0:00 / 0:00

کتاب مزامیر

مزمور دوازدهم

درخواست کمک در وقت مصیبت

(مزموری از داود)

۱ای خداوند، مدد فرما! زیرا اشخاص خداشناس دیگر وجود ندارند و مردمان امین و صادق در بین بشر دیده نمی شوند. ۲همه به یکدیگر دروغ می گویند و با لبهای چاپلوس و دل منافق سخن می رانند. ۳خداوند لبهای چاپلوس را قطع می کند و هر زبانِ متکبر را. ۴که می گویند: «با زبان خود موفق می شویم. هرچه بخواهیم می گوئیم و کیست که مانع ما شود؟»

۵خداوند می فرماید: «بخاطر ظلم بر مسکینان و نالۀ فقیران، بر می خیزم و نجاتی را که منتظر آن هستند به آن ها می دهم.»

۶سخنان خداوند، سخنان خالص و پاک اند؛ مانند نقره ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد.

۷تو ای خداوند، آن ها را محافظت می کنی؛ از این نسل تا به ابد. ۸وقتی خیانت و پلیدی در بین مردم رایج می شود، شریران در هر گوشه و کنار دیده می شوند.