۱ نون، او منی براتان! شادمانی بکنێت که شما هُداوندئیگ اێت. په من اے هبرانی پدا نبشته کنگ هچّ گران نه‌اِنت و اے هبر په شما اێمنیَ کارنت. ۲ چه کُچِکّان هُژّار ببێت. چه بَدکاران هُژّار ببێت. چه گۆشتبُرّان هُژّار ببێت. ۳ چێا که سُنّت بوتگێن ما اێن. اے ما اێن که هُدایا چه آییئے پاکێن روهئے برکتا پرستشَ کنێن. په ما پَهر و شانے که گۆن ایسّا مَسیها هئوار اێن و مارا چه وتی جِسما، بزان چه دنیایی چیزّان اُمێتے نێست، ۴ بِلّ تُرے منی جندا جسمئے سرا اۆست و اُمێت کنگئے سئوَب هست. اگن دگه کسێا جِسمئے سرا اۆست و اُمێت کنگئے سئوَب هست، گڑا منا وَه گێشتر. ۵ من پێدا بئیگئے هشتمی رۆچا سُنّت کنگ بوتگان. پێدائِشی اِسراییلیے آن. چه بِنیامینئے کَبیلها آن. چه هَپت پُشتا اِبرانیے آن. اگن شَریَتئے گپّ اِنت، پَریسیے آن. ۶ اگن دینی جۆش و گئیرتئے گپّ اِنت، من کلیسا آزار داتگ و اگن شَریَتئے هسابا پَهرێزکاریئے گپّ اِنت، بےائیب بوتگان.
۷ بله هر چیزّ که په من کَٹّ و پائدگے اَت، نون په مَسیهئیگی من آ چیزّا تاوانے سرپدَ بان. ۸ تهنا اے چیزّ نه، وتی هُداوندێن ایسّا مَسیهئے پَجّاه آرگئے گَنجئے دێما، من هر چیزّا تاوانے سرپدَ بان، چێا که من په هماییئیگی اے سجّهێن یله داتنت. من اِشان بَسّ گَند و گَسَڑ سرپدَ بان که منی کَٹّ تهنا مَسیه ببیت و ۹ گۆن هماییا هئوار ببان. منا آ پهرێزکاری مبات که چه شَریَتئے راها رسیت، هما پاکی و پَلگاری منا برسات که چه مَسیهئے سرا باور کنگا رسیت، هما پَلگاری که چه هُدایا رسیت، چه ایمانئے راها. ۱۰ من مَسیها زانگَ لۆٹان، آییئے جاه جنَگئے زۆر و واکا زانَگَ لۆٹان و آییئے سکّی و سۆریان شریکدار بئیگَ لۆٹان. آییئے مَرکا هماییئے جندئے هَمدروَر بئیگَ لۆٹان ۱۱ که وڑے نه وڑێا من هم مُردَگانی جاه جنَگا شریکدار ببان.
۱۲ منَ نگوَشان که من اے چیزّ دستا آورتگ و نون سَرجم و کامِلێن مردمے آن، بله جُهدَ کنان که منا هما چیزّ دَست بکپیت که په آییا ایسّا مَسیها منا دَست گِپتگ. ۱۳ او براتان! منَ نگوَشان که اَنگت آ چیزُّن دستا آورتگ، من بَسّ یکّ چیزّے کنان، گوَستگێنان بێهئیالَ کنان و په دێمئیگان جُهدَ کنان. ۱۴ من دێم په مِنزلا تَچان آن تانکه هما اِنام و دادا بِکَٹّان که په آییا هُدایا منا ایسّا مَسیهئے برکتا دێم په اَرشا تئوار کرتگ. ۱۵ گُڑا باید اِنت ماشُما سجّهێن که رُستگ و بالِگ اێن، اَنچُش هئیال بکنێن. اگن شما دگه هئیالے بکنێت، پدا هم هُدا راستێنا په شما زاهِرَ کنت. ۱۶ بله بیاێت هما چیزّان مُهر بدارێن که ماشُما تان اے وهدی دستا آورتگ‌اَنت.
۱۷ براتان! په هَمدِلی منی وڑا زند بگوازێنێت و اَنچۆ که مئے رندگیریا کنێت، هما مردمانی راها هم برئوێت که مئے راها رئوَنت، ۱۸ چێا که هما پئیما که من شمارا باز رندا گوَشتگ و انّون گۆن ارسیگێن چمّے گوَشان، بازێنے مَسیهئے سلیبئے دُژمنیا کنت. ۱۹ اِشانی آسر تباهی اِنت. اِشانی هُدا وتی جِندئے لاپ اِنت و بێنَنگی اِشانی پَهر و شان اِنت. اِشانی هئیال گۆن دنیایی چیزّان اِنت. ۲۰ بله ما آسمانئے باشنده اێن و په هُبّ و هُدۆناکی رکّێنۆکێن هُداوند ایسّا مَسیهئے اِنتزار و ودارا اێن که چه همۆدا کئیت. ۲۱ گۆن هما زۆر و واکا که هر چیزّا وتی دستا آورتَ کنت، گۆن هما زۆرا مئے اے هاکیێن بَدنا مَٹَّ کنت و وتی پُرشئوکتێن بَدنئے ڈئولا کنت.