۱آیا ما آزاد نِیَستُم؟ آیا ما رسُول نِیَستُم؟ آیا ما مَولای مو عیسیٰ ره نَدِیدیم؟ آیا شُمو ثَمرِ کار مه دَ مَولا نِیَستِید؟ ۲ حتیٰ اگه بَلدِه دِیگرو رسُول نَبَشُم، کم از کم بَلدِه ازشُمو اَستُم، چراکه شُمو مُهرِ رسالَت مه دَ راهِ مَولا اَستِید. ۳دِفاعِ مه دَ برابرِ کسای که مَره آزمایش مُوکُنه اینی اَسته: ۴آیا مو حق نَدَری که بُخوری و وُچی کُنی؟ ۵آیا مو حق نَدَری که یگ خوارِ ایماندار ره دَ عِنوانِ خاتُو گِرِفته قد خُو بُبری، رقمِ دِیگه رسُولا و بِرارونِ مَولا و کیفا؟ ۶یا که تنها ما و برنابا حق نَدَری که از کار دِست بِکشی؟ ۷کِی اَسته که از خرج-و-مَصرَفِ خود خُو عسکری کُنه؟ کِی اَسته که تاگِ انگُور بِشَنه و از میوِه شی نَخوره؟ یا کِی اَسته که یگ رمه ره بِچَرَنه و از شِیر شی وُچی نَکُنه؟ ۸آیا ما امی توره ره از نِگاهِ اِنسانی مُوگُم؟ آیا شریعت ام امی ره نَه مُوگیه؟ ۹چُون دَ شریعتِ مُوسیٰ نوِشته شُده: ”دانِ گاو ره دَ غَیتِ جُغُول کدو بسته نَکُو.“ آیا خُدا دَ فِکر گاوو اَسته؟ ۱۰یا اِی ره کَلوتَر بخاطرِ ازمو مُوگه؟ اَرے، اِی بَلدِه ازمو نوِشته شُده، چُون کسی که قُلبه مُونه باید دَ اُمِید قُلبه کُنه و کسی که جُغُول مُونه باید دَ اُمِیدِ گِرِفتونِ حِصِّه خُو بَشه. ۱۱اگه مو تُخمِ روحانی ره دَ مینکل شُمو کِشت کدے، آیا اِی زیاده طلبی اَسته که مو حاصِل مادی از شُمو دِرَو کُنی؟ ۱۲اگه دِیگرو اِی حق ره دَره که دَ حاصِلِ مادی شُمو شرِیک بَشه، آیا مو کَلوتَر شرِیک نَبَشی؟ مگم مو ازی حق خُو اِستِفاده نَکدے، بَلکِه هر چِیز ره تَحَمُل مُونی تا مانِع پیشرفتِ خوشخبری مسیح نَشُنی. ۱۳آیا شُمو نَمِیدنِید که کسای که دَ خانِه خُدا کار مُوکُنه، اُونا خوراک خُو ره از خانِه خُدا دَ دِست میره و کسای که دَ قُربانگاه خِدمت مُوکُنه، از قُربانگاه حِصِّه خُو ره مِیگِیره؟ ۱۴و امی رقم، مَولا حُکم کده که کسای که خوشخبری ره اِعلان مُوکُنه خرج-و-مَصرَفِ زِندگی خُو ره از اِعلان کدونِ خوشخبری دَ دِست بیره. ۱۵لیکِن ما از هیچ کُدَم امزی حق ها اِستِفاده نَکدیم و امی خط ره ام بَلدِه ازی نوِشته نَمُونُم که امی چِیزا دَ حقِ ازمه انجام شُنه؛ چُون بَلدِه مه مَرگ ازی کده بِهتر اَسته که کُدَم کس اِفتخارات مَره باطِل کُنه. ۱۶اگه ما خوشخبری ره اِعلان مُونُم، ما نَمِیتنُم که بَلدِه ازی فَخرفروشی کنُم، چُون مسئُولیَت دَ عُهدِه مه ایشته شُده که اِعلان کنُم؛ و وای دَ حال مه اگه خوشخبری ره اِعلان نَکنُم! ۱۷چُون اگه اِی کار ره دَ رضای خُو کنُم، اَجر نصِیب مه مُوشه، لیکِن اگه رضای مه نَبَشه، باز ام یگ وظِیفه اَسته که دَ عُهدِه مه ایشته شُده. ۱۸پس اَجر مه چی اَسته؟ فقط اینی اَسته که وختی خوشخبری ره اِعلان مُونُم، اُو ره مُفت-و-رایگان اِعلان کُنُم و از حق خُو دَ اِعلان کدونِ خوشخبری اِستِفاده نَکنُم.
۱۹چُون اگرچِه ما از غُلامی پگ آزاد اَستُم، ولے ما خود ره غُلامِ پگ جور کدیم تا تِعدادِ کَلوتَر ره دَ مسیح جذب کنُم. ۲۰قد یهُودیا رقمِ یهُودی شُدُم تا یهُودیا ره جذب کنُم. قد آدمای تابِع شریعت رقمِ کسی شُدُم که تابِع شریعت اَسته تا آدمای تابِع شریعت ره جذب کنُم؛ اگرچِه خود مه تابِع شریعت نِیَستُم. ۲۱قد نفرای بےشریعت رقمِ یگ آدمِ بےشریعت شُدُم -- اگرچِه ما دَ پیشِ خُدا بےشریعت نِیَستُم، بَلکِه تابِع شریعتِ مسیح اَستُم -- تا مردُمِ بےشریعت ره جذب کنُم. ۲۲قد مردُمِ ضعِیف، ضعِیف شُدُم تا مردُمِ ضعِیف ره جذب کنُم. خُلاصه قد هر کس هر چِیز شُدُم تا از هر طرِیق بعضی‌ها ره نِجاتِ بِدیُم. ۲۳ما تمامِ کارا ره بخاطرِ پیشرفتِ خوشخبری انجام مِیدیُم تا دَ بَرکت های شی شرِیک شُنُم.
۲۴آیا شُمو نَمِیدنِید که دَ مُسابِقِه دَوِیش پگ مُودَوه، لیکِن تنها یگ نفر جایزه ره مِیگِیره؟ شُمو ام رقمی بُدَوِید که جایزه ره بُبرِید. ۲۵تمامِ کسای که دَ مُسابِقه حِصّه مِیگِیره، اُونا دَ هر چِیز نَظم ره برقرار نِگاه مُوکُنه؛ اُونا اِی کار ره مُونه تا یگ تاجِ از بَین رفتَنی ره حاصِل کُنه، لیکِن مو تاجِ از بَین نَرفتَنی ره حاصِل مُونی. ۲۶پس ما رقمی مُودَوُم که بےهَدَف نِیَستُم؛ و رقمی مُشت مِیزَنُم که دَ هَوا مُشت نَمِیزَنُم؛ ۲۷بَلکِه ما جِسم خُو ره خار کده زیرِ فرمان خُو نِگاه مُونُم؛ نَشُنه که بعد از وَعظ کدو دَ دِیگرو خود مه امزُو تاج محرُوم شُنُم.