۱ هُدایا نوه و آییئے چُکّ برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت و گێش ببێت و دنیایا پُرّ کنێت. ۲ زمینئے سجّهێن هئیوان، آسمانئے سجّهێن بالی مُرگ، سجّهێن لاپکَشّ و دریائے سجّهێن ماهیگ شمئے تُرس و بیمّئے چێرا بنت. اے سجّهێن شمئے دستا دئیگ بوتگ‌اَنت. ۳ هر سُرِنده که ساهی مان اِنت، شمئے وراکَ بیت و اَنچۆ که من شمارا سبزگ داتگ‌اَنت، نون هر چیزَّ دئیان. ۴ بله آ گۆشتا هچبر مئورێت که آییا زند، بزان هۆن مان اِنت. ۵ هرکَس که شمئے هۆنا برێچیت و ساها بگیپت، من چه آییا هسابَ گِران. چه هر هئیوانا هسابَ گِران و چه هر اِنسانا. چه هما مردما هسابَ گِران که دگه مردمێا کُشیت، چێا که مردم برات اَنت.
۶ هرکَس انسانێئے هۆنا برێچیت،
آییئے هۆن هم انسانێئے دستا رێچگَ بیت،
چێا که هُدایا انسان
وتی شِکلا اَڈّ کرتگ.
۷ نون شما، چُکّ و بَر کنێت و زمینئے سرا گێش ببێت،
زمینئے سرا شِنگ و تالان و گێشا چه گێش ببێت.“
۸ گڑا هُدایا گۆن نوه و آییئے چُکّان که نوهئے همراه اَتنت، گوَشت: ۹ ”نون من گۆن شما و گۆن شمئے رندی نَسلان اَهد و پئیمانے کنان. ۱۰ گۆن هر سَهدارا که شمئے کرّا اِنت، بالی مُرگ، دَلوَت و وَکشیێن هئیوان و هر یکّ چیزّێا که گۆن شما چه بۆجێگا در آتکگ، گۆن زمینئے هَمُک سَهدارا هم اے اَهد و پئیمانا کنان. ۱۱ من گۆن شما وتی اے اَهد و پئیمانا کنان که دگه برے سجّهێن سَهدار چه هار و توپّانئے آپا بێرانَ نبنت؛ دگه هچبر چُشێن هارے نئیئیت که سجّهێن زمینا وئیران بکنت.“
۱۲ هُدایا گوَشت: ”اے هما اَهد و پئیمانئے نشانی اِنت که من، وتی و شمئے و هما سجّهێن سَهدارانی نیاما بندَگا آن که گۆن شما گۆن اَنت. اے په سجّهێن آیۆکێن نَسلان اَهد و پئیمانے. ۱۳ من وتی سَنج، جمبرانی تها اێر کرتگ و اے، منی و زمینئے نیاما بوتگێن اَهد و پئیمانئے نشانیَ بیت. ۱۴ هروهد که من زمینئے سربُرا جمبرَ کاران و سَنج هم جمبرانی تها زاهرَ بیت، ۱۵ گڑا وتی اے اَهد و پئیمانئے یاتا کپان که منی و شمئے و هر تَهرئے سجّهێن سَهدارانی نیاما اِنت. نون آپ هچبر چۆ هارَ نکنت که سجّهێن سَهداران تباه بکنت. ۱۶ هروهد که سَنج جمبرانی تها زاهرَ بیت، منیَ گِندان و هما اَبدمانێن اَهد و پئیمانئے یاتا کپان که منِ هُدا و زمینئے هر تَهرئے سجّهێن سَهدارانی نیاما بوتگ.“ ۱۷ هُدایا گۆن نوها گوَشت: ”اِش اِنت هما اَهد و پئیمانئے نشانی که من، وتی و زمینئے سجّهێن سَهدارانی نیاما بَستگ.“
۱۸ نوهئے چُکّ چه بۆجیگا در آتکنت، سام و هام و یاپِت. هام کَنهانئے پت اَت. ۱۹ اے سئیێن نوهئے چُکّ اَتنت و چه همِشان مردم سجّهێن زمینئے سرا شِنگ و تالان بوتنت.
۲۰ نوها کِشت و کِشار بِندات کرت و انگوری باگے اَڈّی کرت. ۲۱ همے انگورئے شرابی وارت، مَلار بوت و گِدانئے تها جاندَر بوت. ۲۲ کَنهانئے پت هاما، وتی پت جاندرا دیست و وتی دوێن برات که ڈنّا اَتنت، هال داتنت. ۲۳ سام و یاپِتا کَباهے زرت، وتی کۆپگانی سرا اێر کرت و پُشتُکایی شتنت و وتی پتئے جاندَری‌اِش پۆشێنت. آیانی دێم آنگُر اَت و وتی پتئے جاندَری‌اِش ندیست.
۲۴ وهدے نوه چه شرابئے ملارا در آتک، زانتی منی کَسترێن بچکّا گۆن من چے کرتگ، ۲۵ گوَشتی:
”کَنهانا نالَت بات.
وتی براتانی گُلامانی گُلام بات.“
۲۶ نوها گوَشت:
”هُداوندا سَتا بات، سامئے هُدایا.
کَنهان، سامئے گُلام بات.
۲۷ هُدا زمینا په یاپِتا پْراهتر کنات.
یاپِت، سامئے گِدانانی تها جَهمنند بات و
کَنهان، آییئے گُلام بات.“
۲۸ چه هارا رَند نوها دگه سئے سد و پنجاه سال اُمر کرت. ۲۹ نوها سَرجمیا نُه سد و پنجاه سال اُمر کرت و مُرت.