۱خُداوند بعضی مِلَّت ها ره باقی ایشت تا دَ وسِیلِه ازوا بَنی اِسرائیل ره آزمایش کنه، یعنی پگِ اِسرائیلی های ره که جنگ قد کِنعانیا ره نَدِیده بُود. ۲ خُداوند اِی کار ره کد تا نسل های آیندِه بَنی اِسرائیل جنگ ره یاد بِگِیره و تا دَ کسای که پیش ازُو دَ بارِه جنگ هیچ چِیز ره نَمِیدَنِست تعلِیم جنگی بِدیه. اینیا امُو مِلَّت ها اَسته: ۳پَنج حُکمرانِ فَلَسطِینیا، پگِ کِنعانیا، صَیدونیا و حِویای که دَ کوهِستونِ لِبنان از کوهِ بَعلِ حِرمون تا لِبو-حمات زِندگی مُوکد. ۴اَمیا بَلدِه آزمایشِ بَنی اِسرائیل باقی مَندُد تا معلُوم شُنه که آیا بَنی اِسرائیل از احکامِ خُداوند که دَ وسِیلِه مُوسیٰ دَ بابه‌کَلونای ازوا اَمر کدُد، اِطاعَت مُونه یا نَه. ۵پس بَنی اِسرائیل دَ مینکلِ کِنعانیا، حِتیا، اَموریا، فرِزیا، حِویا و یبُوسیا جای-دَ-جای شُد ۶و دُخترونِ ازوا ره دَ عِنوانِ خاتُو بَلدِه خُو گِرِفت و دُخترونِ خودون خُو ره دَ باچه‌گونِ ازوا دَد و خُدایونِ ازوا ره عِبادت کد.
۷بَنی اِسرائیل چِیزای ره که دَ نظرِ خُداوند زِشت بُود، انجام دَد؛ اُونا خُداوند، خُدای خُو ره پُرمُشت کد و بُت های بَعل و اَشیره ره عِبادت کد. ۸امزی خاطر آتِشِ غَضَبِ خُداوند دَ ضِدِ اِسرائیل دَر گِرِفت و خُداوند اُونا ره دَ دِستِ کوشان رِشعتایم پادشاهِ ارام-اَلنھرَین دَده سَودا کد؛ و بَنی اِسرائیل کوشان رِشعتایم ره بَلدِه هشت سال خِدمت کد. ۹لیکِن وختی بَنی اِسرائیل دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کد، خُداوند بَلدِه بَنی اِسرائیل یگ نِجات دِهِنده یعنی عُتنِئیل باچِه قِناز، باچِه بِرارِ ریزِه کالیب ره تعیِین کد و اُو اُونا ره نِجات دَد. ۱۰روحِ خُداوند دَ بَلِه عُتنِئیل قرار گِرِفت و اُو بَنی اِسرائیل ره رهبری کده دَ جنگ رفت. اوخته خُداوند کوشان رِشعتایم پادشاهِ ارام-اَلنھرَین ره دَ دِستِ ازُو تسلِیم کد و دِستِ ازُو دَ بَلِه کوشان رِشعتایم زور شُد. ۱۱پس سرزمِینِ ازوا مُدَتِ چِل سال آرام بُود، تا وختِیکه عُتنِئیل باچِه قِناز فَوت کد.
۱۲بَنی اِسرائیل بسم چِیزای ره که دَ نظرِ خُداوند زِشت بُود، انجام دَد؛ اوخته خُداوند عِگلون پادشاهِ موآب ره دَ خِلافِ بَنی اِسرائیل قَوی جور کد، چُون اُونا چِیزای ره که دَ نظرِ خُداوند زِشت بُود، انجام دَدُد. ۱۳ عِگلون اَولادِه عمون و عمالیق ره قد خُو یگجای کد و رفته اِسرائیل ره شِکست دَد و شارِ دِرختونِ خُرما ره تَصَرُف کد. ۱۴و بَنی اِسرائیل عِگلون پادشاهِ موآب ره بَلدِه هژده سال خِدمت کد.
۱۵لیکِن وختی بَنی اِسرائیل دَ پیشِ خُداوند ناله-و-فریاد کد، خُداوند بَلدِه ازوا یگ نِجات دِهِنده یعنی ایهُود باچِه جیرای بِنیامِینی ره که چَپ‌قَی بُود، تعیِین کد. بَنی اِسرائیل از دِستِ ازُو بَلدِه عِگلون پادشاهِ موآب جَزیه رَیی کد. ۱۶اوخته ایهُود بَلدِه خو یگ خَنجرِ دُو دَمه جور کد که دِرازی شی یگ توغَی بُود و اُو ره دَ تَی کالا دَ بَلِه رانِ راست خو بسته کد ۱۷و جَزیه ره دَ عِگلون پادشاهِ موآب بُرد. عِگلون یگ آدمِ غَدر چاق بُود. ۱۸وختی ایهُود از تقدِیم کدونِ جَزیه خلاص شُد و پس سُون جای خُو رَیی شُد، ایهُود کسای ره که جَزیه ره اَوُردُد، رُخصَت کد. ۱۹مگم خود شی از پیشِ سنگای تَراش شُده که دَ نزدِیکِ جِلجال بُود، پس رفته گُفت: ”اَی پادشاه، ما بَلدِه تُو یگ پَیغامِ خصُوصی دَرُم.“ پادشاه گُفت: ”چُپ بَش!“ و پگِ کسای که دَ اُونجی پیشِ ازُو ایسته بُود بُرو رفت.
۲۰اوخته ایهُود نزدِیکِ ازُو رفت و اُو تنهای خُو دَ باله خانِه تایستونی خُو شِشتُد. و ایهُود گُفت: ”ما از طرفِ خُدا بَلدِه تُو یگ پَیغام دَرُم.“ امی که اُو از چَوکی خُو باله شُد، ۲۱ایهُود دِستِ چَپ خُو ره دِراز کد و خَنجر ره از رانِ راست خُو کشِیده دَ کَورِه ازُو چِقی کد؛ ۲۲و دِستِه خَنجر ام قد تیغ شی دَ کَورِه ازُو دَر اَمَد و چربی تیغ شی ره پوشَند، چراکه ایهُود خَنجر ره از کَورِه ازُو بُر نَکد؛ و شِکَمبه-و-رودِه ازُو سر کد. ۲۳اوخته ایهُود دَ دالیز بُر شُد و درگه های باله خانه ره دَ بَلِه ازُو پیش کده قُلف کد.
۲۴بعد ازی که ایهُود رفتُد، خِدمتگارای عِگلون اَمَد و دِید که درگه های باله خانه قُلف اَسته. اُونا گُفت: ”اُو حتماً دَ اُتاقِ تایستونی رفع حاجت مُونه.“ ۲۵پس اُونا اِنتِظار کشِید تا غَیتِیکه بےطاقت شُد؛ اُونا وختی دِید که اُو درگه های باله خانه ره هنوز ام واز نَکده، اُونا کِلی ره گِرِفته درگه ها ره واز کد و دِید که بادارِ ازوا مُرده دَ زمی اُفتَده.
۲۶دَ غَیتِیکه خِدمتگارا اِنتِظار مِیکشِید، ایهُود دُوتا کده رفت و از سنگای تَراش شُده تیر شُد و صَحیح-و-سلامَت دَ سَعِیره رَسِید. ۲۷وختِیکه دَ اُونجی رسِید، اُو شیپُور ره دَ کوھِستونِ اِفرایم دَ صَدا اَوُرد و بَنی اِسرائیل قد ازُو قَتی از کوھِستو تاه شُد و ایهُود دَ پیشِ رُوی ازوا مورفت. ۲۸اوخته اُو دَزوا گُفت: ”از پُشت مه بیِید، چُون خُداوند، دُشمنای شُمو موآبیا ره دَ دِست شُمو تسلِیم کده.“ پس اُونا از پُشتِ ازُو رفت و راه های تیر شُدو از دریای اُردُن ره دَ رُوی موآبیا بسته کد و هیچ کس ره نَه‌ایشت که تیر شُنه. ۲۹اُونا دَ امزُو غَیت تقرِیباً دَه هزار نفرِ موآبیا ره کُشت که پگ شی مَردای زورتُو و جنگی بُود؛ هیچ کس دُوتا نَتنِست. ۳۰دَ امزُو روز موآبیا دَ تَی دِستِ بَنی اِسرائیل ذلِیل شُد و سرزمِینِ اِسرائیل مُدَتِ هشتاد سال آرام بُود.
۳۱بعد از ایهُود، شَمگَر باچِه عَنات رهبر شُد، کسی که شَش صد نفرِ فَلَسطِینیا ره قد سوٹه چیوِ چوپو کُشت. اُو ام اِسرائیل ره نِجات دَد.