خَزانِه گوهربارِ - ضَرب اُلمَثَل های سُلَیمان پادشاه

بَخشِ ۲۱

۱دِلِ پادشاه رقمِ آوِ جوی اَلّی دَ دِستِ خُداوند اَسته،

هر طرف که بِخایه، اُو ره هِدایَت مُونه.

۲تمام راه های اِنسان دَ نظرِ خود شی راست اَسته،

مگم خُداوند دِلِ اِنسانا ره آزمایش مُونه.

۳دَ نظرِ خُداوند کارای نیک و بااِنصاف

از قُربانی کده زیادتَر قابِلِ قبُول اَسته.

۴چِیمای مغرُور و دِلِ پُرکِبر

هر دُوی شی کِشتِ آدمای بَدکار اَسته و گُناه حِساب مُوشه.

۵نَقشه های آدمِ تَلاشگَر دَزشی فایده مِیرسَنه،

مگم عجَله کدو باعِثِ غرِیبی اِنسان مُوشه.

۶مال-و-دَولتی که از دروغ گُفتو دَ دِست مییه،

رقمِ غُبار اَلّی اَسته که صاحِب خُو ره طرفِ دامِ مَرگ مِیکشَنه.

۷ظُلمِ آدمای بَدکار اُونا ره پای پاک تَباه مُونه،

چراکه اُونا اِنصاف کدو ره رَد مُونه.

۸راهِ آدمِ گُناه​کار کَج اَسته،

مگم اعمالِ آدمِ پاک راست.

۹زِندگی کدو دَ یگ گوشِه بام بِهتر اَسته

از زِندگی کدو قد خاتُونِ جنجالی دَ یگ خانه.

۱۰جانِ آدمِ بَدکار بَدی ره دوست دَره

و اُو دَ همسایِه خُو رَحم نَمُونه.

۱۱از دِیدونِ جَزای آدمِ رِیشخَندگر آدمِ نادو حِکمت یاد مِیگِیره،

و آدمِ دانا از تَربیه گِرِفتو صاحِبِ معرِفَت مُوشه.

۱۲خُدا عادِل اَسته و اُو خانِه بَدکار ره مِینگره

و بَدکارا ره دَ بَلا گِرِفتار کده نابُود مُونه.

۱۳کسی که گوش خُو ره از داد-و-فریادِ غرِیبا بَند مُونه،

اُو ام یگ روز داد-و-فریاد مُونه، مگم کس گوش نَمِیگِیره.

۱۴سَوغاتِ تاشَکی آتِشِ قار ره تا مِیشَنّه

و رِشوَتِ مَخفی خَشمِ کَلو ره کم مُونه.

۱۵اِنصاف بَلدِه آدمای نیک خوشی مِیدیه،

مگم باعِثِ ترس-و-وَحشَتِ بَدکارا مُوشه.

۱۶کسی که از راهِ دانایی دُور موره،

اُو قد مُرده ها یگجای مُوشه.

۱۷آدمی که عَیش-و-نوش ره دوست دَره، غرِیب مُوشه،

و کسی که شراب و عَیاشی ره خوش دَره، دَولتمَند نَمُوشه.

۱۸بَدکار دَ عِوَضِ آدمِ نیک جَزا مِینگره

و آدمای فِریبکار دَ جای آدمای دُرُستکار.

۱۹زِندگی کدو دَ بیابو بِهتر اَسته،

نِسبَت دَ یگ جای شِشتو قد خاتُونِ جنگره و بَدخُوی.

۲۰خانِه آدمِ دانا پُر از نِعمتای خُوب و روغونِ زَیتُون اَسته،

مگم آدمِ بے​عقل اُونا ره ضایع مُونه.

۲۱کسی که دَ پُشتِ صداقت و مِهربانی بِگرده،

اُو صاحِبِ زِندگی خوش، کامیابی و اِحتِرام مُوشه.

۲۲یگ آدمِ دانا مِیتنه شارِ آدمای زورتُو ره فَتَح کُنه

و قلعِه ره که اُونا دَزشی اِعتِماد دَره، چَپه کُنه.

۲۳کسی که دان و زِبون خُو ره نِگاه کُنه،

خود ره از سختی‌ها-و-مُشکِلات حِفظ مُوکُنه.

۲۴آدمی که کِبری و مغرُور بَشه، نام شی «رِیشخَندگر» مُومَنه؛

اُو دَ کِبر-و-غرُور عمل مُونه.

۲۵خاهِشاتِ آدمِ ٹمبل باعِثِ نابُودی شی مُوشه،

چراکه دِستای شی کار کدو ره رَد مُوکُنه.

۲۶اُو تمامِ روز دَ شَوق-و-خیالپَلَو غَرق اَسته،

دَ حالِیکه آدمِ نیک دَ سخاوَتمَندی مِیدیه و چِیزی ره از کس دِریغ نَمُونه.

۲۷خُداوند از قُربانی بَدکارا نَفرَت دَره،

خصُوصاً اگه اُو قد نِیَتِ بَد تقدِیم شُده بَشه.

۲۸شاهِدِ دروغگوی نابُود مُوشه،

مگم آدمی که حقِیقت ره گوش مِیگِیره، شاهِدی شی پایَدار مُومَنه.

۲۹آدمِ بَدکار بے​چِیم و پُر رُوی اَسته،

مگم آدمِ راستکار راهِ خُو ره خُوب مِیسَنجه.

۳۰هیچ حِکمت، هیچ دانایی و هیچ مشوَره نَمِیتنه

که دَ ضِدِ خُداوند عمل کُنه.

۳۱اَسپ بَلدِه روزِ جنگ تَیار-و-آماده شُده،

مگم پیروزی از طرفِ خُداوند اَسته.