کتاب تثنیه

فصل هجدهم

سهم کاهنان و لاویان

​۱کاهنان لاوی و سایر لاویان نباید مُلک و زمینی در اسرائیل داشته باشند. گوشت قربانی را که برای خداوند تقدیم می کنید برای آن ها بدهید. ​۲آن ها نباید مُلکی داشته باشند، زیرا قراریکه خداوند وعده فرمود، خود او میراث آن ها است

​۳وقتی گاو یا گوسفندی را قربانی می کنید، شانه، دو الاشه و شکمبۀ آن را به کاهنان بدهید. ​۴میوۀ اول غله، شراب و همچنین پشم گوسفندان تان سهم آن ها است. ​۵چون خداوند، خدای تان قبیلۀ لاوی را از بین تمام قبایل برگزید تا آن ها و فرزندان شان برای همیشه خدمت خداوند را بکنند.

​۶هر فرد لاوی از هر شهر سرزمین اسرائیل که باشد می تواند به جائی که خداوند بعنوان عبادتگاه خود تعیین کند بیاید ​۷و بحیث کاهن، مثل سایر کاهنان بنام خداوند، خدای خود خدمت کند. ​۸در خوراک استحقاق مساوی داشته باشد و هر چه را هم که خانواده اش می فرستد می تواند برای خود نگهدارد.

از روش و رواج بیگانگان بپرهیزید

​۹وقتی به سرزمینی که خداوند، خدای تان به شما می دهد وارد شدید، احتیاط کنید که از رسوم و رواج زشت مردم آنجا تقلید ننمائید. ​۱۰پسر یا دختر تان را بر آتش قربانگاه قربانی نکنید. از فالگیری، غیبگوئی، رمالی و جادوگری بپرهیزید. ​۱۱مثل آن ها از سحر و جادو کار نگیرید و از ارواح مردگان و اجنه مشوره نخواهید، ​۱۲زیرا خداوند از این اعمال زشت نفرت دارد و بخاطر همین کارهای زشت آن مردم است که خداوند، خدای تان آن ها را از سر راه تان محو می کند. ​۱۳پس شما به خداوند وفادار باشید. ​۱۴این مردمی که سرزمین شان را تصاحب می کنید به غیبگوئی و فالگیری گوش می دهند، ولی خداوند، خدای تان اجازه نمی دهد که شما به چنین کارهائی دست بزنید.

وعدۀ ظهور یک پیغمبر، مثل موسی

​۱۵خداوند، خدای تان از بین شما نبی ای مانند من برای شما می فرستد. شما به او گوش بدهید. ​۱۶روزی که در پائین کوه حوریب جمع شده بودید گفتید: «اگر بار دیگر آواز خداوند، خدای خود را بشنویم و یا آن آتش مهیب را ببینیم، از ترس می میریم.» ​۱۷آنگاه خداوند به من فرمود: «آنچه گفتند بجا است. ​۱۸من از بین آن ها نبی ای مانند تو برای شان می فرستم. او سخنگوی من بوده به او یاد می دهم که به مردم چه بگوید. ​۱۹کسی که به پیام آن پیغمبر که از جانب من می باشد، گوش ندهد جزا می بیند. ​۲۰هر نبی ای که بگوید پیام او از جانب خدایان دیگر است و یا کسی به دروغ ادعا کند که سخنگوی من است سزایش مرگ است.» ​۲۱شاید به خود بگوئید: «چطور بدانم که پیام از جانب خدا است یا نه؟» ​۲۲راه ثبوت آن اینست: هرگاه یک پیغمبر چیزی بگوید و نتیجه ای ندهد، پیام او از جانب خداوند نیست و آن پیغمبر از دل خود حرف می زند. پس از او نترسید.