لاویا - کِتابِ تَورات - بَخشِ سِوّم

بَخشِ ۱۱

خوراکِ پاک و ناپاک

۱خُداوند قد مُوسیٰ و هارُون گپ زَد و دَزوا گُفت: ۲”قد بَنی اِسرائیل گپ زَده بُگی، ’اینیا حَیوانای اَسته که شُمو از مینکلِ پگِ حَیوانای رُوی زمی خورده مِیتنِید: ۳هر حَیوان که سُم شی شَق بَشه، یعنی دُوشَق بَشه و نِشقار کُنه، از مینکلِ حَیوانا اُو ره مِیتنِید بُخورِید. ۴لیکِن از مینکلِ حَیوانای که نِشقار مُونه یا سُم شی دُوشَق اَسته، اینیا ره نَخورِید: اُشتُر ره، چُون اُو نِشقار مُونه، ولے سُم شی دُوشَق نِییه؛ اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. ۵خرگوشِ کوهی ره، چُون اُو نِشقار مُونه، ولے سُم شی دُوشَق نِییه، اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. ۶تَولَی ره، چُون اُو نِشقار مُونه، ولے سُم شی دُوشَق نِییه؛ اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. ۷خُوک ره، چُون اُو سُم شی دُوشَق اَسته، یعنی کامِلاً دُوشَق اَسته، ولے نِشقار نَمُوکُنه؛ اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. ۸شُمو از گوشتِ امزی حَیوانا نَخورِید و دَ لاشِ امزیا دِست نَزنِید؛ امیا بَلدِه شُمو نَجِس اَسته. ۹از مینکلِ پگِ زِنده‌جانای که دَ آو اَسته، اینیا ره مِیتنِید بُخورِید یعنی هر زِنده‌جان که دَ آو اَسته و شاپَر و فَلس دَره، چی دَ دریا ها بَشه، چی دَ نَهر ها، اُونا ره مِیتنِید بُخورِید. ۱۰لیکِن پگِ زِنده‌جانای که شاپَر و فَلس نَدره، چی دَ دریا ها و چی دَ نَهر ها، از مینکلِ تمامِ زِنده‌جانای ریزِه آوی، و تمامِ جاندارای دِیگِه که دَ آو اَسته، اُونا بَلدِه شُمو مُردار اَسته. ۱۱و ازی که اُونا بَلدِه شُمو مُردار اَسته، از گوشتِ ازوا نَباید بُخورِید و لاش های ازوا ره ام مُردار حِساب کُنِید. ۱۲ خُلاصه، هر چِیزی که دَ آو ها اَسته و شاپَر و فَلس نَدره، اُونا بَلدِه شُمو مُردار اَسته. ۱۳از مینکلِ مُرغَکو اینیا ره مُردار حِساب کُنِید. امیا نَباید خورده شُنه، چُون امیا مُردار اَسته: بُرگُج، لاشخور، لاشخورِ رِیشتُو، ۱۴شاهِین، باشه هر رقم شی که بَشه، ۱۵زاغ هر رقم شی که بَشه، ۱۶شُتُرمُرغ، کله‌خورَک، مُرغِ دریایی، باز هر رقم شی که بَشه، ۱۷بُومِ ریزگَک، قاز، بُومِ کٹه، ۱۸بُومِ سفید، قوطو، بُرگُجِ دریایی، ۱۹لَگ‌لَگ، کُلَنگ هر رقم شی که بَشه، پُوپُوک و شاوپَرَگِ چَرمی.

۲۰تمامِ اوخلَی های بالدار که قد پایای خُو راه مِیگرده بَلدِه شُمو مُردار اَسته. ۲۱لیکِن از مینکلِ زِنده‌جانای بالدار که قد چارپای راه مِیگرده، اُونای ره که بَلدِه قِرت زَدو دَ رُوی زمی دَ پایای خُو مَفصل دَره، مِیتنِید بُخورِید. ۲۲از جُملِه ازوا اینیا ره مِیتنِید بُخورِید: مَلَخ هر رقم شی که بَشه، مَلَخِ جنگلی هر رقم شی که بَشه، چِیرچِیرَک هر رقم شی که بَشه و مَلَخِ سَوزه هر رقم شی که بَشه. ۲۳لیکِن دِیگه اوخلَی های بالدار که پای دَره بَلدِه شُمو مُردار اَسته. ۲۴دَ وسِیلِه چِیزای که دَ زیر ذِکر مُوشه شُمو نَجِس مُوشِید و هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزَنه، تا شام نَجِس مُومنه ۲۵و هر کسی که کُدَم حِصِّه لاشِ ازوا ره باله کده بُبره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه: ۲۶هر حَیوانِ که سُم شی دُوشَق بَشه، ولے کامِلاً دُوشَق نَبَشه و یا نِشقار نَکُنه، اُو بَلدِه شُمو نَجِس اَسته؛ هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه نَجِس مُوشه. ۲۷از مینکلِ تمامِ حَیوانای که قد چارپای راه مِیگرده، پگِ حَیوانای که قد چَمبل خُو راه مِیگرده بَلدِه شُمو نَجِس اَسته؛ هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه تا شام نَجِس مُومنه. ۲۸و هر کسی که لاشِ ازوا ره باله کده بُبره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه. اُونا بَلدِه شُمو نَجِس اَسته.

۲۹از مینکلِ زِنده‌جانای ریزِه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، اینیا بَلدِه شُمو نَجِس اَسته: کور مُوش، مُوش، سُوسمار هر رقم شی که بَشه، ۳۰چَلپاسه، کوڈی کٹه، کوڈی، کوڈی ریگی و سُوسمارِ ریزگَک. ۳۱اینیا از مینکلِ پگِ زِنده‌جانای که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، بَلدِه شُمو نَجِس اَسته؛ هر کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه تا شام نَجِس مُومنه. ۳۲و دَ بَلِه هر چِیزی که یکی امزیا بعد از مُردون خُو بُفته، امُو چِیز نَجِس مُوشه، چی یَگو چِیز از چیو بَشه یا از تِکه یا از چَرم یا از پلاس. هر چِیزی که بَشه و بَلدِه هر کاری که اِستِفاده شُنه اُو باید دَ آو ایشته شُنه و تا شام نَجِس مُومنه؛ بعد ازُو پاک مُوشه. ۳۳و اگه یکی امزیا دَ مَنِه یَگو ظرفِ گِلی بوفته، هر چِیزی که دَ مَنِه ازُو بَشه نَجِس مُوشه و ظرف ره ام باید مَیده کُنِید. ۳۴دَ بَلِه هر خوراکی که خورده مُوشه، اگه آوِ امزُو ظرف بِریزہ، اُو خوراک نَجِس مُوشه و هر وُچی‌کدَنی که وُچی مُوشه و دَ مَنِه امزُو رقم ظرف بَشه ام نَجِس مُوشه. ۳۵دَ بَلِه هر چِیزی که یکی از لاش های ازوا بُفته، اُو نَجِس مُوشه، چی تندُور بَشه، چی دیگدو، باید مَیده شُنه؛ اُونا نَجِس اَسته و بَلدِه شُمو نَجِس باقی مُومنه. ۳۶ لیکِن اگه لاش دَ چشمه یا دَ نَوُر که آو دَز شی جَم مُوشه بوفته، اُو پاک اَسته. مگم کسی که دَ لاشِ ازوا دِست بِزنه، اُو نَجِس مُوشه. ۳۷اگه یگ حِصِّه لاشِ ازوا دَ بَلِه تُخمی که بَلدِه کِشت کدو جدا شُده بوفته، تُخم ها پاک باقی مُومنه. ۳۸لیکِن اگه دَ بَلِه تُخمِ کِشت کدَنی آو زَده شُده بَشه و یگ حِصِّه لاشِ ازوا دَ بَلِه ازوا بوفته، تُخم ها بَلدِه شُمو نَجِس اَسته.

۳۹اگه یگ حَیوان که گوشت شی بَلدِه شُمو خوردَنی اَسته بُمُره، هر کسی که دَ لاشِ ازُو دِست بِزنه، اُو تا شام نَجِس مُومنه. ۴۰هر کسی که از لاشِ ازُو بُخوره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه. و هر کسی که لاشِ ازُو ره باله کده بُبره، اُو باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام نَجِس مُومنه. ۴۱پگِ زِنده‌جانای ریزِه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، اُونا مُردار اَسته؛ اُونا نَباید خورده شُنه. ۴۲هر زِنده‌جانِ ریزه که قد رُوی کَورِه خُو خَزَک مُونه، هر زِنده‌جانِ ریزه که قد چارپای راه مِیگرده و هر زِنده‌جانِ ریزه که پایای کَلو دَره، یعنی تمامِ زِنده‌جانای ریزه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، اُونا ره نَخورِید چُون اُونا مُردار اَسته. ۴۳شُمو خودون ره دَ وسِیلِه امزی زِنده‌جانای ریزه که دَ حَرکت اَسته مُردار نَکُنِید. اَرے، شُمو خودون ره قد ازوا نَجِس نَکُنِید و دَ وسِیلِه ازوا ناپاک نَشُنِید، ۴۴چُون ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم. پس خودون ره تقدِیس کُنِید و مُقَدَّس بَشِید، چراکه ما مُقَدَّس اَستُم. پس خودون ره دَ وسِیلِه زِنده‌جانای ریزه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، ناپاک نَکُنِید. ۴۵ما خُداوندی اَستُم که شُمو ره از سرزمِینِ مِصر بُرو اَوُردُم تا خُدای شُمو بَشُم؛ پس شُمو باید مُقَدَّس بَشِید، چراکه ما مُقَدَّس اَستُم.

۴۶اینَمی قانُون دَ بارِه حَیوانا و مُرغَکو و تمامِ زِنده‌جانای اَسته که دَ آو ها حَرکت مُونه و دَ بارِه پگ زِنده‌جانای ریزه که دَ رُوی زمی دَ حَرکت اَسته، ۴۷تا شُمو بَینِ نَجِس و پاک و بَینِ حَیوانای که خورده مُوشه و حَیوانای که خورده نَمُوشه فرق بِتنِید.‘“