نامۀ اول پولُس رسول به قرنتیان

فصل هشتم

سوال دربارۀ خوراک تقدیم شده به بُتها

۱ دربارۀ خوراکهای تقدیم شده به بُتها، البته همان طور که شما می گویید «همۀ ما دانش داریم.» ولی این نوع دانش انسان را مغرور می سازد اما محبت، انسان را قوت می بخشد. ۲ اگر کسی گمان می کند که همه چیز را می داند، واقعاً آن طوری که باید بداند، هنوز چیزی را نمی داند. ۳ اما کسی که خدا را دوست دارد، نزد خدا شناخته شده است.

۴ در مورد خوراکهایی که به بُتها تقدیم و قربانی شده اند، می دانیم که بُت چیزی نیست و خدای دیگری جز خدای یکتا نیست. ۵ حتی اگر به قول آنها خدایانی در آسمان و زمین وجود داشته باشند، در واقع می بینیم که این گونه خدایان و سَروَران دروغین زیاد اند، ۶ اما فقط یک خداست، یعنی خدای پدر که همه چیز از اوست و برای او زندگی می کنیم. همچنان فقط یک سَروَر داریم یعنی عیسای مسیح که همه چیز به وسیلۀ او آفریده شد و به وسیلۀ او ما حیات داریم.

۷ اما بعضی ایمانداران این دانایی را ندارند و چنان با بُتها عادت کرده اند که تا به امروز خوردن غذاهایی تقدیم شده به بُتها را خوردن قربانی بُتها می دانند. وقتی آنها از آن بخورند، وجدان ضعیف شان آنها را آزار می دهد و احساس می کنند که نجس می شوند. ۸ البته خوراک، ما را به خدا نزدیکتر نمی سازد، زیرا نه از خوردن آن فایده ای به دست می آوریم و نه از نخوردن آن ضرری.

۹ پس احتیاط کنید که مبادا آزادی عمل شما باعث لغزش اشخاص ضعیف گردد. ۱۰ اگر کسی که دارای وجدان ضعیف است، تو را که آدم دانا هستی، بر سر دسترخوان بُتخانه ببیند، آیا این کار تو او را در خوردن قربانی برای بُتها تشویق نخواهد کرد؟ ۱۱ پس با دانایی تو، یک ایماندار ضعیف که عیسای مسیح به خاطر او مُرد، نابود خواهد شد. ۱۲ وقتی نسبت به ایمانداران چنین گناهی مرتکب می شوید و به وجدان ضعیف آنها صدمه می رسانید، در حقیقت به خود عیسای مسیح گناه می کنید. ۱۳ پس اگر خوراک باعث لغزش برادر و خواهرم شود، تا ابد گوشت نخواهم خورد تا باعث لغزش او نگردم.