۱بعد ازی چِیزا مُوسیٰ و هارُون پیشِ فِرعَون رفت و دَزُو گُفت: ”خُداوند، خُدای اِسرائیل اینی رقم مُوگه: ’قَوم مَره ایله کُو تاکه اُونا دَ بیابو بوره و دَ اُونجی مَراسِمِ عِید ره دَ اِحتِرامِ ازمه نِگاه کُنه.‘“ ۲فِرعَون گُفت: ”خُداوند کِی اَسته که ما دَ تورای شی گوش بِدُم و اِسرائیل ره ایله کنُم؟ ما خُداوند ره نَمِینَخشُم و اِسرائیل ره ام ایله نَمُونُم.“ ۳مُوسیٰ و هارُون گُفت: ”خُدای عِبرانیا دَز مو ظاهِر شُده. لُطفاً مو ره بیل که سِه روزه راه دَ بیابو سَفر کنی تا دَ اُونجی بَلدِه خُداوند، خُدای خُو قُربانی کنی. نَشُنه که اُو مو ره دَ وسِیلِه مَرَض و یا جنگ نابُود کنه.“ ۴پادشاهِ مِصر دَ مُوسیٰ و هارُون گُفت: ”چرا بَنی اِسرائیل ره از کارای شی بیکار مُونِید؟ بورِید پس دَ وظِیفِه خُو!“ ۵فِرعَون بسم گُفت: ”اونه، تعدادِ مردُم شُمو آلی دَ مُلک کَلو شُده و شُمو میخاهِید که اُونا دِست از کارای خُو بِکشه.“ ۶دَمزُو روز فِرعَون دَ ناظِرای مِصری و سرکارگرا مردُمِ عِبرانی اینی رقم اَمر کد: ۷”دِیگه دَ مردُم بَلدِه جور کدونِ خِشت کاه نَدِید! بیلِید که خودون شی رفته بَلدِه خُو کاه جَم کنه. ۸مگم تعدادِ خِشتای که اُونا تَیار مُونه، امُو تعدادِ سابِق بَشه. تعدادِ خِشتای شی ره هیچ کم نَکُنِید، چُون اُونا ٹمبل اَسته. امزی خاطر اُونا فریاد مُونه و مُوگیه: ’مو ره بیل که بوری تا بَلدِه خُدای خُو قُربانی کنی.‘ ۹کار ره بَلدِه امزی نفرا سخت‌تَر کُنِید تاکه اُونا دَ وظِیفِه خُو مصرُوف بَشه و دَ تورای دروغی تَوَجُه نَدَشته بَشه.“ ۱۰پس ناظِرا و سرکارگرای ازوا دَ بُرو رفته دَ مردُم گُفت: ”فِرعَون امی رقم مُوگه: ’ازی پس ما دَز شُمو کاه نَمِیدُم. ۱۱خودون شُمو بورِید و از هر جای که مُوشه کاه جم کُنِید. و کار شُمو ام باید پُوره بَشه.‘“ ۱۲پس بَنی اِسرائیل دَ سراسرِ مِصر تِیت‌پَرَک شُد تاکه پَلال ره از زمی دَ جای کاه جَم کنه. ۱۳و ناظِرا اُونا ره رُفَنده مُوگُفت: ”کارِ روزانِه خُو ره پُوره کُنِید، مِثلِ وختای که بَلدِه شُمو کاه دَده مُوشُد.“ ۱۴و ناظِرای مِصری که دَ وسِیلِه فِرعَون تعیِین شُدُد، سرکارگرای بَنی اِسرائیل ره مِیزَد و مُوگُفت: ”چرا کارای روزانِه خُو ره مِثلِ سابِق، دِیروز و اِمروز پُوره نَکدید؟“ ۱۵سرکارگرای بَنی اِسرائیل دَ پیشِ فِرعَون رفت و شِکایَت کده گُفت: ”چرا قد غُلامای خُو اِی رقم رفتار مُونی؟ ۱۶بَلدِه غُلامای تُو هیچ کاه دَده نَمُوشه و مُوگیه، ’خِشت جور کُنِید!‘ اُونا غُلامای تُو ره مِیزَنه، دَ حالِیکه گُناه از ناظِرای تُو اَسته.“ ۱۷مگم فِرعَون گُفت: ”شُمو ٹمبل اَستِید، دَ حقِیقت شُمو کَلو ٹمبل اَستِید! ازی خاطر شُمو مُوگِید: ’مو ره بیل که بوری تا بَلدِه خُداوند قُربانی کنی.‘ ۱۸آلی بورِید دَ سرِ کار خُو، مگم کاه دَز شُمو دَده نَمُوشه و تعدادِ خِشتا ام باید دَ اندازِه سابِق جور شُنه.“ ۱۹سرکارگرای بَنی اِسرائیل دِید که اُونا بَد دَ چنگ اُفتَده، چُون فِرعَون دَزوا گُفت: ”از حِسابِ روزانِه خُو دَ جور کدونِ خِشتا هیچ کَم نَکُنِید.“ ۲۰وختِیکه از پیشِ فِرعَون بُرو میمَد، اُونا قد مُوسیٰ و هارُون که مُنتَظِرِ ازوا بُود، رُوی دَ رُوی شُد. ۲۱و سرکارگرا دَزوا گُفت: ”خُداوند شُمو ره بِنگره و دَ بَلِه شُمو قضاوَت کُنه، چُون شُمو مو ره دَ نظرِ فِرعَون و نفرای شی بَد کدید تا اُونا ازمو نَفرَت دَشته بَشه. و شُمو دَ دِستِ ازوا شمشیر دَدِید تاکه اُونا مو ره بُکُشه.“
۲۲پس مُوسیٰ دَ حُضُورِ خُداوند اَمَده گُفت: ”یا مَولا! چرا اِی بَلا ره دَ سرِ امزی قَوم اَوُردی؟ و بَچی مَره دَ اِینجی رَیی کدی؟ ۲۳از وختِیکه دَ دِیرِ فِرعَون رفتُم و پَیغام تُو ره رَسَندُم، اُو دَ بَلِه ازی قَوم ظُلم مُونه و تُو دَ دادِ قَوم خُو هیچ نَمِیرَسی.“