0:00 / 0:00
Previous chapter

نامۀ پولُس رسول به تیطوس

فصل اول

۱از طرف من، پولُس، خدمتگار خدا و رسول عیسای مسیح که وظیفه یافتم تا ایمان برگزیده گان خدا را تقویت کنم و برای آنها حقیقتی را تعلیم دهم که مطابق با زندگی خدا پسندانه است. ۲آن حقیقتی که بر امید به زندگی ابدی استوار است، این است که خدا هرگز دروغ نمی گوید، او از ازل وعدۀ این زندگی را به ما داد. ۳پس در زمان معین آن وعده در پیامی که اعلام آن به امر نجات دهندۀ ما خدا، به من سپرده شد، آشکار گردید. ۴ ای تیطوس، تو که مانند فرزند حقیقی ام بوده و هر دوی ما در یک ایمان شریک هستیم، فیض و سلامتی از سوی خدای پدر و نجات دهندۀ ما عیسای مسیح، بر تو باد.

مسؤولیت تیطوس در جزیرۀ کریت

۵من از این خاطر تو را در جزیرۀ کریت گذاشتم تا مطابق با هدایتی که به تو داده ام، همه کارهای باقیمانده را تنظیم کرده و رهبرانی برای کلیساها در هر شهر تعیین کنی. ۶ رهبری که بی عیب بوده، شوهر وفادار به یک زن باشد و فرزندانش ایماندار باشند تا کسی نتواند آنها را به هرزه گی و نافرمانی متهم سازد. ۷زیرا آن رهبر چون مسؤول کار خداست، باید بی عیب باشد. او نباید خود خواه، تُند خو، مست شراب، ظالم و یا در تلاش جمع آوری پول نا مشروع باشد. ۸برعکس او باید مهمان نواز، خیر خواه، پرهیزگار، عادل، پاک و با نظم باشد. ۹او باید به کلامی که مورد اعتماد است و مطابق تعالیم صحیح می باشد، اتکا کند تا بتواند ایمانداران را با تعلیم درست تشویق نموده و مخالفان را سرزنش کند.

معلمان گمراه کننده

۱۰در آنجا مردم سرکش، پُر گوی و گمراه کننده نیز بسیار هستند، مخصوصاً اشخاص نو ایمان یهودی نژاد که به ختنه کردن پابند می باشند. ۱۱زبان چنین اشخاص باید بسته شود، زیرا آنها به خاطر به دست آوردن منافع نا مشروع، تعلیم ناشایسته می دهند و به این ترتیب خانواده ها را تباه می سازند. ۱۲یکی از دانشمندان بزرگ خود شان گفته است: «اهالی کریت همیشه دروغگو، حیوان صفت، پُر خور و تنبل بوده اند.» ۱۳این شهادت در حق آنها درست است، پس آنها را خوب سرزنش کن تا در ایمان سالم بمانند. ۱۴آنها نباید به افسانه های یهود و فرمان کسانی که حقیقت را رد کرده اند، گوش دهند. ۱۵برای پاکان همه چیز پاک است اما برای کسانی که آلوده و بی ایمان اند، هیچ چیز پاک نیست، زیرا هم افکار شان و هم وجدانهای شان آلوده است. ۱۶آنها ادعا دارند که خدا را می شناسند اما در اعمال شان خدا را انکار می کنند و برای انجام کار نیک، شایسته گی ندارند.

Previous chapter