۱ آن مرد مرا دوباره به راه دخول عبادتگاه آورد. دیدم که یک مقدار آب از جنوب عبادتگاه از زیر راه ورودی عبادتگاه به طرف شرق جاریست و از قسمت جنوبی قربانگاه می‌گذرد. ۲ بعد مرا از راه دروازۀ شمالی بیرون آورد و از آنجا دَور زده به دروازۀ حویلی بیرونی که در سمت شرق است، رفتیم. در آنجا دیدم که آن آب از قسمت جنوبی دروازۀ شرقی جاری بود. ۳ آن مرد با ریسمان اندازه‌گیری پنجصد متر به طرف شرق را اندازه کرد و از آن نقطه مرا از میان آب عبور داد. آب تا بند پای من بود. ۴ بعد پنجصد متر دیگر را اندازه گرفت و به من کمک کرد تا از میان آب عبور کنم. در این نقطه، آب تا زانوهایم می‌رسید. پنجصد متر دورتر از آنجا عمق آب دریا تا به کمر من بود. ۵ بعد پنجصد متر دیگر پیش رفت و در اینجا دریا آنقدر عمیق بود که فقط شنا‌کنان می‌شد به آن طرف دریا رفت، پس کسی نمی‌توانست از آن عبور کند. ۶ آن مرد به من گفت: «ای انسان خاکی، به آنچه که دیدی به دقت توجه کن.»
سپس او مرا دوباره به کنار دریا آورد. ۷ در هنگام بازگشت دیدم که درختهای زیادی در دو طرف دریا سبز شده‌اند. ۸ او به من گفت: «آب این دریا از بیابان و درۀ اُردن به طرف شرق جاریست و وقتی‌که به بحیرۀ مُرده سرازیر می‌شود، آب شور آن را پاک و گوارا می‌سازد. ۹ در هر جایی که آب این دریا جاری گردد، در آنجا هرگونه حیوان و ماهی به وجود می‌آید. آب این دریا، بحیرۀ مُرده را شیرین می‌سازد و در هر جا که جاری شود، در آنجا زندگی به وجود می‌آورد. ۱۰ ماهیگیران در ساحل آن می‌ایستند و از چشمۀ عِین‌جِدی تا چشمۀ عِین‌عِجلایم ماهی می‌گیرند. تورهای خود را برای خشک کردن در آنجا پهن می‌کنند. بحیرۀ مُرده مانند بحیرۀ مدیترانه پُر از انواع مختلف ماهی می‌شود. ۱۱ اما آب جبه‌زارها و نیزارها شیرین نمی‌شود و آنجا منبع نمک می‌گردد. ۱۲ در هر دو طرف دریا اقسام درختها می‌رویند که برگهای‌شان هرگز پژمرده نمی‌شوند و همیشه میوه‌دار بوده هر ماه میوۀ تازه بار می‌آورند. زیرا با آب دریایی که از مکان مقدس خداوند جاریست، آبیاری می‌شوند و میوه‌های‌شان برای خوراک و برگهای‌شان برای شِفا استفاده می‌شوند.»
۱۳ خداوند متعال می‌فرماید: «سرزمین اسرائیل باید بین دوازده قبیلۀ اسرائیل تقسیم گردد اما به قبیلۀ یوسف دو حصه داده شود. ۱۴ حالا این زمین را به طور مساوی بین خود تقسیم کنید زیرا من به اجداد‌تان سوگند خوردم که این زمین را به آنها بدهم. پس این زمین به عنوان میراث به شما تعلق دارد.
۱۵ سرحد شمالی از بحیرۀ مدیترانه تا شهر حِتلون و از آنجا تا گذرگاه حمات و تا شهر صِداد ادامه می‌یابد. ۱۶ بعد جانب بِروته و سبرایم که بین سرحد دمشق و حمات واقع‌اند، پیش می‌رود و به شهر حصِر‌حاتکان که در سرحد حوران است، می‌رسد. ۱۷ بنابران سرحد شمالی از بحیرۀ مدیترانه به سمت شرق تا شهر حصِر‌عینان و منطقۀ دمشق و حمات که در سمت شمال است، ادامه دارد.
۱۸ سرحد شرقی، از شهر حوران تا دمشق ادامه می‌یابد. از آنجا به طرف غرب دَور خورده به دماغۀ جنوب در جلعاد که در منطقۀ بحیرۀ جلیل است، به دریای اُردن می‌رسد. از آن نقطه در امتداد دریای اُردن پیش می‌رود و از کنار بحیرۀ مُرده گذشته به تامار ختم می‌شود و کشور اسرائیل را از جِلعاد جدا می‌کند.
۱۹ سرحد جنوبی، از شهر تامار تا چشمه‌های مریبوت قادِش می‌رسد و از آنجا در مسیر دریای سرحدی مصر پیش رفته به بحیرۀ مدیترانه ختم می‌شود.
۲۰ سرحد غربی، در امتداد بحیرۀ مدیترانه پیش رفته و به طرف شمال تا نقطۀ غربی گذرگاه حمات ادامه می‌یابد.
۲۱ این زمین را بین قبایل اسرائیل تقسیم کن ۲۲ و آن را به عنوان میراث و ملکیت دائمی برای خود نگهدارید. بیگانه‌گان و فرزندان‌شان که بین شما زندگی می‌کنند هم باید از آن سهمی داشته باشند. آنها مانند شما تبعۀ اسرائیل به شمار می‌روند و همان حقی را که شما دارید، آنها نیز دارند. ۲۳ به بیگانه‌گان باید از زمینهای قبیله‌ای که در آن زندگی می‌کنند، سهمی داده شود.» خداوند متعال چنین می‌فرماید.