۱رِحَبعام دَ شِکیم رفت، چُون تمامِ اِسرائیل دَ شِکیم اَمدُد تا اُو ره پادشاه جور کنه. ۲وختی یرُبعام باچِه نِباط دَزی باره شِنِید، اُو هنوز دَ مِصر بُود، چُون اُو از پیشِ سُلَیمان پادشاه دُوتا کدُد و دَ مِصر جای-دَ-جای شُدُد. ۳اوخته اُونا نفر رَیی کده یرُبعام ره کُوی کد و اُو و تمامِ جماعتِ اِسرائیل رفته دَ رِحَبعام گُفت: ۴”آتِه تُو یُوغ مو ره گِرَنگ جور کد، لیکِن آلی تُو کارِ سخت و یُوغِ گِرَنگی ره که آتِه تُو دَ گردون مو ایشته سُبُک کُو و مو تُو ره خِدمت مُونی.“ ۵اُو دَزوا گُفت: ”بورِید، بَلدِه سِه روز معطل کنِید و بعد ازُو دُوباره دَ پیش مه بیِید.“ پس مردُم رفت.
۶اوخته رِحَبعام پادشاه قد رِیش سفیدای که دَ حُضُورِ آتِه شی سُلَیمان دَ دَورونِ زِندگی شی بَلدِه خِدمت شی ایسته مُوشُد، مشوَره کده گُفت: ”شُمو بَلدِه مه چی صَلاح-و-مشوَره مِیدِید تا دَ امزی قَوم یگ جواب بِدیُم؟“
۷اُونا دَ جواب شی گُفت: ”اگه تُو اِمروز خِدمتگارِ امزی قَوم شُنی و اَمیا ره خِدمت کده جوابِ امزیا ره قد تورای خُوب بِدی، اوخته اَمیا بَلدِه همیشه خِدمتگار تُو مُوشه.“ ۸لیکِن اُو مشوَرِه رِیش سفیدا ره رَد کد و قد جوانای که قد ازُو قَتی کٹه شُدُد و دَ حُضُور شی بَلدِه خِدمت ایسته مُوشُد، مشوَره کد. ۹اُو دَزوا گُفت: ”شُمو چی صَلاح-و-مشوَره مِیدِید؟ مو دَ امزی قَوم که مُوگیه، ’یُوغی ره که آتِه تُو دَ گردون مو ایشته، سُبُک کُو،‘ چی جواب بِدی؟“
۱۰جوانای که قد ازُو قَتی کٹه شُدُد، دَزُو گُفت: ”دَ امزی قَوم که دَز تُو گُفته، ’آتِه تُو یُوغ مو ره گِرَنگ جور کده، لیکِن تُو اُو ره بَلدِه مو سُبُک کُو،‘ اینی رقم بُگی، ’کِلکَکِ ریزِه مه از کمرِ آتِه مه کده ڈَبلتر اَسته. ۱۱آلی آتِه مه یُوغِ گِرَنگ ره دَ گردون شُمو ایشته، ولے ما دَ یُوغ شُمو اِضافه مُونُم. آتِه مه شُمو ره قد قَمچی اِصلاح مُوکد، لیکِن ما شُمو ره قد دُمکَجَک ها اِصلاح مُونُم.‘“
۱۲یرُبعام و پگِ قَوم دَ روزِ سِوّم دَ پیشِ رِحَبعام اَمَد، امُو رقم که پادشاه گُفتُد: ”دَ روزِ سِوّم دُوباره دَ پیش مه بیِید.“ ۱۳اوخته پادشاه دَ مردُم جوابِ سخت دَد و مشوَرِه ره که رِیش سفیدا دَزُو دَده بُود، رَد کد ۱۴و دَ مُطابِقِ مشوَرِه جوانا دَزوا گُفت: ”آتِه مه یُوغ شُمو ره گِرَنگ جور کد، لیکِن ما دَ یُوغ شُمو اِضافه مُونُم. آتِه مه شُمو ره قد قَمچی اِصلاح مُوکد، لیکِن ما شُمو ره قد دُمکَجَک ها اِصلاح مُونُم.“ ۱۵پس پادشاه تورِه مردُم ره گوش نَکد، چُون اِی کار از طرفِ خُداوند شُدُد تا کلامی ره که خُداوند دَ وسِیلِه اَخیای شِیلونی دَ یرُبعام باچِه نِباط گُفتُد، پُوره شُنه.
۱۶وختی تمامِ اِسرائیل دِید که پادشاه تورِه ازوا ره گوش نَمُونه، مردُم دَ جوابِ پادشاه گُفت:
”مو دَ داوُود چی حِصّه دَری؟
مو از باچِه یسّی بےنصِیب اَستی.
اَی مردُمِ اِسرائیل دَ خَیمه های خُو بورِید!
آلی اَی داوُود، فِکر خُو ره سُون خانِه خود خُو بِگِیر!“
پس مردُمِ اِسرائیل دَ خَیمه های خُو رفت. ۱۷لیکِن رِحَبعام دَ بَلِه بَنی اِسرائیل که دَ شارای یهُودا زِندگی مُوکد، هنوز ام پادشاهی مُوکد. ۱۸وختی رِحَبعام پادشاه اَدورام ره که ناظِرِ بیگاری ها بُود، دَ پیشِ اِسرائیلی ها رَیی کد، تمامِ اِسرائیل اُو ره سنگسار کده کُشت، لیکِن رِحَبعام پادشاه دَ عَجَله دَ گاڈی خُو سوار شُد و دَ اورُشَلیم دُوتا کد. ۱۹امزی خاطر اِسرائیل تا اِمروز دَ خِلافِ خانَوارِ داوُود شورِش مُونه.
۲۰وختی تمامِ اِسرائیل شِنِید که یرُبعام پس اَمده، اُونا نفر رَیی کده اُو ره دَ پیشِ جماعتِ اِسرائیل کُوی کد و اُو ره دَ بَلِه تمامِ اِسرائیل پادشاه جور کد. دَ امزُو سرزمی هیچ کس نَمَند که از خانَوارِ داوُود پَیرَوی کنه، بغَیر از طایفِه یهُودا.
۲۱وختِیکه رِحَبعام دَ اورُشَلیم رسِید، اُو از تمامِ خانَوارِ یهُودا و طایفِه بِنیامِین یگ صد و هشتاد هزار نفر جنگی اِنتِخاب شُده ره جم کد تا اُونا قد خانَوارِ اِسرائیل جنگ کنه و پادشاهی ره بَلدِه رِحَبعام باچِه سُلَیمان پس بِگِیره. ۲۲لیکِن کلامِ خُدا دَ شِمَعیا مَردِ خُدا، نازِل شُده گُفت: ۲۳”دَ رِحَبعام باچِه سُلَیمان، پادشاهِ یهُودا و دَ تمامِ خانَوارِ یهُودا و بِنیامِین و دَ باقی قَوم بُگی که ۲۴خُداوند اینی رقم مُوگیه، ’نَرَوِید و دَ خِلافِ بِرارون خُو بَنی اِسرائیل جنگ نَکنِید، هر کس پس دَ خانِه خُو بوره، چُون اِی کار از طرفِ ازمه شُده.‘“ پس اُونا کلامِ خُداوند ره گوش کد و دَ مُطابِقِ اَمرِ خُداوند پس رفت.
۲۵یرُبعام شِکیم ره دَ کوهِستونِ اِفرایم مُستَحکم جور کده دَ اُونجی جای-دَ-جای شُد و ازُونجی بُر شُده فنُوئیل ره آباد کد. ۲۶یرُبعام قد خود خُو گُفت: ”آلی پادشاهی دُوباره دَ دِستِ خانَوارِ داوُود موفته. ۲۷اگه اِی مردُم بَلدِه تقدِیم کدونِ قُربانی‌ها دَ خانِه خُداوند دَ اورُشَلیم بوره، اوخته دِلِ امزی مردُم بسم سُونِ بادارِ ازیا رِحَبعام پادشاهِ یهُودا تاو مُوخوره و مَره کُشته دُوباره دَ پیشِ رِحَبعام پادشاهِ یهُودا موره.“
۲۸پس پادشاه مشوَره کده، دُو گوسَلِه طِلّایی جور کد و دَ مردُم گُفت: ”اورُشَلیم رفتو بَلدِه شُمو غَدر کَلو شُد؛ اینه، خُدایون شُمو، اَی مردُمِ اِسرائیل که شُمو ره از مِصر بُرو اَوُرد.“ ۲۹اوخته اُو یگ شی ره دَ بَیت ئیل قرار دَد و دِیگِه شی ره دَ دان ایشت. ۳۰امی کار باعِث شُد که مردُم گُناه کنه؛ مردُم دَ پیشِ یکی امزوا اَین تا دان مورفت که اُو ره عِبادت کنه. ۳۱یرُبعام امچُنان بُت خانه‌ها دَ جای های بِلند آباد کد و از بَینِ پگِ مردُم پیشوایو تعیِین کد، از بَینِ مردُمی که لاوی نَبُود. ۳۲یرُبعام دَ ماهِ هشتُم دَ روزِ پوزدَهُمِ ماه عِید گِرِفت، رقمِ عِیدی که دَ یهُودا گِرِفته مُوشُد و قُربانی‌ها ره دَ بَلِه قُربانگاه تقدِیم کد. اُو عَینِ کار ره دَ بَیت ئیل کد و بَلدِه گوسَله های که جور کدُد قُربانی تقدِیم کد؛ و دَ بَیت-ئیل بَلدِه بُت خانه های که آباد کدُد ام پیشوایو تعیِین کد. ۳۳اُو دَ روزِ پوزدَهُمِ ماهِ هشتُم، دَ ماهی که خود شی از دِل خُو اِنتِخاب کدُد، دَ پیشِ قُربانگاهی که دَ بَیت ئیل آباد کدُد رفت؛ دَ اُونجی اُو بَلدِه بَنی اِسرائیل عِید گِرِفت و خود شی دَ پیشِ قُربانگاه رفت تا بُخورِ خوشبُوی بُسوزَنه.