نامۀ اول پولُس رسول به قرنتیان

فصل یازدهم

۱ از من پیروی کنید، همان گونه که من از مسیح پیروی می کنم.

دستورها دربارۀ شیوۀ عبادت

۲ اکنون باید شما را تعریف کنم، زیرا همیشه مرا به یاد دارید و تعالیمی را که به شما آموخته ام، عملی می نمایید. ۳ اما می خواهم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است، سر هر زن، شوهر اوست و سر مسیح، خداست. ۴ هر مردی که با سر پوشیده دعا کند یا پیام خدا را برساند، به سر خود یعنی مسیح بی احترامی می کند. ۵ اما هر زنی که با سر برهنه دعا کند یا پیام خدا را برساند، به سر خود یعنی شوهرش بی احترامی می کند و این مانند آن است که زنی سرش تراشیده شده است. ۶ زیرا اگر پوشانیدن سر نزد زنی مهم نیست، پس می تواند موهای سر خود را نیز تراش نماید، ولی اگر تراشیدن موی سر برای زن شرم آور است، پس باید سر خود را هم بپوشاند. ۷ یک مرد نباید سر خود را بپوشاند، زیرا او صورت و جلال خدا را منعکس می سازد. اما زن، جلال مرد را انعکاس می دهد، ۸ زیرا که مرد از زن آفریده نشد بلکه زن از مرد به وجود آمد ۹ و نیز مرد به خاطر زن آفریده نشد بلکه زن برای مرد خلق گردید. ۱۰ به این جهت و همچنین به خاطر فرشته گان، زن باید سر خود را بپوشاند تا نشان دهد که تحت فرمان شوهر خود است. ۱۱ با آن هم در پیوسته گی با خداوند، زن از مرد و مرد از زن بی نیاز نیست. ۱۲ زیرا چنان که زن از مرد به وجود آمد، مرد هم از زن زاده می شود. اما همه چیز را خدا آفریده است.

۱۳ خود تان قضاوت کنید، آیا شایسته است که زن در مراسم کلیسا با سر برهنه در پیشگاه خدا دعا کند؟ ۱۴ آیا طبیعت، خودش به شما نمی آموزد که داشتن موی دراز برای مرد شرم آور است؟ ۱۵ اما اگر یک زن موی دراز داشته باشد، مایۀ افتخار اوست، زیرا که موی برای این به او داده شده است تا سر خود را با آن بپوشاند. ۱۶ اگر کسی بخواهد در این مورد مجادله کند، تنها چیزی که به او می گویم این است که ما و کلیساهای خدا، روش دیگری غیر از این نداریم.

مراسم شام خداوند

(همچنان در متی ٢۶: ٢۶ - ٢۹ و مرقُس ۱۴: ٢٢ - ٢۵ و لوقا ٢٢: ۱۴ - ٢۰)

۱۷ در مورد چیزهایی که حال به شما می گویم، شما را تحسین نمی کنم، زیرا هنگامی که برای عبادت دَور هم جمع می شوید، نه تنها فایده یی برای تان ندارد بلکه به زیان شما هم می باشد. ۱۸ زیرا اولین چیزی که می شنوم این است که هنگام جمع شدن برای مراسم عبادت به دسته های مختلف تقسیم می گردید. من این را تا اندازه یی هم باور می کنم ۱۹ زیرا شکی نیست که باید در میان شما گروه هایی به وجود آید تا در نتیجه ایمانداران حقیقی در بین شما شناخته شوند. ۲۰ وقتی برای خوردن شام خداوند دَور هم جمع می شوید، در واقعیت این شام خداوند نیست، ۲۱ زیرا در هنگام خوردن، هر کسی با عجله نان خود را می خورد و عده یی گرسنه می مانند، در حالی که دیگران مست شراب می شوند. ۲۲ آیا خانه یی ندارید که در آن بخورید و بنوشید؟ آیا به این گونه می خواهید اعضای کلیسای خدا را تحقیر کنید و آن عده را که فقیر هستند، بشرمانید؟ به شما چه بگویم؟ آیا می توانم با این کار تان شما را تحسین کنم؟ هرگز نه!

۲۳ تعالیمی را که به شما دادم، از خداوند گرفته ام و آن این است که عیسای خداوند در شبی که به دشمنان تسلیم داده می شد، نان را برداشت ۲۴ و پس از شکرگزاری آن را پاره کرد و فرمود: «بگیرید و بخورید، این است بدن من که برای شما داده می شود. این کار را به یاد من انجام دهید.» ۲۵ به همین ترتیب بعد از خوردن شام، پیاله یی را به آنها داد و فرمود: «این پیاله عهد و پیمان جدید است که با خون من بسته می شود. وقتی این را می نوشید، به یاد من بنوشید.»

۲۶ هر زمانی که این نان را می خورید و از این پیاله می نوشید، مرگ مسیح را اعلام می کنید تا وقتی که او دوباره برگردد. ۲۷ اما اگر کسی به طور ناشایست این نان را بخورد و این پیاله را بنوشد، نسبت به بدن و خون عیسای مسیح مرتکب گناه خواهد شد. ۲۸ بنابر این هر کس باید اول خود را بیازماید، سپس از این نان بخورد و از این پیاله بنوشد، ۲۹ زیرا اگر کسی مفهوم بدن مسیح را درک نکرده است و این نان و پیاله را بخورد و بنوشد، در حقیقت محکومیت را با این خوردن و نوشیدن بر خود گرفته است. ۳۰ از همین سبب است که بسیاری در میان شما ضعیف و مریض می باشند و عده یی نیز مُرده اند. ۳۱ اما اگر اول خود را می آزمودیم، مورد قضاوت قرار نمی گرفتیم. ۳۲ اما وقتی خداوند ما را داوری می کند، برای اصلاح کردن ماست تا با مردم دنیا محکوم نگردیم.

۳۳ پس ای ایمانداران! وقتی که برای خوردن شام خداوند دَور هم جمع می شوید، منتظر یکدیگر بمانید. ۳۴ اگر کسی گرسنه است، در خانۀ خود نان بخورد تا مبادا این جمع شدن تان، باعث محکوم شدن شما شود. اما وقتی آنجا آمدم، دربارۀ چیزهای دیگر به شما هدایت خواهم داد.