کتاب مزامیر

مزمور یکصد و بیست و یکم

خداوند حافظ ما است

۱چشمان خود را بسوی کوهها دوخته ام، کمک من از کجا می آید؟ ۲کمک من از جانب خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. ۳او نمی گذارد که پای تو بلغزد. او که حافظ تو است، نخواهد خوابید. ۴او که حافظ و نگهدار اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

۵خداوند حافظ تو است. خداوند به دست راستت سایۀ تو است. ۶آفتاب در روز به تو آسیبی نمی رساند و نه مهتاب در شب. ۷خداوند تو را از هر بدی نگاه می دارد. او جان تو را حفظ می کند. ۸خداوند خروج و دخولت را نگاه می دارد، از حال تا به ابد.