کتاب مزامیر

مزمور هفتاد و پنجم

خداوند داور حقیقی است

(مزمور و سرودی از آساف)

​۱خدایا، تو را ستایش می کنیم و تو را سپاس می گوئیم! زیرا نام تو به ما نزدیک است و مردم کارهای عجیب تو را بیان می کنند.

​۲خداوند می فرماید: «هنگامیکه به وقت معین برسم، با عدالت داوری خواهم کرد. ​۳اگرچه زمین و همۀ ساکنین آن در حال ذوب شدن هم باشند، من ارکان آنرا استوار نگاه می دارم. ​۴به متکبران می گویم که مغرور نباشند و شریران به قدرت خود نبالند، ​۵بلند پروازی نکنند و از روی سرکشی سخنان تکبرآمیز نگویند.» ​۶زیرا سرافرازی نه از شرق، نه از غرب و نه از بیابان و نه از کوهها می آید، ​۷بلکه تنها خدا داور است. او است که یکی را سرافراز و دیگری را سرافگنده می سازد.

​۸در دست خداوند کاسه ای است که مملو از شراب تلخِ آمیخته با غضب او است. او آنرا می ریزد و همۀ شریران جهان باید تا آخرین قطره از آن بنوشند. ​۹اما من تا به ابد اعلام کرده و برای خدای یعقوب سرود ستایش می خوانم. ​۱۰شاخ افتخار شریران تماماً بریده شده، اما قدرت راستکاران برافراشته خواهد شد.