۱ من ترا هُدا و ایسّا مَسیهئے دێما سئوگِندَ دئیان، هما ایسّا مَسیه که رۆچے نه رۆچے پدا کئیت. کئیت و بادشاهیَ کنت و زندگێن و مُرتگێنانی دادرسیا کنت، ۲ تئو هُدائے هبرئے جارا بجن، وهد و ناوهد په جار جنگا تئیار بئے. مردمان هکّل کن و گۆن مزنێن سبر و اۆپار و بازێن سر و سۆجے آیانی ردیان راست کن و دلبَڈّی‌اِش بدئے.
۳ چێا که یَکّ وهدے کئیت که مردم راستێن تالیما بَرداشتَ نکننت و وتی چپّ و چاگردا انچێن تالیم دئیۆکانی مزنێن رُمبے مُچَّ کننت که آیانی دلئے هبرا بکننت. ۴ مردم راستیئے نێمگا دلگۆشَ نکننت و وَتگڑێن کسّهانی رندا کپنت. ۵ بله هر هالت و جاورێا ترا داشت ببیت، سَکّی و سۆری بِسَگّ، وَشّێن مستاگئے جار جنَگئے کارا دێما بران کن و وتی هِزمتکاریئے زِمّها سرجم کن.
۶ نون گپّ اِش اِنت که منی هۆن وَه چۆناها رێچگی کربانیگێئے پئیما رێچَگ بئیَگا اِنت و منی رئوگئے وهد آتکگ. ۷ من وتی نێکێن جُهد کرتگ، من وتی زندئے تاچ و مئیدان سَرجم کرتگ و وتی ایمانئے سرا اۆشتاتگان. ۸ نون پاکی و پلگاریئے تاج په من اێر اِنت، هما تاج که هُداوند، بزان آدلێن دادرس وتی آیگئے رۆچا منا دنتی، تهنا منا نه، هما سجّهێن مردمان هم دنتی که آییئے زاهر بئیَگئے لۆٹۆک بوتگ‌اَنت.
۹ زوتّ کن و وتا په من سر کن. ۱۰ چێا که دێماسا وتی دُنیادۆستیئے سئوَبا منا یله کرتگ و تِسالونیکیئے شهرا شتگ. کْریسْکیس گَلاتیَها شتگ و تیتوس دَلماتیَها. ۱۱ تهنا لوکا منی کِرّا اِنت. مَرکاسا بزور و گۆن وت بیار، چێا که آ هُدائے هزمتکاریا په من مزنێن کُمکّے. ۱۲ من تیکیکاس اِپێسُسئے شهرا دێم دات. ۱۳ وهدے کائے، هما کباه که من تْرواسئے شهرا کارپوسئے کرّا اێر کُرت، آییا گۆن وت بیار و منی توماران هم، هاس هما که چه پۆستا اَڈّ کنگ بوتگ‌اَنت.
۱۴ آسِنکارێن سِکندَرا گۆن من بازێن بَدیے کرتگ. هُداوند آییئے کرتگێن کارانی سزایا آییا دنت. ۱۵ تئو هم وتا چه آییا دور بدار، چێا که مئے پئیگامئے سکّ هلاپ اَت.
۱۶ ائولی رندا که من هَکدیوانا پێش کنگ بوتان، کسّ منی کُمَکّا نئیاتک. سجّهێنان منا یله کُرت. هُدا اِشان ببکشات. ۱۷ بله هُداوند منی کَشا اۆشتات و منا زۆر و واکی دات، تانکه من سَرجمیا پئیگامئے جارا بجنان و سجّهێن درکئوم بشکُننت. اے پئیما من چه شێرئے دپا رَکّتان. ۱۸ هُداوند منا چه هر پئیمێن شِرّ و بَدا رکّێنیت و منا په سلامتی وتی آسمانی بادشاهیا سرَ کنت. آییئے شان و شئوکت برجاه بات، اَبد تان اَبد. اَنچُش بات. آمین.
۱۹ پْریسْکیلَه و اَکویلایا سَلام کن و اۆنێسیپُروسئے لۆگئے مردمان هم سلام کن.
۲۰ اِراستوس کُرِنتئے شهرا نِشت و تْروپیموس که نادْراه اَت، من میلیتوسئے شهرا یله دات.
۲۱ زوتّ کن و چه زمستانا پێسر وتا اِدا سر کن. یوبولوس ترا سلام کنگا اِنت، اَنچُش هم پودِنس و لینوس و کْلادیا و سجّهێن برات.
۲۲ هُداوند گۆن تئو گۆن بات.
شمارا رهمت سر بات.