاگها، چاتئے دپا اێرَ کرت. ۴ آکوبا گۆن آیان گوَشت: ”براتان! شما کُجیگ اێت؟“پَسّئواِش دات: ”هارانئے مردم اێن.“ ۵ آکوبا جُست کرتنت: ”شما ناهۆرئے چُکّ لابانا پَجّاهَ کارێت؟“آیان گوَشت: ”هئو، زانێنی.“ ۶ آکوبا جُست کرت: ”لابان دْراه و سلامت اِنت؟“آیان پَسّئو دات: ”هئو، دْراه و سلامت اِنت و اِش اِنت آییئے جنکّ راهیل گۆن پَسان پێداک اِنت.“ ۷ آکوبا گوَشت: ”بچار، رۆچ اَنگت بُرز اِنت و رَمگانی مُچّ بئیگئے وهد نه‌اِنت. پسان آپ بدئیێت و کَهچران بَرێت.“ ۸ پسّئواِش دات: ”تانکه سجّهێن رَمگ مُچّ مبنت و سِنگ چه چاتئے دپا کنزێنَگ مبیت، ما پَسان آپ داتَ نکنێن. رندا آپِشَ دئیێن.“
۹ آکوب اَنگت گۆن آیان هبرا اَت که راهیل گۆن وتی پتئے پَسان آتک و رَست. راهیل وتی پتئے پسانی شپانک اَت. ۱۰ وهدے آکوبا وتی ماتئے برات لابانئے جنکّ راهیل و لابانئے پَس دیستنت، دێم په چاتا شت، سِنگی چه چاتئے دپا کنزێنت و وتی ناکۆئے پَسی آپ داتنت. ۱۱ آکوبا راهیل چُکّت و گۆن بُرزێن تئوارێا گرێوگی بِندات کرت. ۱۲ راهیلی هال دات که من تئیی پتئے سیاد آن و رِبِکّائے چُکّ آن. راهیل تچانا شت و وتی پتی هال دات. ۱۳ لابانا اَنچۆ که وتی گهارزاتک آکوبئے هال اِشکت، تچانا آتک، آکوبی گوَراَمباز کرت، چُکّت و وتی لۆگا برتی. آکوبا سجّهێن گپّ گۆن لابانا جتنت و ۱۴ لابانا گۆن آییا گوَشت: ”تئو منی هَڈّ و هۆن ائے.“آکوب تان ماهێا آییئے کِرّا جَلِّت.
۱۵ گڑا لابانا گۆن آکوبا گوَشت: ”بِلّی تئو منی سیاد ائے، بله په من مُپتا کار مکن. منا وتی مُزّا بگوَش.“ ۱۶ لابانا دو جنێن‌چُکّ هست‌اَت. مسترێنئے نام لیاه اَت و کَسترێنئے نام راهیل. ۱۷ لیاهئے چمّ بێجَلوَه اَتنت بله راهیل شَررنگے اَت و ڈیلّ و بالادا جلوَه‌ناک اَت. ۱۸ آکوبا راهیل دۆست بوت، گوَشتی: ”اگن منا وتی کَسترێن جنکّ راهیلا بدئیئے، من په تئو هپت سالا کارَ کنان.“ ۱۹ لابانا گوَشت: ”شَرتر اِنت که من راهیلا دگه مردێئے بدلا ترا بدئیان. همِدا منی کِرّا بدار.“ ۲۰ گڑا آکوبا په راهیلئیگی تان هپت سالا کار کرت، بله راهیلی اَنچۆ دۆست اَت که آکوبئے دلا اے هپتێن سال پوره لهتێن رۆچ اَتنت. ۲۱ نون آکوبا گۆن لابانا گوَشت: ”منی زالا منا بدئے. منی هپتێن سال سَرجم بوتگ‌اَنت و نون من گۆن آییا هۆر بئیگَ لۆٹان.“
۲۲ لابانا اۆدئے سجّهێن مردم لۆٹتنت و داوَتے کرت. ۲۳ شپ که بوت، وتی جنکّ لیاهی زرت و آکوبئے کِرّا برت و آکوب گۆن آییا هۆر بوت. ۲۴ لابانا وتی مۆلد زِلپَه وتی جنکّارا دات که آییئے هِزمتا بکنت. ۲۵ سُهب که بوت، آکوبا دیست که وئے، اے وَه لیاه اِنت. گڑا گۆن لابانا گوَشتی: ”اے چۆنێن کارے که تئو گۆن من کرت؟ من په راهیلا تئیی هِزمت نکرت؟ تئو چێا منا رَد دات؟“ ۲۶ لابانا پَسّئو دات: ”مئے رسم اے نه‌اِنت که کَسترێن جنکّا چه مسترێنا پێسر سور بدئیێن. ۲۷ اے سورئے هپتگا پوره کن، کَسترێنا هم ترا دئیێن، بله په من دگه هپت سالا کار کن.“ ۲۸ آکوبا اَنچُش کرت و لیاهئے هپتگی پوره کرت و لابانا وتی آ دگه جنکّ، راهیل گۆن آکوبا سور دات. ۲۹ لابانا وتی مۆلد بِلَّه وتی جنکّ راهیلارا دات که آییئے هِزمتا بکنت. ۳۰ آکوب گۆن راهیلا هم هۆر بوت. راهیلی چه لیاها دۆست‌تر اَت. آکوبا دگه هپت سال په لابانا هِزمت کرت.
۳۱ وهدے هُداوندا دیست که لیاه آکوبا نادۆست اِنت، آییارا چُکّی دات، بله راهیل سَنٹ و بےائولاد اَت. ۳۲ لیاه لاپ‌پُرّ بوت و مردێن‌چُکّے آورتی و چُکّئے نامی روبِن کرت. گوَشتی: ”هُداوندا منی بزّگی دیست. منی مرد نون اَلّما منا دۆستَ داریت.“ ۳۳ لیاه پدا لاپ‌پُرّ بوت و وهدے مردێن‌چُکّے آورتی، گوَشتی: ”هُداوندا دیست که من نادۆستے آن، پمێشکا منا اے چُکّی هم دات.“گڑا چُکّئے نامی شَمون کرت. ۳۴ آ پدا لاپ‌پُرّ بوت و وهدے مردێن‌چُکّے آورتی، گوَشتی: ”نون، چه اِد و دێم منی مرد منا دۆستَ داریت که من په آییا سئے مردێن‌چُکّ آورتگ.“پمێشکا اے چُکّئے نامِش لاوی کرت. ۳۵ لیاه پدا لاپ‌پُرّ بوت و وهدے مردێن‌چُکّے آورتی، گوَشتی: ”نون من هُداوندا نازێنان.“گڑا چُکّئے نامی یَهودا کرت. چه اِد و رند چُکّئے آرَگی بند بوت.