۱ای پیشوایان یعقوب و ای رهبران اسراییل، بشنوید! شما باید مفهوم عدالت را بدانید، ۲اما برعکس، شما از خوبی متنفرید و بدی را دوست دارید. قوم برگزیدۀ مرا زنده پوست میکنید و گوشتی بر استخوان آنها باقی نمیگذارید. ۳گوشت آنها را میخورید، پوست آنها را از بدن شان جدا کرده استخوانهای شان را مانند گوشت تکه تکه میکنید و در دیگ میاندازید. ۴آن گاه به حضور خداوند دعا و زاری میکنید، ولی او دعای شما را نمیشنود و به خاطر اعمال و کردار زشت تان روی خود را از شما میپوشاند.
۵خداوند میفرماید: «ای انبیا، شما قوم برگزیدۀ مرا گمراه کرده اید. کسی که به شما پول میدهد، برایش دعای خیر میکنید و کسی را که پول نمیدهد، تهدید مینمایید. ۶روز روشن شما بپایان رسیده است و آفتاب بر شما نخواهد تابید تا دیگر رویای نبینید و پیشگویی نکنید.» ۷فالبینان و آنانی که آینده را پیشگویی میکنند شرمنده و رسوا میشوند و از خجالت روی خود را میپوشانند.
۸اما من سرشار از قدرت روح خداوند هستم و با جرأت میتوانم یعقوب را به عصیان او و قوم اسراییل را به گناهان شان متوجه سازم. ۹پس ای پیشوایان خاندان یعقوب و رهبران قوم اسراییل که از عدالت متنفرید و راستی را گناه جلوه میدهید، به گپ من گوش بدهید! ۱۰شما صَهیون را به خون و اورشلیم را بر ظلم و بی عدالتی بنا کرده اید. ۱۱حاکمان رشوت میخورند، کاهنان تا مزد نگیرند، تعلیم نمیدهند و انبیا هم به رایگان نبوت نمیکنند. با اینهم این اشخاص ادعا دارند که چون خداوند با آنهاست، لهذا خطری متوجه آنها نیست.
۱۲ پس به خاطر شما صَهیون مانند کشتزاری قلبه شده و اورشلیم به تودۀ خاک تبدیل میگردد و کوهی که عبادتگاه بر آن بنا یافته است، به جنگل مبدل میشود.