۱عیسیٰ بسم دَ مَثَل قد ازوا گپ زَده گُفت: ۲”پادشاهی آسمو رقمِ یگ پادشاه اَسته که بَلدِه باچِه خُو توی گِرِفت. ۳اُو غُلامای خُو ره رَیی کد تا کسای ره که دَ توی دعوَت شُدُد کُوی کُنه، لیکِن اُونا نَخاست که بییه. ۴اُو بسم غُلامای دِیگه ره رَیی کد و دَزوا گُفت: ’دَ کسای که دعوَت شُده بُگِید: ”اینه، ما نان خُو ره تَیار کدیم، گاو ها و گوسَله های چاغی مه حلال شُده و تمامِ چِیز آماده اَسته؛ دَ توی بیِید.“‘ ۵مگم اُونا خیال خُو ره ام نَوُرد و هر کس دَ راهِ خُو رفت، یگ شی دَ بَلِه زمِینای خُو، دِیگِه شی دَ کاروبار خُو ۶و باقی‌مَنده های شی غُلامای ازُو ره گِرِفته دَو-و-دَشنام دَد و کُشت. ۷اوخته پادشاه غَدر قار شُد و عسکرای خُو ره رَیی کده امُو قاتِلا ره از بَین بُرد و شارِ ازوا ره سوختَند. ۸اوخته اُو دَ غُلامای خُو گُفت: ’ جشنِ توی آماده اَسته، مگم کسای که دعوَت شُدُد لایق شی ره نَدَشت. ۹آلی دَ کوچه-و-بازار بورِید و هر کسی ره که پَیدا کدِید دَ توی دعوَت کُنِید.‘ ۱۰پس غُلاما دَ کوچه-و-بازار رفت و هر کسی ره که پَیدا کد چی خُوب و چی بَد گِرِفته اَوُرد، دَ اندازِه که توی‌خانه از مِهمونا پُر شُد. ۱۱مگم وختی پادشاه اَمَد که مِهمونا ره بِنگره، یگ آدمِ ره دَ اُونجی دِید که کالای توی دَ جان شی نَبُود. ۱۲ پادشاه ازُو پُرسان کد: ’رفِیق، بِدُونِ کالای توی چِطور دَ اِینجی اَمَدی؟‘ اُو بےجواب مَند. ۱۳اوخته پادشاه دَ حاضِرباشای خُو گُفت: ’دِست و پای ازُو ره بسته کُنِید و اُو ره دَ ترِیکی بُرو پورته کُنِید، دَ جایی که چخرا و دَندوخَیی اَسته.‘ ۱۴چُون کسای که دعوَت شُده کَلو یَه، مگم کسای که اِنتِخاب شُده کم اَسته.“
۱۵اوخته فرِیسیا رفت و جلسه کد که چی رقم عیسیٰ ره قد تورای خود شی دَ دام پورته کُنه. ۱۶اُونا پَیرَوای خُو ره قد طرفدارای هیرودیس قَتی دَ پیشِ عیسیٰ رَیی کد و گُفت: ”اُستاد، مو مِیدَنی که تُو آدمِ صادِق اَستی و راهِ خُدا ره دَ راستی تعلِیم مِیدی و دَ غَمِ کس نِیَستی که چی مُوگیه، چُون تُو دَ ظاهِرِ اِنسان توخ نَمُونی. ۱۷پس دَز مو بُگی که نظر تُو دَزی باره چی اَسته؟ آیا مالیه دَدو دَ قَیصر رَوا اَسته یا نَه؟“ ۱۸مگم عیسیٰ مقصدِ شرِیرانِه ازوا ره فامِید و گُفت: ”اَی ریاکارا، چرا مَره آزمایش مُونِید؟ ۱۹سِکِه ره که بَلدِه مالیه مِیدِید دَز مه نِشو بِدِید.“ اُونا یگ سِکِه یگ دِیناری دَزُو اَوُرد. ۲۰اوخته اُو ازوا پُرسان کد: ”امی عکس و نشان از کِی اَسته؟“ ۲۱اُونا دَ جواب شی گُفت: ”از قَیصر.“ عیسیٰ دَزوا گُفت: ”پس چِیزی ره که از قَیصر اَسته دَ قَیصر بِدِید و چِیزی ره که از خُدا اَسته دَ خُدا.“ ۲۲وختی اُونا امی جواب ره شِنِید، حَیرو مَند و اُو ره ایله کده رفت.
۲۳دَ امزُو روز صَدُوقیا وجُود نَدره دَ پیشِ عیسیٰ اَمَد و ازُو سوال کده گُفت: ۲۴”اُستاد، مُوسیٰ گُفته که اگه یگ مرد بےاَولاد بُمُره، بِرار شی باید قد خاتُون ازُو توی کُنه تا بَلدِه بِرار خُو اَولاد پَیدا کُنه. ۲۵یگ زمان دَ مینکل از مو هفت بِرار بُود. اوّلنِه شی خاتُو گِرِفت و مُرد و ازی که اَولاد نَدَشت، خاتُونِ ازُو دَ بِرار شی مَند. ۲۶دوّمنه و سِوّمنه ام امی رقم کد تا بِرارِ هفتُم. ۲۷و دَ آخِر امُو خاتُو ام مُرد. ۲۸پس دَ روزِ قیامت اُو خاتُونِ کُدَمِ امزُو هفت بِرار مُوشه، چُون پگِ ازوا قد ازُو توی کده بُود؟“ ۲۹عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”شُمو گُمراه اَستِید، چراکه نَه دَ بارِه کِتابِ مُقَدَّس مِیدَنِید و نَه دَ بارِه قُدرتِ خُدا. ۳۰چُون دَ روزِ قیامت نَه کسی خاتُو مِیگِیره و نَه شُوی مُونه، بَلکِه رقمِ ملایکه ها دَ عالمِ باله اَسته. ۳۱مگم دَ بارِه قیامتِ مُرده ها، آیا نَخاندِید که خُدا دَز شُمو چی گُفته؟ اُو گُفته: ۳۲’ما خُدای اِبراهِیم، خُدای اِسحاق و خُدای یعقُوب اَستُم.‘ خُدا، خُدای مُرده ها نِییه، بَلکِه خُدای زِنده ها اَسته.“ ۳۳وختی جمعیَتِ مردُم امی جواب ره شِنِید، از تعلِیم ازُو حَیرو مَند.
۳۴وختی فرِیسیا شِنِید که عیسیٰ دانِ صَدُوقیا ره بَند کده، اُونا یگجای جَم شُد. ۳۵و یکی ازوا که عالِمِ شریعت بُود، بَلدِه آزمایش از عیسیٰ سوال کده گُفت: ۳۶”اُستاد، کُدَم حُکم دَ شریعت بُزُرگتَرِین اَسته؟“ ۳۷عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”خُداوند، خُدای خُو ره قد تمامِ دِل و تمامِ جان و تمامِ عقل خُو مُحَبَت کُو. ۳۸اِی اوّلِین و بُزُرگتَرِین حُکم اَسته. ۳۹و دوّمی ام رقمِ اوّلی اَسته: همسایِه خُو ره رقمِ خود خُو اَلّی دوست دَشته بَش. ۴۰تمامِ تَورات و نوِشته های اَنبیا دَ امزی دُو حُکم بَستَگی دَره.“
۴۱وختِیکه فرِیسیا یگجای جم شُدُد، عیسیٰ ازوا پُرسان کده ۴۲گُفت: ”دَ بارِه مسیح چی فِکر دَرِید؟ اُو باچِه کِی اَسته؟“ اُونا دَزُو گُفت: ”باچِه داوُود.“
۴۳اُو دَزوا گُفت: ”پس چِطور داوُود دَ هِدایتِ روح اُلقُدس اُو ره مَولا مُوگیه؟ چُون اُو مُوگیه که
۴۴’خُداوند دَ مَولای مه گُفت:
”دَ دِستِ راست مه بِشی
تا دُشمَنای تُو ره دَ تَی پای تُو بِندَزُم.“‘
۴۵پس اگه داوُود مسیح ره مَولا مُوگیه، چِطور مِیتنه که باچِه شی بَشه؟“ ۴۶هیچ کس نَتنِست که دَزُو یگ جواب بُگیه و ام بعد امزُو روز کس دِیگه جُراَت نَکد که ازُو سوال کُنه.