۱خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۲”قد بَنی اِسرائیل گپ بِزَن و دَزوا بُگی: ’وختی شُمو دَ سرزمِینی داخِل مُوشِید که ما بَلدِه بُود-و-باش دَز شُمو مِیدیُم ۳و شُمو یگ هدیِه خاص بَلدِه خُداوند از رمه یا گَلِه خُو تقدِیم مُونِید، چی قُربانی سوختَنی بَشه، چی قُربانی پُوره کدونِ نَذر، چی قُربانی داوطلبانه یا قُربانی عِید های تعیِین شُدِه شُمو، تا خوشبُوی مَورِدِ پِسَندِ خُداوند بَشه، ۴اوخته کسی که هدیِه خُو ره تقدِیم مُونه باید یگ هدیِه غَلّه-و-دانه از دَهُم حِصِّه یگ ایفه روغو گٹ شُده بَشه ام دَ خُداوند تقدِیم کُنه. ۵عِلاوِه ازی، چارُم حِصِّه یگ هِین شرابِ انگُور ره دَ عِنوانِ هدیِه وُچی کدَنی قد قُربانی سوختَنی یا قُربانی دِیگه قد هر نَربَره تقدِیم کُو. ۶بَلدِه قُوچ، یگ هدیِه غَلّه-و-دانه از دُو دَهُمِ یگ ایفه روغو گٹ شُده بَشه تقدِیم کُو؛ ۷و دَ عِنوانِ هدیِه وُچی کدَنی سِوّم حِصِّه یگ هِین شرابِ انگُور بَلدِه خوشبُویی دَ خُداوند تقدِیم کُو. ۸و غَیتِیکه یگ نَرگاو ره بَلدِه قُربانی سوختَنی یا بَلدِه قُربانی پُوره کدونِ نَذر و یا بَلدِه قُربانی سلامَتی دَ خُداوند تقدِیم مُونی، ۹اوخته قد نَرگاو یگ هدیِه غَلّه-و-دانه از سِه دَهُمِ یگ ایفه روغو گٹ شُده بَشه تقدِیم کُو؛ ۱۰و بَلدِه هدیِه وُچی کدَنی شی نِصفِ یگ هِین شرابِ انگُور ره تقدِیم کُو تا یگ هدیِه خاص و خوشبُوی مَورِدِ پِسَندِ خُداوند بَشه.
۱۱امی چِیزا باید بَلدِه هر نَرگاو، هر قُوچ، هر نَربَره و هر بُز انجام دَده شُنه. ۱۲دَ مُطابِقِ تِعدادی که تقدِیم مُونِید، امی کار ره بَلدِه هر کُدَمِ ازوا انجام بِدِید. ۱۳ھر باشِندِه اَصلی که هدیِه خاص دَ عِنوانِ خوشبُوی بَلدِه خُداوند تقدِیم مُونه، باید امی چِیزا ره دَ امزی طرِیقه انجام بِدیه. ۱۴و اگه یگ بیگَنه که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه یا دَ مینکل شُمو باشِندِه دایمی اَسته و میخایه هدیِه خاص دَ عِنوانِ خوشبُوی بَلدِه خُداوند تقدِیم کُنه، باید امُو کار ره انجام بِدیه که شُمو انجام مِیدِید. ۱۵بَلدِه تمامِ جماعت یگ قانُون اَسته، ام بَلدِه شُمو و ام بَلدِه باشِنده های بیگَنه که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه؛ یگ قانُونِ دایمی دَ تمامِ نسل های شُمو. شُمو و بیگَنه‌گو دَ حُضُورِ خُداوند یگ رقم اَستِید. ۱۶بَلدِه ازشُمو و بَلدِه بیگَنِه که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه یگ شریعت و یگ حُکم اَسته.‘“
۱۷خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۱۸”قد بَنی اِسرائیل توره گُفته دَزوا بُگی: ’وختی دَ سرزمِینی که ما شُمو ره دَز شی مُوبرُم داخِل شُدِید ۱۹و از حاصِلِ امزُو سرزمی خوردِید، شُمو باید یگ هدیِه بِلند کدَنی دَ خُداوند تقدِیم کُنِید. ۲۰شُمو از خمِیرِ اوّل خُو یگ ٹِکی ره دَ عِنوانِ هدیِه بِلند کدَنی تقدِیم کُنِید؛ رقمی که هدیِه بِلند کدَنی ره از خرموجای تقدِیم مُونِید، اُو ره ام امُو رقم تقدِیم کُنِید. ۲۱دَ تمامِ نسل های خُو شُمو باید از خمِیرِ اوّل خُو هدیِه بِلند کدَنی ره دَ خُداوند تقدِیم کُنِید.
۲۲لیکِن اگه شُمو نافامِیده خطا کده پگِ امزی احکام ره که خُداوند دَ مُوسیٰ گُفته، دَ جای نَیرِید، ۲۳ یعنی هر چِیزی ره که خُداوند دَ وسِیلِه مُوسیٰ دَز شُمو اَمر کده، از روزی که خُداوند دَز شُمو حُکم کد و بعد ازُو دَ نسل های شُمو، ۲۴و اِی کار نافامِیده بَشه و جماعت خبر نَدَشته بَشه، اوخته پگِ جماعت باید یگ نَرگاو ره بَلدِه قُربانی سوختَنی دَ عِنوانِ خوشبُویی دَ خُداوند قد هدیِه غَلّه-و-دانه و هدیِه وُچی کدَنی شی دَ مُطابِقِ مُقرَرات تقدِیم کُنه و یگ ٹَکه ره ام بَلدِه قُربانی گُناه. ۲۵و پیشوا بَلدِه تمامِ جماعتِ بَنی اِسرائیل کِفاره کُنه و اُونا بخشِیده مُوشه، چراکه امُو کار نافامِیده انجام شُده و اُونا قُربانی خُو ره دَ عِنوانِ هدیِه خاص دَ خُداوند و قُربانی گُناهِ خُو ره بَلدِه خطای خُو دَ حُضُورِ خُداوند تقدِیم کده. ۲۶پگِ جماعتِ بَنی اِسرائیل و بیگَنِه که دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُونه، بخشِیده مُوشه، چراکه تمامِ مردُم دَ امزی خطا شامِل بُوده.
۲۷اگه یگ نفر نافامِیده خطا کُنه، اوخته اُو باید یگ بُزِ مادِه یگ ساله ره دَ عِنوانِ قُربانی خطا تقدِیم کُنه. ۲۸و پیشوا بَلدِه امزُو کس که نافامِیده خطا کده، دَ حُضُورِ خُداوند کِفاره کُنه؛ وختِیکه بَلدِه شی کِفاره شُد، اُو بخشِیده مُوشه. ۲۹بَلدِه کسی که نافامِیده گُناه کُنه، چی باشِندِه اَصلی اِسرائیل بَشه و چی بیگَنِه که دَ مینکل شُمو زِندگی مُونه، یگ قانُون اَسته. ۳۰مگم کسی که از رُوی مغرُوری گُناه کُنه، چی باشِندِه اَصلی بَشه، چی بیگَنه، اُو دَ ضِدِ خُداوند کارِ کُفرآمیز کده. اُو نفر باید از مَنِه قَوم خُو عاخ شُنه. ۳۱ازی که اُو کلامِ خُداوند ره خار-و-حقِیر حِساب کده و حُکم شی ره مَیده کده، اُو نفر حتماً باید از مَنِه قَوم خُو عاخ شُنه و سزای گُناهِ شی دَ بَلِه ازُو باقی مُومنه.‘“
۳۲وختِیکه بَنی اِسرائیل دَ بیابو بُود-و-باش دَشت، اُونا یگ آدم ره دِید که دَ روزِ آرام هیزُم جَم مُوکد. ۳۳اوخته امُو کسای که اُو ره دَ هیزُم جَم کدو دِیدُد، اُو ره دَ پیشِ مُوسیٰ و ھارُون و پگِ جماعت اَوُرد. ۳۴و اُونا اُو ره دَ بَندی‌خانه اَندخت، چُون هنوز فَیصَله نَشُدُد که قد ازُو چِیز کار شُنه.
۳۵اوخته خُداوند دَ مُوسیٰ گُفت: ”اِی آدم باید کُشته شُنه؛ پگِ جماعت باید اُو ره دَ بُرونِ خَیمه‌گاه سنگسار کُنه.“ ۳۶پس تمامِ جماعت اُو ره از خَیمه‌گاه بُرو بُرده سنگسار کد و اُو کُشته شُد، امُو رقم که خُداوند دَ مُوسیٰ اَمر کدُد.
۳۷بعد ازُو خُداوند قد مُوسیٰ گپ زَده گُفت: ۳۸”قد بَنی اِسرائیل توره گُفته دَزوا بُگی که بَلدِه گوشه ھای دامونِ کالاهای خُو ٹوپَک ھا جور کُنه، اُونا و نسل های ازوا؛ و چُوغِ لاجوَردی رنگ ره دَ ٹوپَکِ هر گوشِه دامون کوک کُنه. ۳۹امی ٹوپَک ها بَلدِه ازی اَسته که شُمو اُونا ره بِنگرِید و تمامِ احکامِ خُداوند ره دَ یاد اَوُرده دَ جای بَیرِید و از خاهِشاتِ دِل و چِیمای خُو پَیرَوی نَکُنِید و گُمراه نَشُنِید. ۴۰پس شُمو باید تمامِ احکام مَره دَ یاد اَوُرده دَ جای بَیرِید و بَلدِه خُدای خُو مُقَدَّس بَشِید. ۴۱ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم که شُمو ره از سرزمِینِ مِصر بُرو اَوُردُم تا خُدای شُمو بَشُم. اَرے، ما خُداوند، خُدای شُمو اَستُم.“