رساله به عبرانیان
فصل دهم
۱شریعت موسی تصویر کاملی از حقایق آسمانی نبود، بلکه فقط دربارۀ چیزهای نیکوی آینده از پیش خبر می داد. مثلاً سال به سال مطابق شریعت همان قربانی ها را تقدیم می کردند ولی با وجود این، عبادت کنندگان نتوانستند به کمال برسند.
۲اگر این عبادت کنندگان فقط یکبار از گناهان خود پاک می شدند، دیگر خود را گناهکار نمی دانستند و تمام این قربانی ها موقوف می شد.
۳اما در عوض این قربانی ها همه ساله گناهان آن ها را به یاد شان می آورد،
۴زیرا خون گاوها و بزها هرگز نمی تواند گناهان را بر طرف نماید.
۵به این جهت وقتی مسیح به دنیا آمد فرمود:
«تو خواهان قربانی و هدیه نبودی. اما برای من بدنی فراهم کردی.
۶از قربانی های سوختنی و قربانی های گناه خوشنود نبودی.
۷آنگاه گفتم: اینک می آیم! تا ارادۀ تو را بجا آورم؛ در طومار کتاب دربارۀ من نوشته شده است.»
۸او اول می گوید: «خواهان قربانی و هدیه و قربانی های سوختنی و قربانی های گناه نبودی و از آن ها خشنود نمی شدی.» (با وجود اینکه اینها مطابق شریعت تقدیم می شوند.)
۹آنگاه می گوید: «من می آیم تا ارادۀ تو را بجا آورم.» به این ترتیب خدا قربانی های پیشین را منسوخ نموده و قربانی مسیح را به جای آن ها برقرار ساخته است.
۱۰پس وقتی عیسی مسیح ارادۀ خدا را بجا آورد و بدن خود را یکبار و آن هم برای همیشه به عنوان قربانی تقدیم کرد، ما از گناهان خود پاک گشتیم.
۱۱هر کاهنی همه روزه پیش قربانگاه می ایستد و خدمت خود را انجام می دهد و یک نوع قربانی را بارها تقدیم می کند، قربانی ای که هرگز قادر به بر طرف ساختن گناه نیست.
۱۲اما مسیح برای همیشه یک قربانی به جهت گناهان تقدیم نمود و بعد از آن در دست راست خدا نشست.
۱۳و در آنجا منتظر است تا دشمنانش پای انداز او گردند.
۱۴پس او با یک قربانی، کسانی را که خدا تقدیس می کند، برای همیشه کامل ساخته است.
۱۵در اینجا ما گواهی روح القدس را نیز داریم. او پیش از همه می گوید:
۱۶«این است پیمانی که پس از آن ایام با آنها خواهم بست.» خداوند می فرماید:
«احکام خویش را در دل های آنها می گذارم و آن ها را بر افکار شان خواهم نوشت.»
۱۷و بعد از آن می فرماید: «من هرگز گناهان و خطایای آنها را به یاد نخواهم آورد.»
۱۸پس وقتی این گناهان آمرزیده شده اند، دیگر نیازی به قربانی گناه نیست.
آمادگی برای رسیدن به حضور خدا
۱۹پس ای برادران، به وسیلۀ خون عیسی مسیح، ما اجازه یافته ایم که با شجاعت
۲۰از راه تازه و زنده ای که مسیح از میان پرده به روی ما باز کرده است، یعنی به وسیلۀ بدن خود او، به قدس الاقداس وارد شویم.
۲۱چون ما کاهن اعظمی داریم که بر خاندان خدا مقرر شده است،
۲۲بیائید از صمیم قلب و از روی ایمان کامل دل های خود را از اندیشه های گناه آلود پاک ساخته و بدن های خود را با آب خالص بشوئیم و به حضور خدا بیائیم.
۲۳امیدی را که به آن اقرار می کنیم محکم نگهداریم، زیرا او که به ما وعده داده است، به وعده های خود وفا می کند.
۲۴برای پیشی جستن در محبت و اعمال نیکو یکدیگر را تشویق کنیم.
۲۵از جمع شدن با برادران در مجالس کلیسایی غفلت و غیر حاضری نکنیم، چنانکه بعضی ها به این عادت کرده اند؛ بلکه یکدیگر را بیشتر تشویق نمائیم، مخصوصاً در این ایام که روز خداوند نزدیک می شود،
۲۶زیرا اگر ما پس از شناخت کامل حقیقت قصداً به گناه خود ادامه دهیم، دیگر هیچ قربانی ای برای گناهان ما باقی نمی ماند!
۲۷بلکه فقط دورنمای وحشتناک روز داوری و خشم تباه کن که دشمنان خدا را می سوزاند، در انتظار ماست.
۲۸اگر کسی به شریعت موسی بی اعتنایی می کرد، بدون دلسوزی به گواهی دو یا سه شاهد کشته می شد.
۲۹پس اگر کسی پسر خدا را تحقیر نموده و خونی را که عهد بین خدا و انسان را اعتبار بخشیده و او را از گناهانش پاک ساخته است ناچیز شمارد و به روح پُر فیض خدا بی حرمتی نماید، با چه جزای شدیدتری روبرو خواهد شد!
۳۰زیرا ما می دانیم کیست آنکه گفت: «انتقام از من است، من تلافی خواهم کرد» و «خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود.»
۳۱چه هولناک و ترس آور است افتادن در دست های خدای زنده!
۳۲شما باید ایام گذشته را به یاد آورید: وقتی تازه از نور روشن شده بودید؛ در آن روزها رنج های زیاد دیدید و استوار ماندید.
۳۳شما بارها پیش مردم در بی حرمتی و بد رفتاری گرفتار بودید و گاهی با کسانی که چنین بدی ها را می دیدند شریک و سهیم بودید.
۳۴شما با زندانیان هم درد بودید و وقتی مال شما را به زور می گرفتند با خوشرویی آن را قبول می کردید چون می دانستید که صاحب چیزی هستید که به مراتب بهتر بوده و تا به ابد باقی می ماند.
۳۵بنابراین اعتماد خود را از دست ندهید، زیرا اجر بزرگی به همراه خواهد داشت.
۳۶شما به صبر بیشتری احتیاج دارید تا ارادۀ خدا را انجام داده، برکات وعده شده را به دست آورید.
۳۷چنانچه کتاب مقدس می گوید:
«دیگر طولی نخواهد کشید و آن که قرار است بیاید، خواهد آمد و دیر نخواهد کرد.»
۳۸و خداوند می فرماید: «شخص عادل به وسیلۀ ایمان زندگی می کند، اما اگر کسی از من روی گردان شود از او خشنود نخواهم بود.»
۳۹ولی ما جزء آنها نیستیم که روی گردان شده و هلاک می شوند. ما ایمان داریم و این ایمان برای نجات جانهای ما است.
