۱خُداوند قد مُوسیٰ و ھارُون گپ زَده گُفت: ۲”اینی حُکمِ شریعتی اَسته که ما خُداوند اَمر کدیم: دَ بَنی اِسرائیل بُگی که یگ غونَجی سُرخِ بےعَیب ره که دَ بَلِه شی یُوغ ایشته نَشُده بَشه، دَ پیشِ ازتُو بَیره. ۳تُو اُو ره دَ اِلعازار پیشوا بِدی تا اُو از خَیمه‌گاه بُرو بُرده شُنه و دَ پیشِ رُوی اِلعازار حلال شُنه. ۴و اِلعازار پیشوا یگ مِقدار خُونِ ازُو ره قد کِلک خُو گِرِفته ھفت دَفعه سُون پیشِ رُوی خَیمِه مُلاقات پاش بِدیه. ۵اوخته امُو غونَجی دَ پیشِ چِیمِ ازُو سوختَنده شُنه؛ اُو قد پوست و گوشت و خُون و شِکَمبه-و-رودِه خُو سوختَنده شُنه. ۶و پیشوا چیوِ سَرو و عَلفِ زوفا و چُوغِ سُرخ ره بِگِیره و اُونا ره دَ آتِشِ گاو پورته کُنه. ۷اوخته پیشوا باید کالای خُو ره بُشویه و جِسم خُو ره قد آو غُسل بِدیه، بعد ازُو اُو مِیتَنه دَ خَیمه‌گاه بییه، مگم پیشوا تا شام ناپاک باقی مُومَنه. ۸و کسی که گاو ره سوختَنده، اُو ام باید کالای خُو ره بُشویه و جِسم خُو ره قد آو غُسل بِدیه؛ اُو تا شام ناپاک باقی مُومَنه. ۹اوخته یَگو آدم که پاک بَشه باید خگِشترِ گاو ره جَم کُنه و بُرو از خَیمه‌گاه دَ یگ جای پاک بیله؛ و امُو خگِشتر باید بَلدِه جماعتِ بَنی اِسرائیل بَلدِه آوِ طهارَت نِگاه شُنه. اِی بَلدِه پاک کدونِ گُناه اَسته. ۱۰کسی که خگِشترِ گاو ره جَم مُونه باید کالای خُو ره بُشویه و اُو تا شام ناپاک باقی مُومَنه. اِی حُکم بَلدِه بَنی اِسرائیل و بَلدِه بیگَنِه که دَ مینکلِ ازوا زِندگی مُونه، یگ قانُونِ دایمی اَسته.
۱۱ھر کسی که دَ جِنازِه اِنسان دِست بِزَنه تا ھفت روز ناپاک باقی مُومَنه. ۱۲اُو باید دَ روزِ سِوّم و روزِ ھفتُم خود ره قد آوِ طهارَت پاک کُنه، اوخته اُو پاک مُوشه؛ لیکِن اگه اُو خود ره دَ روزِ سِوّم و روزِ هفتُم پاک نَکُنه، اوخته اُو پاک نَمُوشه. ۱۳هر کسی که دَ جِنازِه اِنسان، یعنی دَ نفری که مُرده دِست بِزَنه و خود ره قد امزُو آو پاک نَکُنه، اُو جایگاهِ خُداوند ره نَجِس مُونه؛ اُو نفر باید از قَومِ اِسرائیل قطع شُنه. ازی که آوِ طهارَت دَ بَلِه ازُو پاش دَده نَشُده، اُو ناپاک اَسته و ناپاکی ازُو هنوز دَ بَلِه شی باقی یَه.
۱۴وختِیکه یگ نفر دَ یگ خَیمه مُومُره، اینی قانُون باید اِجرا شُنه: ھر کس که دَ امزُو خَیمه داخِل شُنه و هر کس که دَ امزُو خَیمه بَشه تا ھفت روز ناپاک باقی مُومَنه. ۱۵و ھر ظرفِ سرلُچ که دَ بَلِه شی سرپوش سخت نَبَشه، ناپاک مُوشه. ۱۶هر کس که دَ بیابو دَ جَسَدِ یَگو نفر دِست بِزَنه که قد شمشیر کُشته شُده بَشه یا دَ مَرگِ خود خُو مُرده بَشه، و یا دَ استُغونِ اِنسان یا قبر دِست بِزَنه، اُو تا ھفت روز ناپاک باقی مُومَنه. ۱۷بَلدِه نفرِ ناپاک باید یگ مِقدار از خگِشترِ قُربانی گُناه گِرِفته شُنه و آوِ رَوان دَ یگ ظرف دَ بَلِه شی شیو شُنه. ۱۸اوخته یگ نفرِ پاک علفِ زوفا ره بِگِیره و دَ مَنِه آو غوٹه کده دَ بَلِه خَیمه، دَ بَلِه تمامِ اَسباب شی و دَ بَلِه کسای که دَ اُونجی بُوده بَشه، پاش بِدیه؛ امچُنان دَ بَلِه هر کس که دَ استُغو، دَ نفرِ کُشته شُده، دَ جِنازه یا دَ قبر دِست زَده بَشه. ۱۹امُو نفرِ پاک باید آو ره دَ بَلِه نفرِ ناپاک دَ روزِ سِوّم و روزِ ھفتُم پاش بِدیه، دَ امزی رقم اُو ره دَ روزِ ھفتُم پاک کُنه. اوخته اُو کالای خُو ره شُشته قد آو غُسل بِگِیره و اُو دَ وختِ شام پاک مُوشه. ۲۰لیکِن کسی که ناپاک شُنه و خود ره پاک نَکُنه، اُو باید از مینکلِ جماعتِ اِسرائیل قطع شُنه، چراکه اُو جایگاهِ مُقَدَّسِ خُداوند ره ناپاک کده. ازی که آوِ طهارَت دَ بَلِه ازُو پاش دَده نَشُده، اُو ناپاک باقی مُومنه. ۲۱اِی بَلدِه ازوا یگ قانُونِ دایمی اَسته.
کسی که آوِ طهارَت ره پاش مِیدیه، اُو ام باید کالای خُو ره بُشویه و ھر کس که دَ آو طهارَت دِست بِزَنه تا شام ناپاک باقی مُومَنه. ۲۲دَ هر چِیز که نفرِ ناپاک دِست بِزَنه اُو چِیز ناپاک مُوشه و ھر کس که دَزُو دِست بِزَنه، اُو ام تا شام ناپاک باقی مُومَنه.“