Previous chapter

خطِ دوّمِ پِترُس

بَخشِ ۱

دُعا و سلام

۱ از طرفِ شِمعون پِترُس، غُلام و رسُولِ عیسیٰ مسیح، بَلدِه کسای که دَ وسِیلِه عدالتِ خُدای مو و عیسیٰ مسیح نِجات دِهِنده، امُو ایمان ره یافته که رقمِ ایمانِ ازمو بااَرزِش اَسته: ۲فَیض و سلامَتی دَ وسِیلِه شِناختِ خُدا و مَولای مو عیسیٰ مسیح پِرَیمو نصِیب شُمو شُنه.

اِنتِخاب و کُوی شُده های خُدا

۳قُدرتِ اِلٰهی ازُو هر چِیزی ره که مو بَلدِه زِندگی و خُداپَرستی ضرُورَت دَری دَز مو دَده. اِی چِیزا از طرِیقِ شِناختِ امزُو که مو ره دَ وسِیلِه جلال و نیکی خُو کُوی کده، مُیَسَر شُده. ۴اُو دَ وسِیلِه امزی چِیزا وعده‌های غَدر بُزُرگ و بااَرزِش ره دَز مو دَد تا از طرِیقِ ازوا از فِسادی که بخاطرِ خاهِشاتِ نَفسانی دَ دُنیا وجُود دَره، خلاصی پَیدا کُنِید و دَ طبیعتِ اِلٰهی شرِیک شُنِید. ۵پس دَ امزی دلِیل، سخت کوشِش کُنِید که دَ ایمان خُو نیکی ره اِضافه کنِید، دَ نیکی خُو عِلم، ۶دَ عِلم خُو گُذشت، دَ گُذشت خُو بُردباری، دَ بُردباری خُو خُداپَرستی، ۷دَ خُداپَرستی خُو مِهرِ بِرادرانه و دَ مِهرِ بِرادرانِه خُو مُحَبَت. ۸چُون اگه امی چِیزا دَز شُمو وجُود دَشته بَشه و کَلو شُده بوره، شُمو ره نَمیله که دَ شِناختِ مَولای مو عیسیٰ مسیح ٹمبل و بےثَمر بَشِید. ۹ولے هر کسی که امی چِیزا ره نَدره، اُو کور و پیشِ پای بِین اَسته و پُرمُشت کده که از گُناه‌های سابِق خُو پاک شُده. ۱۰پس اَی بِرارو، سخت کوشِش کُنِید که کُوی شُدو و اِنتِخاب شُدون خُو ره ثابِت کُنِید، چُون اگه امی کار ره کُنِید هرگِز گُمراه نَمُوشِید. ۱۱امزی طرِیق فرصتِ داخِل شُدو دَ پادشاهی اَبَدی مَولا و نِجات دِهِندِه مو عیسیٰ مسیح پِرَیمو دَز شُمو دَده مُوشه.

پیشگویی از کِتابِ مُقَدَّس

۱۲پس ما غَفلَت نَمُونُم و همیشه امی چِیزا ره دَ یاد شُمو میرُم، اگرچِه شُمو اُونا ره مُوفامِید و دَ حقِیقتی که پَیدا کدِید محکم-و-اُستوار اَستِید. ۱۳ما مَصلحَت مِینگرُم تا زمانی که ما دَ امزی جِسم اَستُم باید دَ وسِیلِه یادآوَری شُمو ره دَ جوش-و-خروش بیرُم، ۱۴چُون ما مِیدَنُم که وختِ بُر شُدون مه از جِسم نزدِیک اَسته، امُو رقم که مَولای مو عیسیٰ مسیح ام مَره خبر کده. ۱۵ امزی خاطر ام سخت کوشِش مُونُم تا بعد از رفتون مه ازی دُنیا شُمو بِتنِید هر وخت امی چِیزا ره دَ یاد خُو بیرِید.

۱۶وختِیکه مو دَ بارِه قُدرت و اَمَدونِ مَولای مو عیسیٰ مسیح دَز شُمو خبر دَدی، مو از قِصّه های ساختگی که دَ هُوشیاری جور شُده پَیرَوی نَمُوکدی، بَلکِه مو شِکوه-و-جلالِ شی ره دَ چِیم خُو دِیده بُودی. ۱۷چراکه اُو از طرفِ آتِه مو خُدا دَ امزُو غَیت عِزَت و جلال پَیدا کد که یگ آواز از جلالِ باعَظمَتِ خُدا اَمَده گُفت: ”اینَمی باچِه دوست دَشتنی مه یَه که از شی خوش-و-راضی اَستُم.“ ۱۸امی آواز ره مو خودون مو شِنِیدی که از آسمو اَمَد دَ غَیتِیکه قد ازُو قَتی دَ کوهِ مُقَدَّس بُودی. ۱۹پس، مو کلامِ اَنبیا ره دَری که کَلوتَر مَورِدِ تایِید اَسته و شُمو کارِ خُوب مُونِید اگه دَزوا تَوَجُه کُنِید؛ کلامِ ازوا مِثلِ چِراغ دَ جای ترِیکی روشنَیی مِیدیه تا روز واز شُنه و سِتاره صُبح دَ دِلهای شُمو بُر شُنه. ۲۰از تمامِ چِیزا کده اوّل بِدَنِید که هیچ پیشگویی کِتابِ مُقَدَّس از تفسِیرِ خودِ پَیغمبر نِیَسته، ۲۱چراکه پیشگویی هرگِز دَ خاست-و-اِرادِه اِنسان نَمَده، بَلکِه مردُم دَ وسِیلِه روح اُلقُدس از طرفِ خُدا توره گُفته.

Previous chapter