۱شما فرزندان خداوند، خدای تان هستید و مثل دیگران در ماتم مردگان، خود را زخمی نکنید و موی پیش روی سر تان را نتراشید، ۲زیرا شما پیش خداوند، خدای تان مقدس هستید و او شما را از بین تمام ملل جهان برگزید تا قوم خاص او و متعلق به او باشید.
۳گوشت حیوان حرام را نخورید. اما گوشت این حیوانات را می توانید بخورید: گاو، گوسفند، بز، ۴-۵آهو، غزال، گوزن و انواع بز کوهی. ۶هر حیوانی که سُم آن دو شق است و نشخوار می کند، می توانید گوشت آن را بخورید. ۷اما شتر، خرگوش و گورکن اگر چه سُم دو شق دارند و نشخوار می کنند، گوشت آن ها حرام است. ۸خوک هم سُم دو شق دارد، ولی نشخوار نمی کند. پس شما نه گوشت این حیوان را بخورید و نه به لاشۀ آن دست بزنید.
۹از حیواناتی که در آب زندگی می کنند تنها ماهیانی را که پَره و فَلَس دارند می توانید بخورید ۱۰و آنهائی را که فاقد این دو چیز هستند نباید بخورید. آن ها حرام هستند.
۱۱هر نوع پرنده را می توانید بخورید، ۱۲-۱۸بغیر از اینها: عقاب، بوم، باز، شاهین، کرگس، زاغ، شترمرغ، مرغ بحری، لگلگ، مرغ ماهیخوار، مرغ سقاء، هُدهُد و شب پَرۀ چرمی. ۱۹-۲۰تمام حشراتی که بال دارند، بغیر از عدۀ معدودی، حرام هستند و آن ها را نباید بخورید.
۲۱حیوانی را که به مرگ طبیعی مُرده باشد نباید بخورید، آنرا به مسافری که در شهر شما باشد بدهید که بخورد و یا آن را به بیگانگان بفروشید. خود تان نخورید، زیرا شما برای خداوند، خدای تان مقدس هستید.
بره یا بزغاله را در شیر مادرش نپزید.
۲۲از محصولات زمینهای تان هر ساله یکدهم آن ها را جدا کنید ۲۳و آن را در جائی که خداوند، خدای تان بعنوان عبادتگاه خود تعیین می فرماید ببرید و در حضور او بخورید. این یکدهم شامل غله، شراب، روغن، اولباری های گله و رمه های تان می باشد. منظور از دادن یکدهم این است تا شما بیاموزید که خداوند، خدای تان را همیشه احترام کنید. ۲۴اگر جائی را که خداوند بحیث عبادتگاه خود تعیین می کند آنقدر دور باشد که شما قادر به حمل یکدهم خود نباشید، ۲۵در آنصورت آنرا به پول تبدیل کرده پول را به یک عبادتگاه خداوند، خدای تان ببرید. ۲۶وقتی به آنجا رسیدید با پولی که در دست دارید می توانید گاو، گوسفند، شراب یا مشروبات دیگر و یا هر چیز دیگری که دل تان خواست بخرید و آنگاه در حضور خداوند، خدای تان با خانوادۀ خود بخورید، جشن بگیرید و خوشی کنید. ۲۷در عین حال لاویانی را که در شهر شما زندگی می کنند از یاد نبرید، زیرا آن ها از ملک و زمین سهمی نگرفته اند.
۲۸در پایان هر سه سال باید تمام عُشریۀ محصولات خود را در شهر خود جمع کنید ۲۹و به لاویانی که در بین شما مُلک و زمین ندارند و همچنین بیگانگانی که ساکن آنجا هستند و به یتیمان و بیوه زنان بدهید که بخورند و سیر شوند تا خداوند، خدای شما در همه کارهای تان به شما برکت بدهد.