خط بَلدِه ایماندارای عِبرانی

بَخشِ ۳

بُزُرگی مسیح نِسبَت دَ مُوسیٰ

۱امزی خاطر، اَی بِرارونِ مُقَدَّس که دَ دعوَتِ آسمانی شرِیک اَستِید، فِکر-و-هُوش خُو ره سُون عیسیٰ بِگِیرِید که اُو رسُول و پیشوای بُزُرگ مو اَسته و مو اِی ره اِقرار مُونی. ۲اُو دَ خُدای که اُو ره تعیین کد وفادار بُود، امُو رقم که مُوسیٰ ام دَ تمامِ خانِه خُدا وفادار بُود. ۳چُون عیسیٰ از مُوسیٰ کده کَلوتَر لایقِ اِحتِرام اَسته امُو رقم که آباد کُنِندِه یگ خانه از خودِ خانه کده کَلوتَر لایقِ اِحتِرام اَسته. ۴اَلبَته هر خانه دَ وسِیلِه یَگو کس آباد مُوشه، مگم آباد کُنِندِه تمامِ چِیزا خُدا اَسته. ۵مُوسیٰ مِثلِ یگ خِدمتگار دَ تمامِ خانِه خُدا وفادار بُود تا دَ بارِه چِیزای شاهِدی بِدیه که دَ آینده باید گُفته مُوشُد. ۶مگم مسیح مِثلِ باچه دَ بَلِه خانِه خُدا وفادار اَسته؛ و خانِه ازُو مو اَستی، دَ شرطی که امُو اِطمِینان و اِفتخارِ اُمِید خُو ره محکم نِگاه کُنی.

خبردار کدو دَ ضِدِ بےایمانی

۷پس امُو رقم که روح اُلقُدس مُوگیه:

”اِمروز اگه آوازِ ازُو ره مِیشنَوِید،

۸دِل های خُو ره سخت نَکُنِید،

رقمی که دَ زمانِ یاغِیگری کدِید،

دَ وختِ آزمایش دَ بیابو،

۹دَ امزُو جای که بابه‌کَلونای شُمو مَره آزمایش و اِمتِحان کد،

باوجُودِ که اُونا دَ مُدَتِ چِل سال کارای مَره دِیدُد.

۱۰امزی خاطر دَ بَلِه امزُو نسل قار شُدُم

و گُفتُم: ’اُونا همیشه دَ دِل های خُو سُون گُمراهی موره

و راه های مَره نَشِنَخته.‘

۱۱پس دَ غَیتِ قار خُو قَسم خوردُم

که اُونا دَ آرامِش مه داخِل نَمُوشه.“

۱۲اَی بِرارو، اِحتیاط کُنِید که هیچ کُدَمِ ازشُمو دِلِ شرِیر و بےایمان نَدَشته بَشِید که از خُدای زِنده رُوی‌گردو شُنِید، ۱۳بَلکِه هر روز یگدِیگِه خُو ره نصِیحَت کُنِید، تا زمانی که «اِمروز» گُفته مُوشه، تاکه هیچ کُدَم شُمو بازی گُناه ره نَخورِید و سنگدِل نَشُنِید. ۱۴مو شرِیک های مسیح شُدے، دَ شرطی که اِعتمادِ اوّلنِه خُو ره تا آخِر محکم نِگاه کُنی. ۱۵امُو رقم که دَ کِتابِ مُقَدَّس گُفته شُده:

”اِمروز اگه آوازِ ازُو ره مِیشنَوِید،

دِل های خُو ره سخت نَکُنِید

رقمی که دَ زمانِ یاغِیگری کدِید.“

۱۶پس اُونا کِی بُود که شِنِید، ولے هنوز ام یاغِیگری کد؟ آیا اُونا تمامِ امزُو کسای نَبُود که دَ وسِیلِه مُوسیٰ از مِصر بُرو اَوُرده شُد؟ ۱۷و دَ بَلِه کُدَم کسا خُدا دَ مُدَتِ چِل سال قار بُود؟ آیا دَ بَلِه امزُو کسا نَبُود که گُناه کد و جَسَدهای ازوا دَ بیابو اُفتَد؟ ۱۸و خُدا دَ بارِه کِی قَسم خورد که دَ آرامِشِ ازُو داخِل نَمُوشه؟ آیا دَ بارِه امزُو کسا که نااِطاعتی کد قَسم نَخورد؟ ۱۹پس مو مِینگری که اُونا بخاطرِ بےایمانی خُو نَتنِست دَ آرامِش داخِل شُنه.