۱چهار صد و هشتاد سال بعد از خروج قوم اسرائیل از مصر و در سال چهارم سلطنت خود، سلیمان پادشاه در ماه زیو، یعنی در ماه دوم سال، به ساختمان عبادتگاه خداوند شروع کرد. ۲طول عبادتگاهی که سلیمان برای خداوند ساخت سی متر، عرض آن ده متر و بلندی آن پانزده متر بود. ۳طول بَرَندۀ پیشروی عبادتگاه، مساوی به عرض عبادتگاه، یعنی ده متر و عرض آن پنج متر بود. ۴او همچنان کلکین های شبکه دار برای عبادتگاه ساخت. ۵در مقابل دیوارهای خارجی، در پهلو و پشت سر عبادتگاه یک ساختمان پیوست شدۀ سه طبقه ای با اطاقهای متعدد بنا کرد. ۶عرض طبقۀ اول دو و نیم متر، از طبقۀ دوم سه متر و از طبقۀ سوم سه و نیم متر بود. به دورادور عبادتگاه پشته های ساخت تا تیرهای سرو به دیوار عبادتگاه فرو نروند.
۷سنگهای ساختمان عبادتگاه همه در معدن تهیه و تراشیده شده بودند که در وقت بنای عبادتگاه صدای چکش و تیشه و دیگر ابزار آهنی شنیده نمی شد.
۸راه دخول طبقۀ اول در سمت جنوب عبادتگاه بود. از آنجا ذریعۀ زینۀ پیچ در پیچ به طبقۀ دوم و بعد به طبقۀ سوم می رفت. ۹به این ترتیب بنای عبادتگاه را تمام کرد و سقف آنرا با تیرها و تخته های سرو پوشاند. ۱۰آن ساختمان پیوست شدۀ سه طبقه ای را که بلندی هر طبقۀ آن دو و نیم متر بود، مقابل دیوار خارجی عبادتگاه بطوری ساخت که ذریعۀ تیرهای سرو به دیوار عبادتگاه چسپیده بودند.
۱۱-۱۲خداوند پیامی به سلیمان فرستاده فرمود: «اگر فرایض و احکام مرا بجا آوری و از تمام اوامر من پیروی نمائی و مطابق آن ها رفتار کنی، آنوقت وعده ای را که به پدرت، داود دادم بوسیلۀ تو عملی می سازم. ۱۳در بین بنی اسرائیل و در این عبادتگاهی که تو می سازی سکونت می کنم و قوم برگزیدۀ خود، اسرائیل را از یاد نمی برم.»
۱۴پس سلیمان عبادتگاه را آباد و تکمیل کرد.
۱۵دیوارهای آنرا از صحن تا سقف، از طرف داخل با تخته های سرو پوش نمود و زمین آنرا با تخته های صنوبر فرش کرد. ۱۶در پشت عبادتگاه یک اطاق ده متره ساخت که از زمین تا سقف آن با تخته های سرو پوش شده بود و بنام قدس الاقداس یا مقدسترین جایگاه یاد می شود. ۱۷طول تمام عبادتگاه، بغیر از قدس الاقداس بیست متر بود. ۱۸تخته های سرو داخل عبادتگاه به شکل کدو ها و گلهای شگفته حکاکی شده بودند که سنگهای دیوارها دیده نمی شدند. ۱۹در قدس الاقداس عبادتگاه صندوق پیمان خداوند را قرار داد. ۲۰قدس الاقداس بشکل مکعب، یعنی طول آن ده متر، عرض آن ده متر و بلندی آن هم ده متر بود و با طلای خالص ورق شانی شده بود. برای پوشش قربانگاه هم از چوب سرو استفاده نمود. ۲۱سلیمان داخل عبادتگاه را با طلای خالص ورق شانی کرد و در برابر در ورودی قدس الاقداس زنجیرهای طلائی نصب نمود. ۲۲قسمت داخلی عبادتگاه و همچنین قربانگاه و مقدسترین جایگاه را با طلای خالص ورق شانی کرد.
۲۳در مقدسترین جایگاه دو کروب، یعنی فرشتۀ مقرب، از چوب زیتون ساخت که هر کدام پنج متر بلندی داشت. ۲۴-۲۶هردو کروب یک شکل و یک اندازه داشتند. طول بال هر کدام دو و نیم متر بود. از نوک یک بال تا نوک بال دیگر آن پنج متر بود. ۲۷این دو کروب را پهلو به پهلو در مقدسترین جایگاه قرار داد که بال یک کروب به یک دیوار و بال کروب دیگر به دیوار مقابل و دو بال دیگر شان در وسط اطاق با هم تماس داشتند. ۲۸هردو کروب با طلا ورق شانی شده بودند.
۲۹دیوارهای دورادور هردو اطاق عبادتگاه را با نقش های کروب، درختان خرما و گلهای شگفته حکاکی کرد. ۳۰و زمین هردو اطاق داخلی و خارجی را با طلا ورق شانی نمود.
۳۱دروازه های دخول مقدسترین جایگاه را از چوب زیتون ساخت. سر و چوکات دروازه شکل پنج ضلعی داشتند. ۳۲هردو دروازه را با نقش های کروب، درخت خرما و گلهای شگفته حکاکی و آن ها را با طلا ورق شانی کرد. ۳۳دروازۀ دخول عبادتگاه را از چوب زیتون بشکل مستطیل ساخت. ۳۴همچنین دو دروازه از چوب صنوبر و هر کدام از دو تخته که دولا می شدند ساخت ۳۵و آن ها را با نقش های کروب، درخت خرما و گلهای شگفته تزئین و ورق شانی کرد.
۳۶به دورادور صحن داخل عبادتگاه دیواری بود که از سه لایه سنگهای تراشیده و یک لایه چوب سرو ساخته شده بود.
۳۷در ماه دوم سال چهارم سلطنت سلیمان تهداب عبادتگاه خداوند نهاده شد ۳۸و در سال یازدهم پادشاهی او، در اول ماه بول، یعنی در ماه هشتم سال با تمام خصوصیات و لوازم آن تکمیل شد و ساختمان آن مدت هفت سال را در بر گرفت.