۱ از طرفِ پولُس، رسُولی که نَه از جانِبِ اِنسان و نَه دَ وسِیلِه اِنسان، بَلکِه دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح و آتِه مو خُدا که مسیح ره از مُرده ها دُوباره زِنده کد، اِنتِخاب شُد ۲و از طرفِ تمامِ بِرارونی که قد ازمه اَسته، بَلدِه جماعت های ایماندارای ولایتِ غلاتیه. ۳فَیض و سلامَتی از طرفِ آتِه مو خُدا و مَولا عیسیٰ مسیح نصِیب شُمو شُنه، ۴ از طرفِ مَولای که جان خُو ره بَلدِه گُناهای مو دَد تا مو ره ازی زمانِه شرِیر که دَ حالِ حاضِر وجُود دَره، دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه آتِه مو خُدا نِجات بِدیه. ۵ اُو ره تا اَبَداُلاباد بُزُرگی-و-جلال باد. آمین.
۶ما حَیرو اَستُم که شُمو اِیقَس زُود ازُو کسی که شُمو ره دَ فَیضِ مسیح دعوَت کده، رُوی مِیگردنِید و سُون خوشخبری دِیگه مورِید. ۷دَ حقِیقت خوشخبری دِیگه وجُود نَدره، مگم بعضی کسا اَسته که شُمو ره دَ سردَرگُمی مِیندَزه و میخایه خوشخبری مسیح ره تبدِیل کُنه. ۸ولے حتیٰ اگه مو یا یگ ملایکه از عالمِ باله یگ خوشخبری دِیگه ره دَز شُمو اِعلان کُنه بغَیر از خوشخبری که مو دَز شُمو اِعلان کدی، دَزُو لعنت باد! ۹امُو رقم که مو پیش ازی گُفتی، آلی بسم مُوگُم: اگه کُدَم کس یگ خوشخبری دِیگه ره اِعلان مُونه بغَیر از خوشخبری که شُمو قبُول کدِید، دَزُو لعنت باد!
۱۰امی آلی آیا ما دَ طلبِ تایِیدِ مردُم اَستُم یا تایِیدِ خُدا؟ یا ما کوشِش مُونُم که مردُم ره خوش کنُم؟ اگه تا آلی ره دَ تلاشِ خوش کدونِ مردُم مُوبُودُم، ما غُلامِ مسیح نَمُوبُودُم.
۱۱اَی بِرارو، ما میخایُم شُمو پَی بُبرِید که خوشخبری ره که ما بَلدِه شُمو اِعلان کدُم از اِنسان نِییه؛ ۱۲چراکه ما اُو ره از اِنسان دَ دِست نَوُردُم و نَه ام از اِنسان یاد گِرِفتُم، بَلکِه اُو ره دَ وسِیلِه وَحی عیسیٰ مسیح دَ دِست اَوُردُم. ۱۳چُون شُمو دَ بارِه زِندگی سابِق مه که دَ دِینِ یهُود بُودُم شِنِیدِید که ما چِیقَس کَلو جماعتِ ایماندارای خُدا ره آزار-و-اَذیَت مُوکدُم و کوشِش مُوکدُم که اُونا ره نابُود کنُم ۱۴و دَ دِینِ یهُود از غَدر هَمقُوراغون خُو کده دَ مَنِه قَوم خُو پیشرَفت دَشتُم و دَ بارِه رسم-و-رَواجِ بابه‌کَلونای خُو سخت غَیرَتی بُودُم. ۱۵مگم وختی خُدای که مَره از کَورِه آبِه مه اِنتِخاب کدُد، دَ وسِیلِه فَیض خُو مَره کُوی کد، اُو صَلاح دِید ۱۶که باچِه خُو ره بَلدِه مه ظاهِر کُنه تا ما دَ بارِه ازُو دَ بَینِ مردُمای غَیرِ یهُود خوشخبری ره اِعلان کنُم، دَمزُو غَیت ما قد اِنسان مشوَره نَکدُم ۱۷و دَ اورُشَلیم ام دَ پیشِ امزُو کسای که از مه پیش رسُول بُود نَرفتُم، بَلکِه دَ عربِستان رفتُم و بعد ازُو پس دَ دَمِشق اَمدُم. ۱۸اوخته بعد از سِه سال دَ اورُشَلیم رفتُم تا پِترُس ره بِنگرُم و پوزده روز قد ازُو مندُم. ۱۹مگم دِیگه رسُولا ره بغَیر از یعقُوب بِرارِ مَولا نَدِیدُم. ۲۰چِیزای ره که دَز شُمو نوِشته مُونُم، اینه، دَ حُضُورِ خُدا مُوگیُم دروغ نِییه. ۲۱بعد ازُو دَ منطقه های سُوریه و قِیلِیقیه رفتُم. ۲۲ما بَلدِه جماعت های ایماندارای یهُودیه که دَ مسیح ایمان دَشت هنوز چِهرِه ناشِناس بُودُم. ۲۳اُونا فقط امی ره شِنِیدُد که ”امُو کسی که سابِق مو ره آزار-و-اَذیَت مُوکد، آلی دَ بارِه امزُو ایمان خوشخبری مِیدیه که یگ وخت میخاست اُو ره نابُود کُنه.“ ۲۴و اُونا خُدا ره بخاطرِ ازمه سِتایش کد.