رسالۀ دوم پولُس رسول به تسالونیکیان

فصل دوم

مظهر شرارت

​۱ای برادران، در بارۀ آمدن خداوند ما عیسی مسیح و جمع شدن ما با او، از شما خواهش می کنم ​۲نگذارید سخنان کسی که به استناد رساله و گفته های ما یا با موعظه و پیشگویی خود ادعا می کنند که روز خداوند فرارسیده است، شما را مشوش و پریشان سازد. ​۳نگذارید هیچ کس به هیچ عنوانی شما را فریب دهد، زیرا آن روز نخواهد آمد، مگر این که اول شورش بزرگی به ضد خدا روی دهد و مظهر شرارت ـ یعنی آن مردی که از ابتدا مقرر بود به جهنم برود ـ ظهور کند. ​۴او با هر آنچه خدا خوانده می شود و هر آنچه پرستش می شود، مخالفت می کند و خود را مافوق همۀ آن ها قرار خواهد داد به حدی که در عبادتگاه می نشیند و ادعای خدایی می کند.

​۵آیا فراموش کرده اید که وقتی با شما بودم این چیزها را به شما گفتم؟ ​۶خود شما می دانید که چه چیزی فعلاً از ظهور او جلوگیری می کند و تا آن وقتی که برایش معین شده نمی گذارد او ظاهر شود. ​۷اکنون شرارت مخفیانه کار می کند، ولی هرگاه قدرتی که مانع آن است از میان برداشته شود به طور آشکار کار خواهد کرد. ​۸آنگاه مظهر شرارت ظهور خواهد کرد و عیسی خداوند با نفس دهان خود او را خواهد کشت و با ظهور پُر شکوه خود او را نابود خواهد کرد. ​۹ظهور آن مظهر شرارت در اثر فعالیت های شیطان خواهد بود و با انواع آیات و نشانه ها و معجزات فریبنده ​۱۰و هر نوع شرارتی که برای حکم شدگان به هلاکت فریبنده است، همراه خواهد بود. چون آن ها عشق به حقیقت را که می تواند آنها را نجات بخشد، قبول نکردند. ​۱۱از این جهت خدا آن ها را گرفتار نیروی گمراه کننده خواهد کرد و این نیرو طوری در آن ها عمل می کند که آنچه دروغ است باور کنند. ​۱۲و در نتیجه همۀ آنانی که به حقیقت ایمان نیاورده اند و از گناه لذت برده اند، محکوم خواهند شد.

برگزیدگان خدا

​۱۳اما، ای برادران محبوب در خداوند، ما وظیفه داریم همیشه خدا را به خاطر شما شکر کنیم، زیرا خدا شما را به عنوان اولین ایمانداران در تسالونیکی برگزید تا به وسیلۀ روح القدس شما را پاک گرداند و از راه ایمان به حقیقت نجات یابید. ​۱۴شما را به وسیلۀ مژده ای که ما برای تان آوردیم، دعوت کرد تا در جلال خداوند ما عیسی مسیح شریک باشید. ​۱۵پس ای برادران، استوار بمانید و آن تعلیماتی را که شفاهاً یا کتباً از ما آموختید، محکم نگاه دارید.

​۱۶خود خداوند ما عیسی مسیح و خدای پدر که ما را دوست داشته است و از راه فیض ما را دائماً تشویق کرده و امید نیکویی به ما بخشیده است، ​۱۷شما را نیز تشویق و تقویت کند تا آنچه را که نیکوست بگوئید و به عمل آورید.