۱بعد از چند وخت اینی واقِعه ها رُخ دَد: یگ نفر دَ نامِ نابوتِ یِزرعیلی یگ باغِ انگُور دَ یِزرعیل دَ پالُوی خانِه اَخاب پادشاهِ سامِره دَشت ۲و اَخاب دَ نابوت گُفت: ”باغِ انگُور خُو ره دَز مه بِدی تا بَلدِه کُردِ سَوزی‌کاری از شی اِستِفاده کنُم، چُون دَ نزدِیکِ خانِه مه اَسته؛ و ما دَ عِوَض شی ازُو کده یگ باغِ انگُورِ خُوبتَر دَز تُو مِیدیُم، و یا اگه دَ نظر تُو خُوب معلُوم شُنه ما قِیمَت شی ره دَز تُو نُقره مِیدیُم.“ ۳لیکِن نابوت دَ اَخاب گُفت: ”خُداوند از مه دُور دَشته بَشه که میراثِ بابه‌کَلونای خُو ره دَز تُو بِدیُم.“ ۴پس اَخاب بخاطرِ تورِه که نابوتِ یِزرعیلی دَزُو گُفتُد، پریشان و غَمگی شُده خانِه خُو رفت، چُون نابوت گُفتُد که: ”میراثِ بابه‌کَلونای خُو ره دَزتُو نَمِیدیُم.“ اُو دَ جاگِه خُو دِراز کشِیده رُوی خُو ره سُونِ دیوال تاو دَد و نان نَخورد.
۵خاتُون شی ایزابِل دَ پیشِ ازُو اَمده دَز شی گُفت: ”چرا پریشان حال اَستی و نان نَمُوخوری؟“ ۶اُو دَز شی گُفت: ”بخاطری که ما قد نابوتِ یِزرعیلی گپ زَدُم و دَزُو گُفتُم، ’باغِ انگُور خُو ره دَ نُقره دَز مه بِدی، یا اگه بِخاهی دَ عِوَض شی یگ باغِ انگُورِ دِیگه دَز تُو مِیدیُم،‘ لیکِن اُو دَ جواب مه گُفت، ’ما باغِ انگُور خُو ره دَز تُو نَمِیدیُم.‘“ ۷خاتُون شی ایزابِل دَزُو گُفت: ”آیا تُو فِعلاً دَ بَلِه اِسرائیل پادشاهی نَمُونی؟ باله شُو، نان بُخور و خوش بَش؛ ما باغِ انگُورِ نابوتِ یِزرعیلی ره دَز تُو مِیدیُم.“
۸اوخته ایزابِل چند خط دَ نامِ اَخاب نوِشته کد و امُو خط ها ره قد مُهرِ اَخاب مُهر-و-مُوم کده دَ رِیش سفیدا و کٹه‌سرای که قد نابوت دَ یگ شار زِندگی مُوکد، رَیی کد. ۹دَ امزُو خط ها اینی رقم نوِشته کدُد: ”یگ روز ره روزه اِعلان کنِید و نابوت ره دَ باله‌سر جای مردُم شَنده ۱۰دُو نفرِ بَد-و-بیکاره ره رُوی دَ رُوی شی بِشَندَنِید تا دَ بَلِه ازُو شاهِدی دَده بُگیه، ’تُو دَ ضِدِ خُدا و پادشاه کُفرگویی کدے.‘ اوخته اُو ره بُرو بُبرِید و سنگسار کنِید تا بُمُره.“
۱۱پس مردُمِ شارِ نابوت، یعنی رِیش سفیدا و کٹه‌سرای که دَ شارِ ازُو زِندگی مُوکد، دَ مُطابِقِ پَیغامی که ایزابِل دَزوا رَیی کدُد، عمل کد؛ اُونا دَ مُطابِقِ نوِشتِه خط های که ایزابِل بَلدِه ازوا رَیی کدُد ۱۲روزه اِعلان کد و نابوت ره دَ باله‌سر جای مردُم شَند. ۱۳اوخته دُو نفرِ بَد-و-بیکاره اَمده پیشِ رُوی ازُو شِشت و امُو دُو نفر دَ پیشِ رُوی مردُم دَ بَلِه نابوت شاهِدی دَده گُفت: ”نابوت دَ ضِدِ خُدا و پادشاه کُفرگویی کده.“ پس اُونا نابوت ره از شار بُرو بُرد و سنگسار کده کُشت. ۱۴بعد ازُو اُونا دَ ایزابِل پَیغام رَیی کده گُفت: ”نابوت سنگسار شُد و مُرد.“
۱۵وختی ایزابِل شِنِید که نابوت سنگسار شُده و مُرده، اُو دَ اَخاب گُفت: ”باله شُو و باغِ انگُورِ نابوتِ یِزرعیلی ره که اُو نَخاست اُو ره دَ نُقره دَز تُو بِدیه، صاحِب شُو؛ چُون نابوت زِنده نِییه، بَلکِه مُرده.“ ۱۶امی که اَخاب شِنِید که نابوت مُرده، اُو باله شُده رفت تاکه باغِ انگُورِ نابوتِ یِزرعیلی ره صاحِب شُنه.
۱۷دَ امزُو غَیت کلامِ خُداوند دَ ایلیای تِشبی نازِل شُده گُفت: ۱۸”باله شُو و بَلدِه دِیدونِ اَخاب پادشاهِ اِسرائیل که دَ سامِره اَسته بورُو؛ اونه، اُو دَ باغِ انگُورِ نابوت اَسته، اُو دَ اُونجی رفته تا اُو ره صاحِب شُنه. ۱۹قد ازُو گپ زَده بُگی، ’خُداوند اینی رقم مُوگیه: آیا ام قتل مُونی و ام مُلک شی ره صاحِب مُوشی؟‘ بسم دَزُو بُگی، ’خُداوند اینی رقم مُوگیه: دَ جایی که سَگا خُونِ نابوت ره لیسِید، سَگا خُونِ ازتُو ره ام دَ امُونجی مِیلیسه.‘“
۲۰ وختی اَخاب، ایلیا ره دِید، گُفت: ”اَی دُشمون مه، مَره پَیدا کدی؟“ اُو دَ جواب شی گُفت: ”اَرے، تُو ره پَیدا کدُم، چراکه تُو خود ره گِرَوِ بَدی کدے تا چِیزی ره که دَ نظرِ خُداوند زِشت اَسته، انجام بِدی. ۲۱ خُداوند مُوگیه، ’اینه، ما دَ بَلِه تُو بَلا-و-مُصِیبت اَوُرده تُو ره کامِلاً نابُود مُونُم و از خانَوارِ اَخاب هر مَرد-و-باچِه شی ره که دَ اِسرائیل بَشه چی بَندی و چی آزاد، از بَین مُوبرُم. ۲۲خانَوار تُو ره رقمِ خانَوارِ یرُبعام باچِه نِباط و رقمِ خانَوارِ بَعشا باچِه اَخیا جور مُونُم، چراکه تُو قار مَره باله اَوُردے و باعِث شُدے که اِسرائیل گُناه کنه.‘ ۲۳امچُنان دَ بارِه ایزابِل خُداوند مُوگیه، ’سَگا ایزابِل ره دَ نزدِیکِ دیوالِ یِزرعیل مُوخوره.‘ ۲۴هر کسی که از خانَوارِ اَخاب دَ شار بُمُره، سَگا مُوخوره و هر کسی که دَ دَشت بُمُره، مُرغَکوی هَوا مُوخوره.“
۲۵واقِعاً، هیچ کس دَ اندازِه اَخاب خود ره گِرَوِ بَدی نَکد تا چِیزی ره که دَ نظرِ خُداوند زِشت اَسته انجام بِدیه، چُون اُو دَ وسِیلِه خاتُون خُو ایزابِل اُشتَک مُوشُد. ۲۶اُو نفرَت انگیزترِین عمل ره دَ وسِیلِه پَیرَوی از بُت‌ها انجام دَد و رقمِ اَموریای که خُداوند اُونا ره از پیشِ رُوی بَنی اِسرائیل هَی کدُد، رفتار کد.
۲۷وختی اَخاب امی تورا ره شِنِید، کالای خُو ره چَک کده پلاس پوشِید و روزه گِرِفته دَ بَلِه پلاس خاو شُد؛ اُو ماتم‌زَده اِیسُو و اُوسُو مورفت.
۲۸اوخته کلامِ خُداوند دَ ایلیای تِشبی نازِل شُده گُفت: ۲۹”آیا مِینگری که اَخاب چِطور دَ حُضُور مه فروتن شُده؟ پس بخاطری که خود ره دَ حُضُور مه فروتن کده، ما بَلا-و-مُصِیبت ره دَ روزای زِندگی ازُو نَمیرُم، لیکِن دَ روزای زِندگی باچِه شی اِی بَلا-و-مُصِیبت ره دَ بَلِه خانَوارِ ازُو میرُم.“