کتاب ارمیای نبی

فصل نوزدهم

مثال کوزۀ شکسته

۱ خداوند به من فرمود که یک کوزۀ گِلی بخرم و با عده‌یی بزرگان قوم و سران کاهنان ۲ به درۀ بن‌هِنوم، در کنار دروازۀ کوزه‌گران رفته، پیام خداوند را به آنها برسانم ۳ و بگویم که خداوند قادر مطلق، خدای اسرائیل می‌فرماید: «ای پادشاهان یهودا و اهالی اورشلیم، به پیام من گوش دهید! من می‌خواهم چنان بلایی را بر سر این شهر بیاورم که هر‌کسی که بشنود، تعجب کند. ۴ زیرا این مردم مرا ترک کرده‌اند و برای خدایان دیگر که نه خود‌شان، نه اجداد‌شان و نه پادشاهان یهودا آنها را می‌شناسند، قربانی تقدیم می‌کنند و با این کار خود اینجا را آلوده ساخته و خون بیگناهان را ریخته‌اند. ۵ برای بُتِ بعل قربانگاه‌ها ساخته‌اند تا کودکان خود را به عنوان قربانی سوختنی بر آنها بسوزانند. به کاری که من هرگز امر نکرده بودم و حتی از خاطرم نیز نگذشته بود، دست زدند. ۶ پس روزی می‌رسد که اینجا را «قربانگاه توفِت» یا «درۀ بن‌هِنوم» نمی‌نامند بلکه «درۀ کُشتار» نامیده می‌شود. خداوند چنین فرموده است. ۷ نقشه‌های یهودا و اورشلیم را خنثی می‌سازم و آنها را با ضرب شمشیر دشمن و به‌دست کسانی که تشنۀ خون‌شان‌اند، هلاک می‌کنم. اجساد مُرده‌گان آنها خوراکِ مرغان هوا و حیوانات روی زمین می‌شوند. ۸ این شهر را طوری ویران می‌کنم که هر‌کسی که از آنجا بگذرد و آن همه خرابی را ببیند، وحشت و تعجب کند. ۹ به دشمنان موقع می‌دهم که این شهر را محاصره کنند و اهالی آن را بکُشند. من چنان مصیبتی را بر سر‌شان می‌آورم که مردم در داخل شهر گوشت همسایه‌گان و حتی گوشت پسران و دختران خود را بخورند.»

۱۰ سپس خداوند به من فرمود که آن کوزه را در حضور مردانی که همراه من رفته بودند، بشکنم ۱۱ و بگویم که خداوند قادر مطلق می‌فرماید: «مانند این کوزه‌ای که شکست و امکان ترمیم کردن آن نیست، به این‌گونه اورشلیم و اهالی آن هم از بین خواهند رفت. اجساد کُشته‌شده‌گان آنقدر زیاد می‌باشند که آنها را حتی در قربانگاه توفِت دفن خواهند کرد، زیرا جای دیگری برای دفن کردن آنها وجود نخواهد داشت. ۱۲ با این شهر و اهالی آن نیز همین کار را می‌کنم. ۱۳ خانه‌های اورشلیم، قصرهای پادشاهان و بُتخانه‌ها را بر بامهای آنها که برای آفتاب و مهتاب و ستاره‌گان و خدایان دیگر قربانی و هدیه تقدیم کرده‌اند، نجس می‌سازم.»

۱۴ پس از آن که ارمیا مطابق به امر خداوند در قربانگاه توفِت نبوت کرد و به اورشلیم برگشت، در حویلی خانۀ‌خدا ایستاد و به تمام مردم گفت ۱۵ که خداوند قادر مطلق، خدای اسرائیل می‌فرماید: «من بر سر اورشلیم و شهرهای اطراف آن همه بلاهایی را که ذکر کردم، می‌آورم، زیرا آنها با سرسختی از شنیدن کلام من خودداری کردند.»