۱ او هُداوند! منا گۆن وتی هِژما هکّل مدئے و
گۆن وتی گَزبا نِهرّ.
۲ هُداوندا! منی سرا رهم کن چیا که گیمّرتگان.
او هُداوند! منا دْراه بکن چیا که جسم و جانُن پرێشان اِنت.
۳ اَرواهُن سَکّ بێکرار و جلاجۆش اِنت.
او هُداوند! تان کدێن؟ تان کدێن؟
۴ هُداوندا! وتی دێما گۆن من ترّێن و منی ساها برَکّێن،
وتی مِهرئے سئوَبا منا نجات بدئے.
۵ چیا که مُردگ ترا یات کرتَ نکننت،
کئے اِنت که چه مُردگانی جهانا تئیی شُگرا بگیپت؟
۶ چه نالگان دَم برتگان،
هر شپ گندلان چه گرێوگا مێنان و
تَهتا گۆن ارسان ترَّ کنان.
۷ چمُّن چه بازێن اَندۆهان نِزۆر بوتگ‌اَنت و
چه بازێن دژمنان تهار.
۸ او سجّهێن بدکاران! چه من دور بێت،
چیا که هُداوندا منی گرێوَگانی تئوار اِشکتگ‌اَنت.
۹ هُداوندا منی پریات گۆش داشتگ‌اَنت،
هُداوند منی دْوایا مَنّیت.
۱۰ منی سجّهێن دژمن شرمندگ و سَکّ پرێشانَ بنت،
آ دێما چهرَ دئینت و پَشَل و شرمندگَ بنت.