کتاب یوشع

فصل هجدهم

منطقۀ بقیۀ قبایل اسرائیل

۱بعد از آنکه تمام آن سرزمین را به دست آوردند، همۀ مردم اسرائیل در شیلوه جمع شدند و خیمۀ حضور خداوند را برپا کردند.

۲هفت قبیلۀ اسرائیل هنوز حصۀ زمین خود را نگرفته بودند. ۳پس یوشع به قوم اسرائیل گفت: «تا کی معطل می شوید؟ چرا نمی روید آن سرزمینی را که خداوند، خدای اجداد تان به شما داده است، تصرف نمی کنید؟ ۴از هر قبیله سه نفر را انتخاب نمائید و من آن ها را به سراسر کشور می فرستم تا هر جائی را که می خواهند صاحب شوند، مطالعه کنند و نتیجۀ بازرسی خود را بنویسند و برای من بیاورند. ۵آنگاه آن سرزمین به هفت حصه تقسیم می شود. یهودا در قسمت جنوبی خود و قبیلۀ یوسف در ساحۀ شمالی خود باقی می مانند. ۶و شما زمین را به هفت حصه تقسیم کرده نقشۀ آنرا برایم بیاورید تا من در حضور خداوند قرعه بیندازم. ۷اما قبیلۀ لاوی در بین شما از آن زمین سهمی نمی گیرند، بلکه سهم آن ها وظیفۀ شان است که به عنوان کاهن خدمت خداوند را بکنند. و قبیلۀ جاد، رؤبین و نیم قبیلۀ مَنَسّی حصۀ زمین خود را قبلاً از موسی، خدمتگار خداوند گرفته اند.»

۸پیش از آنکه نمایندگان قبایل به مأموریت خود بروند، یوشع به آن ها این چنین هدایت داد: «به سراسر آن سرزمین بروید. آنرا مطالعه کنید و بعد بیائید و به من گزارش بدهید و من در حضور خداوند قرعه می اندازم.» ۹پس آن ها براه افتادند و قرار هدایت یوشع رفتار نموده آن سرزمین را به هفت حصه تقسیم کردند. و بعد با فهرست نامهای شهرها به اردوگاه یوشع در شیلوه برگشتند. ۱۰یوشع با مشورۀ خداوند برای شان در شیلوه قرعه انداخت. و در آنجا سهم هفت قبیلۀ باقیماندۀ بنی اسرائیل تعیین شد.

منطقۀ قبیلۀ بنیامین

۱۱سهم خانواده های قبیلۀ بنیامین اولتر از همه توزیع شد. ملکیت آن ها بین قبیلۀ یهودا و یوسف واقع بود. ۱۲سرحد شمالی آن از دریای اُردن شروع شده به شمال اریحا می رسید. و از آنجا به طرف غرب تا کوهستان و بیابان بیت آوَن ادامه داشت. ۱۳از آن نقطه بطرف جنوب به لوز (یعنی بیت ئیل) و سپس به عتاروت ادار به طرف کوهی در جنوب بیت حورون پائین می رفت. ۱۴بعد سرحد مذکور بسوی مغرب دور خورده از پهلوی کوهی که در بیت حورون است می گذشت و بطرف جنوب به قریۀ بعل که قریۀ یعاریم هم نامیده می شود و متعلق به قبیلۀ یهودا بود، خاتمه می یافت. این بود سرحد غربی آن. ۱۵سرحد جنوبی آن از کنار قریۀ یعاریم شروع شده به چشمه های نِفتواح، ۱۶و از آنجا به دامنۀ کوهی که مقابل درۀ هِنوم در انتهای شمال وادی رفایم واقع بود، می رفت. بعد از وادی هِنوم گذشته بطرف جنوب، جائیکه یبوسیان زندگی می کردند رسیده از آنجا بطرف عین روجِل می رفت. ۱۷بعد بطرف شمال پیچیده به عین شمس و سپس تا جلیلوت، مقابل درۀ اَدُمیم می رسید. و از آنجا به طرف پائین به سنگ بوهَن (پسر رؤبین) ۱۸و باز از شمال بیت عربه گذشته به عربه پائین می شد. ۱۹از آنجا هم گذشته بطرف شمال بیت حُجله می رفت و در خلیج بحیرۀ شور ختم می شد. و این سرحد جنوبی آن بود. ۲۰اُردن سرحد شرقی آن را تشکیل می داد. این سرحدات حصۀ ملکیت خانواده های قبیلۀ بنیامین.

۲۱‏-۲۸اینها شهرهای متعلق به خانواده های قبیلۀ بنیامین بودند: اریحا، بیت حُجله، عمیق قصیص، بیت عربه، صَمارایم، بیت ئیل، عَویم، فاره، عُفرَت، کِفَرعَمونی، عُفنی و جابَع. جمله دوازده شهر و دهات اطراف آن ها. جِبعون، رامه، بیروت، مِصفه، کِفَیره، موزا، راقَم، یَرفئیل، تَراله، صَیله، آلَف، یبوسی (یعنی اورشلیم)، جِبعَه و قِریَت. جمله چهارده شهر با دهات اطراف آن ها. این بود ملکیت خانواده های قبیلۀ بنیامین.