کتاب مزامیر

مزمور یکصد و چهل و هشتم

دعوت به پرستش

​۱هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

خداوند را از آسمان ستایش کنید! در جایگاه آسمانی او را ستایش کنید! ​۲ای همۀ فرشتگان او را ستایش کنید. ای همۀ لشکرهای او، او را ستایش کنید. ​۳ای آفتاب و مهتاب، او را ستایش کنید. ای همۀ ستارگان نور، او را ستایش کنید. ​۴ای فلک الافلاک، او را ستایش کنید، و ای آب هایی که فوق آسمان هائید. ​۵نام خداوند را ستایش کنید، زیرا به امر او همه چیز آفریده شد. ​۶و آن ها را پایدار نمود تا ابدالآباد و قانونی قرار داد که بیجا نشوند.

​۷خداوند را از زمین ستایش کنید. ای نهنگان و تمام اعماق بحر او را ستایش کنید. ​۸ای آتش و ژاله، برف و غبار و باد و طوفان که فرمان او را بجا می آورید. ​۹ای کوهها و تپه ها، درختان میوه دار و سروهای آزاد، ​۱۰ای حیوانات وحشی و اهلی، خزندگان و پرندگان. ​۱۱ای پادشاهان زمین و جمیع امت ها و سروران و همۀ داوران جهان. ​۱۲ای جوانان و دوشیزگان، پیران و کودکان. ​۱۳نام خداوند را ستایش کنید، زیرا تنها نام او متعال است و جلال و عظمت او بالا تر از زمین و آسمان. ​۱۴و او شاخ افتخار را برای قوم برگزیدۀ خود برافراشته است، تا همۀ مقدسان او یعنی بنی اسرائیل که به او نزدیک می باشند، او را ستایش کنند.

هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!