۱پس تمامِ کِینه، تمامِ حِیله-و-مَکر، ریاکاری، حسادت و تمامِ بَدگویی ره از خودون خُو دُور کُنِید. ۲مِثلِ نِلغِه نَوزَیده شُده دَ شَوق-و-طلبِ شِیرِ خالِصِ روحانی بَشِید تا دَ وسِیلِه ازُو بَلدِه نِجات خُو رُشد کُنِید، ۳اگه شُمو واقِعاً چشِیدید که مَولا مِهربو اَسته.
۴شُمو که پیشِ مسیح میِید یعنی پیشِ سنگِ زِنده که مردُم اُو ره رَد کد، ولے دَ نظرِ خُدا اِنتِخاب شُده و بااَرزِش اَسته، ۵شُمو ام رقمِ سنگای زِنده حِساب شُده یگ خانِه روحانی آباد مُوشِید تا پیشوایونِ مُقَدَّس بَشِید و قُربانی های روحانی ره که قابِلِ قبُولِ خُدا اَسته دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح تقدِیم کُنِید. ۶چُون دَ نوِشته های مُقَدَّس مُوگیه:
”اینه، ما دَ صَهیون یگ سنگ میلُم،
یگ پای‌سنگِ اِنتِخاب شُده و بااَرزِش؛
و هر کسی که دَزُو ایمان بیره شرمِنده نَمُوشه.“
۷پس بَلدِه ازشُمو کسای که ایمان دَرِید، اُو بااَرزِش اَسته؛ لیکِن بَلدِه بےایمانا
”سنگی ره که اُستاکارا رَد کد،
سنگِ مُهِمِ تادَو شُده“
۸و
”یگ سنگ که باعِثِ لخشِیدونِ مردُم شُده
و یگ قاده که اُونا ره پورته مُونه.“
اُونا بخاطری مِیلَخشه که از کلام اِطاعَت نَمُونه و اُونا بَلدِه امزی تعیین شُده. ۹لیکِن شُمو یگ نسلِ اِنتِخاب شُده اَستِید، مربُوطِ پیشوایی شاهانه، قَومِ مُقَدَّس و مُتعلِق دَ خُدا، تا کارای بُزُرگِ ازُو ره که شُمو ره از ترِیکی دَ نُورِ عجِیب خُو کُوی کده، اِعلان کُنِید. ۱۰یگ زمان شُمو کُدَم قَومی نَبُودِید، مگم آلی قَومِ خُدا اَستِید؛ یگ زمان شُمو از رَحمتِ خُدا محرُوم بُودِید، لیکِن آلی رَحمت ازُو نصِیب شُمو شُده.
۱۱اَی عزِیزای که دَزی دُنیا رقمِ مُسافِر و بیگَنه اَستِید، از شُمو خاهِش مُونُم که از خاهِشاتِ نَفسانی که قد روح-و-رَوان شُمو دَ جنگ اَسته، دُوری کُنِید. ۱۲رفتار خُو ره دَ مینکلِ مِلَّت ها نیک کُنِید که اگرچِه اُونا فِعلاً شُمو ره دَ عِنوانِ بَدکارا بَدنام مُونه، ولے از دِیدونِ کارای نیک شُمو، خُدا ره دَ روزِ قضاوَت شی حمد-و-ثنا بُگیه.
۱۳پس بخاطرِ مَولا از هر قُدرت-و-اِختیارِ اِنسانی اِطاعَت کُنِید، چی از پادشاه که از پگ کده باله اَسته، ۱۴چی از والی‌ها که از طرفِ پادشاه رَیی شُده تا کسای ره که کارِ بَد مُونه جَزا بِدیه و کسای ره که کارِ نیک مُوکُنه تعرِیف-و-تَوصِیف کُنه. ۱۵چُون خاست-و-اِرادِه خُدا امی اَسته که شُمو قد انجامِ کارِ نیک، توره های جاهِلانِه مردُمای لَوڈه ره چُپ کُنِید. ۱۶رقمِ مردُمای آزاد زِندگی کُنِید، ولے آزادی خُو ره یگ پوشِش بَلدِه شرارَت جور نَکُنِید، بَلکِه رقمِ خِدمتگارای خُدا رفتار کُنِید. ۱۷تمامِ مردُم ره اِحتِرام کُنِید؛ بِرارونِ ایماندار ره دوست دَشته بَشِید؛ از خُدا بِترسِید؛ دَ پادشاه اِحتِرام کُنِید.
۱۸اَی غُلاما، قد اِحتِرامِ کامِل تابِع بادارای خُو بَشِید، نَه تنها تابِع بادارای نیک و مِهربو، بَلکِه امچُنان تابِع بادارای سختگِیر-و-تُند‌خُوی. ۱۹اگه یگ نفر بخاطرِ وِجدانِ خُداتَرس خُو ناحق رَنج کشِیده دَردها ره تَحَمُل کُنه، اِی قابِلِ تعرِیف-و-تَوصِیف اَسته. ۲۰اگه بخاطرِ کارِ بَد لَت-و-کوب شُنِید و تَحَمُل کُنِید، چی اِفتخار دَره؟ لیکِن اگه بخاطرِ کارِ نیک خُو رَنج بِنگرِید و تَحَمُل کُنِید، اِی کار شُمو دَ پیشِ خُدا قابِلِ تعرِیف-و-تَوصِیف اَسته. ۲۱چُون شُمو بَلدِه امزی کُوی شُدید، چراکه مسیح ام بخاطرِ ازشُمو رَنج-و-عذاب کشِید و بَلدِه شُمو یگ سرمَشق ایشت تا شُمو دَ نَقشِ قَدم‌های ازُو رفتار کُنِید.
۲۲”اُو هیچ گُناه نَکد،
و هیچ حِیله-و-مَکر دَ دانِ ازُو پَیدا نَشُد.“
۲۳وختِیکه اُو ره دَو-و-دَشنام دَد، اُو پس دَو-و-دَشنام نَدَد؛ وختِیکه اُو رَنج-و-عذاب کشِید، تهدِید نَکد، بَلکِه خود ره دَمزُو تسلِیم کد که عادِلانه قضاوَت مُونه. ۲۴مسیح خود شی گُناهای مو ره دَ جِسم خُو دَ بَلِه صلِیب بُرد تا مو بَلدِه گُناه‌ها بُمُری و بَلدِه عدالت-و-نیکی زِندگی کنی؛ دَ وسِیلِه زخم‌های ازُو شُمو شَفا پَیدا کدید. ۲۵چُون شُمو رقمِ گوسپندوی بُودِید که سُون گُمراهی مورفت، لیکِن آلی شُمو دَور خورده دَ پیشِ چوپو و نِگاهوانِ جان‌های خُو اَمَدید.