۱ کَمّے وهدا رند ایسُّپا هال رست که تئیی پت نادْراه اِنت. گڑا آییا وتی دوێن مردێن‌چُکّ مَنَسی و اِپراێم زرتنت و شت. ۲ وهدے آکوبِش هال دات که تئیی چُکّ ایسُّپ تئیی چارگا آتکگ، اِسراییلا وتی واک و توان یکجاه کرت و نپادئے سرا نِشت. ۳ گۆن ایسُّپا گوَشتی: ”پُرواکێن هُدا کَنهانئے مُلکا، لوزئے شهرا منی دێما زاهر بوت. منا برکتی دات و ۴ گۆن من گوَشتی: ’من ترا پُرسَمرَ کنان و تئیی نَسل و پَدرێچا سکّ بازَ کنان. من ترا کئومانی رُمبے جۆڑَ کنان و اے سرڈگارا چه تئو و رند تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان که تان اَبد همایانی مِلکت ببیت.‘ ۵ نون تئیی اے دوێن مردێن‌چُکّ منیگَ بنت، همے چُکّ که چه منی اِدا، تئیی کِرّا آیگا پێسر مِسرئے مُلکا پێدا بوتگ‌اَنت. اِپراێم و مَنَسی منیگَ بنت، اَنچۆ که روبِن و شَمون منیگ اَنت. ۶ تئیی چه اِشان و رَندتِری چُکّ تئییگَ بنت، بله وتی برات اِپراێم و مَنَسیئے نامئے سرا پَجّاه آرگَ بنت و همے براتانی نامئے سرا میراسِشَ رسیت. ۷ وهدے من چه پَدّانا پِر ترّگا اَتان و اِپراتئے رسگا اَنگت کَمّے راه پَشت کپتگ‌اَت، راها، کَنهانئے مُلکا راهیلئے مَرکئے سۆک منی سرا کپت. من راهیل همۆدا اِپراتئے راها کبر کرت.“اِپرات بئیت‌لَهِم اِنت.
۸ وهدے اِسراییلا ایسُّپئے چُکّ دیستنت، جُستی کرت: ”اے کئے اَنت؟“ ۹ ایسُّپا گوَشت: ”اے منی چُکّ اَنت، هُدایا همِدا منا داتگ‌اَنت.“اِسراییلا گوَشت: ”منی کرّا بیارِش که برکتِش بدئیان.“
۱۰ اِسراییلئے چمّ چه پیریا نزۆر اَتنت و شَرّ مئیمیَ نکرت. پمێشکا ایسُّپا وتی چُکّ آییئے نزّیکّا برتنت و آکوبا، اِپراێم و مَنَسی چُکّت و گلاێش کرتنت. ۱۱ اِسراییلا گۆن ایسُّپا گوَشت: ”منا اے اُمێت نبوتگ که پدا ترا گِندان، بله هُدایا تئیی چُکّ هم منا پێش داشتنت.“
۱۲ نون ایسُّپا چُکّ چه اِسراییلئے کُٹّا کِنزێنتنت و سَری په ادب جَهل کرت. ۱۳ ایسُّپا دوێن چُکّ زرتنت، اِپراێمی وتی راستێن نێمگا و اِسراییلئے چپّێن نێمگا کرت. مَنَسی‌ای وتی چپّێن نێمگا و اِسراییلئے راستێن نێمگا کرت. وتی پتئے نزّیکّا برتنتی. ۱۴ بله اِسراییلا وتی راستێن دست چَپّێن نێمگا شهار دات و چَپّێن دست راستێن نێمگا. راستێن دستی اِپراێمئے سرا اێر کرت، بِلّ تُرے کَستر اَت. چپّێن دستی مَنَسیئے سرا اێر کرت، بِلّ تُرے ائولی چُکّ اَت.
۱۵ آکوبا ایسُّپ برکت دات و گوَشتی:
”هما هُدا که منی پت و پیرُک
اِبراهێم و اِساکا آییئے راه زرتگ،
هما هُدا که چه منی پێدائشا بگر
تان مرۆچی منی نگهپان بوتگ،
۱۶ هما پرێشتگ که منا چه هر تاوانا رَکّێنتگی،
اے چُکّان برکت بدئیات.
اے منی نامئے سرا و
منی پت و پیرُکئے نامئے سرا
بزان اِبراهێم و اِساکئے ناما زانَگ باتنت و
زمینئے سرا سکّ باز باتنت.“
۱۷ وهدے ایسُّپا دیست که منی پتئے راستێن دست اِپراێمئے سرا اِنت، وشّی نبوت. پتئے دستی گپت که چه اِپراێمئے سرا دوری بکنت و مَنَسیئے سرا اێری بکنت. ۱۸ گۆن پتا گوَشتی: ”منی پت! چۆ مکن. منی ائولی چُکّ اِش اِنت. وتی راستێن دستا اِشیئے سرا اێر کن.“ ۱۹ بله پتا نمَنِّت، گوَشتی: ”منَ زانان، منی چُکّ! زانان. چه مسترێنا هم کئومے اَڈَّ بیت و آ هم مزنێن مردمے بیت، بله کَسترێن برات چه آییا مسترێن مردمے بیت و کَسترێنئے چُکّ و نماسگ باز کئومَ بنت.“
۲۰ گڑا آ رۆچی آکوبا ایسُّپئے مردێن‌چُکّ برکت داتنت، گوَشتی:
” بنی اِسراییل برکت دئیگئے وهدا تئیی ناما گیپت:
’هُدا ترا چۆ اِپراێم و مَنَسیا کنات.‘“
اے ڈئولا آکوبا اِپراێم چه مَنَسیا دێماتر کرت.
۲۱ اِسراییلا گۆن ایسُّپا گوَشت: ”من همے زوتّانَ مِران، بله هُدا گۆن شما گۆنَ بیت و شمارا شمئے پت و پیرُکانی مُلکا پرَ تَرّێنیت. ۲۲ نون من ترا چه تئیی براتان گێشترَ دئیان. هما کۆهستگا ترا دئیان که من وتی زَهم و تیرکَمانئے سرا چه اَموریان گپتگ.“