۱ نون جُستَ کنان، هُدایا وتی کئوم دئور داتگ و یله کرتگ؟ هچبر! چێا که من وت هم اِسراییلیے آن، چه اِبراهێمئے نَسل و پَدرێچا آن و بِنیامینئے کَبیلها. ۲ هُدایا وتی کئوم که چه پێسرا زانتگ، دئور نداتگ. نزانێت پاکێن کتاب اِلیاس نَبیئے بارئوا چے گوَشیت؟ آ، چِه پئیما اِسراییلئے هلاپا هُدائے کِرّا دَزبندیَ کنت؟ ۳ گوَشیت: ”او هُداوند! اِشان تئیی نَبی کُشتگ‌اَنت و تئیی کُربانجاه وئیران کرتگ‌اَنت. پَشت کپتگێن تهنا من آن و نون منی کُشگئے رَندا اَنت.“ ۴ بله هُدائے پَسّئو په آییا چے اَت؟ ”من په وت هپت هزار مردم اِشتگ که بَهَلئے دێما کۆنڈان نکپتگ‌اَنت.“ ۵ همے پئیما، مرۆچی هم لهتێن چُشێن پَشت کپتگ که چه رهمتئے راها گِچێن کنگ بوتگ‌اَنت. ۶ اگن گِچێن چه رهمتئے راها اِنت، گڑا چه اِد و رَند چه کار و کِردا نه‌اِنت، اگن چه کار و کِردا بوتێن، گڑا چه اِد و رَند رهمت، رهمت نبوتگ‌اَت.
۷ گڑا چے؟ آ چیزّ که اِسراییل آییئے شۆهازا اَت نرَستی، گِچێن کرتگێنان رست بله آ دگرانی دل سِنگ بوت. ۸ اَنچُش که نِبشته اِنت:
”هُدایا آ کاهل و سُستێن روهے داتنت،
چمّی داتنت که مَگِندنت و
گۆشی داتنت که مه‌اِشکننت،
تان مرۆچیگێن رۆچا.“
۹ داوودا هم گوَشتگ:
”آیانی پَرزۆنَگ په آیان دام و تَلکے بات،
ٹَگل دئیۆکێن سِنگ و سِزا و اَزابے بات،
۱۰ چمِّش تهار باتنت تان مَگِندنت و
سْرێنِش تان اَبد کُمپ و چۆٹ بات.“
۱۱ گڑا جُستَ کنان، آیان اَنچُش ٹَگل وارتگ که بکپنت و پدا پاد آتک مکننت؟ هچبر! آیانی ٹَگل ورگئے سئوَبا رَکّگ په دَرکئومان آتکگ تان اِسراییلیانی هَسَدّ پاد بیئیت. ۱۲ اگن آیانی ٹَگل ورگ په دنیایا برکت بوت و آیانی پرۆش و تاوان په دَرکئومان گنجے، گڑا آیانی سَرجمێن هۆر بئیگ چۆنێن مزنێن برکتے کاریت.
۱۳ او دَرکئومان! انّون گۆن شما هبرَ کنان. نون که منی کاسِدی گۆن دَرکئومان اِنت، وتی هِزمتا پُراَرزشَ زانان، ۱۴ په اے اُمێتا که وتی جندئے مردمان هَسَدّیگ بکنان و اے پئیما چه آیان لهتێنا برَکّێنان. ۱۵ چێا که، اگن آیانی دئور دئیگ جهانئے سُهل و وشّانی اِنت، گڑا آیانی زورگ چه مُردگان زِندگ بئیگا اَبێد، چے بوتَ کنت؟ ۱۶ اگن هُمیرئے هما چانَگ پاک ببیت که ائولی بَر و سَمر اِنت، گڑا بزان تَرونئے سجّهێن نگن هم پاک اَنت، اگن ریشّگ پاک ببیت ٹال هم پاک اَنت.
۱۷ اگن درچکئے لهتێن ٹال پرۆشگ و سندگ بوتگ و تئو که جَنگلی زئیتونئے ٹالے ائے، آ دگه ٹالانی نیاما گۆن درچکا پئیوَند جنَگ بوتگئے و نون زئیتونئے ریشّگئے پُرزۆرێن شیرگا شریکدار ائے، ۱۸ آ ٹالانی پُشتا پَهر مبند. اگن چُشَ کنئے، مشمۆش که تئو ریشّگ نداشتگ، اے ریشّگ اِنت که ترا داشتگی. ۱۹ نون بلکێن بگوَشئے: ”آ ٹال پرۆشگ و سندگ بوتنت تان من پئیوَند جنَگ ببان.“ ۲۰ راست اِنت. آ ٹال سِندگ بوتنت که ناباور اَتنت، بله تئو چه باورا اۆشتاتگ و مُهر ائے. گُروناک مبئے و په تُرس زِند بگوازێن. ۲۱ چێا که اگن هُدایا درچکئے اَسلیگێن ٹالانی اۆپار نکرت، تئیی اۆپارا هم نکنت. ۲۲ نون هُدائے مهربانی و تْرندیا بچار، تْرندی په همایان اِنت که کپتگ‌اَنت و مهربانی په تئو اِنت، اگن آییئے مهربانیانی ساهگا بمانئے. اگن نه، تئو هم گُڈّگَ بئے. ۲۳ آ هم، اگن وتی ناباوریئے سرا مماننت، پئیوَند جنَگَ بنت، چێا که هُدایا آیانی پدا پئیوَند جنَگئے واک و توان هست. ۲۴ تئو چه هما جَنگلی زئیتونئے درچکا گُڈّگ بوتگئے که وتی زاتا جنگلی اِنت و وتی زاتئے هلاپا گۆن کِشتگێن زئیتونا پئیوَند جنَگ بوتگئے. گڑا هما که اے زئیتونئے اَسلیگێن ٹال اَنت، چِه پئیما په ارزانی گۆن وتی جندئے درچکا پدا پئیوَند جنَگ بوتَ نکننت؟
۲۵ او براتان! چۆ مبیت وتا چه وتی کَدّ و کِساسا مستر بزانێت. پمێشکا نلۆٹان چه اے رازا ناسرپد ببێت که اِسراییلئے یکّ بهرێئے سرا سَکدلی تان هما وهدا آتکگ که دَرکئوم سَرجمیا بیاینت گۆن. ۲۶ اے پئیما، نون سجّهێن اِسراییلَ رَکّیت، هما ڈئولا که نِبشته اِنت:
”رَکّێنۆک چه سَهیونا کئیت و
گُمراهیا چه آکوبئے پَدرێچا دورَ کنت.“
۲۷ ”گۆن آیان منی اَهد و پئیمان همِشَ بیت،
وهدے آیانی گناهان دورَ کنان.“
۲۸ بنی اِسراییلی وشّێن مِستاگئے هسابا، په شمئیگی هُدائے دُژمن اَنت بله گِچێنکاریئے هسابا، آ په وتی بُنپیرُکانی هاترا هُدائے دۆست اَنت. ۲۹ چێا که هُدا وتی ٹێکیا پَچَ نگیپت و وتی گْوانکا پِرَ نترّێنیت. ۳۰ هما پئیما که یکّ وهدے شما هُدائے ناپرمان اتێت بله اَنّون چه اِسراییلیانی ناپرمانیا، هُدائے مِهر و رَهمت شمارا رست، ۳۱ نون آ ناپرمان بوتگ‌اَنت تانکه چه هما رَهمتا که شُمارا رَستگ، آیان هم رَهمت برسیت. ۳۲ چێا که هُدایا سجّهێن مردم ناپرمانیئے بندیگ کرتگ‌اَنت تانکه سجّهێنانی سرا رَهم بکنت.
۳۳ پُکّئو! هُدائے گنج و هکمت و زانتئے جُهلانکی چینچُک باز اِنت.
آییئے شئور و سَلاه چه زانگ و در گێجگا دور اَنت و
راهی چه شۆهازا ڈنّ!
۳۴ ”کئیا هُداوندئے پِگر زانتگ و
کئے آییئے سر و سۆج دئیۆک بوتگ؟“
۳۵ ”کئیا آییارا چیزّے داتگ
که بَدلا چیزّے بگیپت؟“
۳۶ چێا که هر چیزّ چه هماییئے نێمگا اِنت و چه آییئے سئوَبا و په هماییا اِنت. تان اَبد شان و شئوکت هماییا سر بات. اَنچُش بات. آمین.