۱ در زمان آخر، کوهی که خانۀ خداوند بر آن بنا یافته است، بلندترین کوه دنیا و بالاتر از همه تپه‌ها می‌شود و ملتهای زیادی به آنجا می‌آیند ۲ و می‌گویند: «بیایید به کوه خداوند یعنی خانۀ‌خدای یعقوب برویم. خداوند به ما راهی را که انتخاب کرده است، نشان می‌دهد تا مطابق آن رفتار کنیم، زیرا شریعت از صهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر می‌شود.»
۳ خداوند در میان قومهای جهان داوری می‌کند و اختلافات ملتهای بزرگ را در دور و نزدیک حل و فصل می‌نماید. مردم از شمشیرهای خود قلبه و از نیزه‌های خود داس می‌سازند. قومی به روی قوم دیگری شمشیر نمی‌کشد و به جنگ و خونریزی خاتمه داده می‌شود. ۴ هر‌کس در تاکستان و در زیر سایۀ درخت انجیر خود، بدون ترس در صلح و آرامش زندگی می‌کند. این وعده را خداوند قادر مطلق داده است.
۵ قومهای جهان به عبادت خدایان خود می‌پردازند و از آنها پیروی می‌کنند، ولی ما برای همیشه خداوند، خدای خود را عبادت می‌کنیم و پیرو احکام و هدایتهای او می‌باشیم.
۶ خداوند می‌فرماید: «در آن روز مردمان لنگ و غمدیده را که از دیار‌شان رانده شده و جزا دیده بودند، جمع می‌کنم. ۷ از اشخاص لنگ و بازمانده‌گان قوم که در تبعید به سر می‌برند، یک قوم نیرومند می‌سازم. من در کوه صهیون، از آن روز تا به ابد، بر آنها سلطنت می‌کنم.»
۸ ای تپۀ شهر اورشلیم، تو مانند برج دیده‌بانی خداوند هستی. او از بالای تو مراقب قوم برگزیدۀ خود است و تو را مانند زمان سابق، پایتخت سلطنت مقتدری می‌سازد. ۹ چرا فریاد می‌زنی؟ چرا مانند زنی که در حال زایمان باشد، درد می‌کشی؟ آیا به‌خاطر این است که پادشاه نداری و مشاورین تو همه مُرده‌اند؟ ۱۰ ای مردم اورشلیم، مانند زنی که می‌زاید، از درد به خود بپچید و ناله کنید، زیرا شما باید از این شهر بیرون بروید و در صحرا زندگی کنید. شما به قلمرو بابل بُرده می‌شوید اما در آنجا خداوند به داد‌تان می‌رسد و شما را از دست دشمنان نجات می‌دهد. ۱۱ قومهای زیادی بر ضد تو با هم متحد شده‌اند و می‌گویند: «صهیون باید نابود شود! ما این شهر را خراب می‌کنیم!» ۱۲ اما آنها از ارادۀ خداوند آگاه نیستند و نمی‌دانند که خداوند آنها را مانند خوشه‌های گندم برای کوبیدن در خِرمنگاه جمع می‌کند.
۱۳ خداوند می‌فرماید: «ای مردم اورشلیم، برخیزید و دشمنان‌تان را به زیر قدمهای‌تان پایمال کنید. من به شما قدرت و نیرو می‌بخشم و مانند گاو نر شاخهای آهنین و سُمهای برنجی عطا می‌کنم تا قومهای زیادی را شکست بدهید. اموالی را که به زور و جبر به‌دست آورده‌اند، از آنها بگیرید و به من، خداوند که مالک تمام جهان هستم، تقدیم کنید.»