۱اینیا تورای لیموئیل پادشاهِ مَسَه اَسته
که آبِه شی دَزُو پَند دَد:
۲چی بُگُم اَی باچِه مه؟
چی توره بُگُم اَی باچِه کَورِه مه؟
یا چی گب بِزنُم اَی باچِه نذر-و-نیاز مه؟
۳قُوَتِ جوانی خُو ره دَ خاتُونو خَرچ نَکُو
و راه-و-رَوِش خُو ره دَ اُو کسای که پادشاه ها ره تباه مُونه، اِفشا نَکُو.
۴اَی لیموئیل، بَلدِه پادشایو دُرُست نِییه که اُونا شراب بُخوره
و بَلدِه حُکمرانا خُوب نِییه که شرابِ قَوی وُچی کُنه.
۵نَشُنه که اُونا ازی چِیزا وُچی کده قانُون ره پُرمُشت کُنه
و حقِ مظلُوما ره پایمال کُنه.
۶شرابِ قَوی ره دَ کسای بِدی که دَ اِنتِظارِ نابُودی خُو یَه
و شراب ره دَ آدمای بِدی که تَلخ‌کام-و-دِلتَنگ اَسته
۷تاکه وُچی کده فَقر-و-بَدبَختی خُو ره پُرمُشت کُنه
و سختی های خُو ره دِیگه دَ یاد خُو نَیره.
۸دان خُو ره بَلدِه کومَکِ گُنگه ها و بےزِبونا واز کُو
و از حقِ بےچاره‌گو دِفاع کُو.
۹زِبون تُو بَند نَمَنه و دَ اِنصاف قضاوَت بُکُو
و از حقِ غرِیبا و مُحتاجا دِفاع کُو.
۱۰یگ خاتُونِ خُوب ره کِی مِیتنه پَیدا کُنه؟
اَرزِشِ ازُو از جَواهِرات کده ام کَلوتَر اَسته.
۱۱دِلِ شُوی شی دَ سرِ ازُو اِعتِماد دَره
و شُوی شی دَ هیچ چِیز مُحتاج نِییه.
۱۲اُو دَ تمامِ روزای زِندگی خُو
قد شُوی خُو خُوبی مُونه، نَه بَدی.
۱۳اُو پاشُم و کتان بَلدِه خُو پَیدا مُونه
و اُونا ره دَ خوشی قد دِستای خُو میریشه.
۱۴مِثلِ کِشتی های تُجارتی اَلّی که سامان از جای های دُور میره،
اُو ام خوراک خُو ره از دُور میره.
۱۵صَباح‌گاه که هنوز ترِیک اَسته، اُو باله مُوشه
و بَلدِه خانَوار خُو خوراک تَهیه مُوکُنه
و دَ کنِیزای خُو ام حقِ نان شی ره مِیدیه.
۱۶یگ پَٹی زمی ره دَ نظر گِرِفته اُو ره میخَره
و قد کمالِ دِستای خُو یگ باغِ انگُور جور مُونه.
۱۷کَمَر خُو ره محکم بسته مُونه
و بازُو های خُو ره بَلدِه کار کدو قَوی مُونه.
۱۸اُو مِینگره که تُجارت شی یگ نتِیجِه خُوب دَره.
چِراغ شی تمامِ شاو از خاطرِ شاوکاری شی گُل نَمُوشه،
۱۹اُو تار ره دَ نیفهچیو بَند کده
سنگ ره قد دِست خُو تاو مِیدیه.
۲۰اُو دِستِ خَیر خُو ره دَ غرِیبا واز مُونه
و دِستای خُو ره سُون مردُمِ مُحتاج ایله کده خَیرات مِیدیه.
۲۱اُو از یَخی و بَرفِ زِمِستو ترس نَمُوخوره،
چراکه بَلدِه تمامِ خانَوادِه خُو کالای گرم تَهیه کده.
۲۲اُو بَلدِه خود خُو پوشاک جور مُونه
و کالای کتانِ نَرم و اَرغَوانی دَ جان خُو مُونه.
۲۳شُوی شی دَ مَنِه شار-و-دَربار نامتُو یَه
و قد بُزُرگا-و-کلانای منطقه مِیشِینه.
۲۴اُو کالا های کتانی جور کده اُونا ره سَودا مُونه
و کَمَر بَندا ره بَلدِه تُجارا تَیار مُونه.
۲۵قُوَت و عِزَت، کالای ازُو اَسته
و اُو روزای آیندِه خُو ره خوشحال مِینگره.
۲۶اُو دان خُو ره دَ حِکمت واز مُونه
و تعلِیمِ پُر مُحَبَت دَ سرِ زِبون شی اَسته.
۲۷اُو دَ راه-و-رَوِشِ خانَوادِه خُو خُوب تَوَجُه مُونه
و نانِ ٹمبلی ره نَمُوخوره.
۲۸اَولادای شی باله شُده اُو ره تعرِیف مُونه
و شُوی شی ام صِفَتِ ازُو ره کده مُوگه:
۲۹”غَدر خاتُونو کارای نیک-و-خُوب کده،
مگم تُو از پگِ ازوا کده بےمِثال اَستی.“
۳۰مَقبُولی و نُوربَندی، فِریبِنده و ناپایَدار اَسته،
مگم خاتُونی که از خُداوند ترس مُوخوره، قابِلِ تعرِیفه.
۳۱اَجرِ کارای شی ره دَزُو بِدِید
و بیلِید که عمال شی دَ درگِه شار و مَجلِسِ کلانا باعِثِ تعرِیف-و-تَوصِیف شی شُنه.