Philippians 4 in Dari

فصل چهارم

آخرین رهنمایی ها

۱ ای برادران و خواهران عزیز، بسیار آرزوی دیدار شما را دارم. شما مایۀ خوشی و افتخار من هستید. پس ای عزیزان، در خداوند استوار بمانید.

۲ از اِفُودیه و سینتیخی، خواهران خود در خداوند، التماس می کنم که با همدیگر آشتی کنند. ۳ و از تو، ای همکار صمیمی و وفادار، خواهش می کنم که این دو زن را کمک کنی، زیرا آنها همراه با کلیمانتوس و دیگر همکاران من، در انتشار خبر خوش با ما تلاش زیاد کرده اند و نام شان در کتاب زندگی ثبت شده است.

۴ پیوسته در خداوند شاد باشید، باز هم می گویم شاد باشید! ۵ ملایمت شما در رفتار تان با دیگران آشکار باشد، زیرا که آمدن عیسای مسیح نزدیک است. ۶ برای هیچ چیز تشویش نکنید بلکه همیشه در هر مورد با دعا و زاری همراه با شکرگزاری، تقاضاهای خود را در حضور خدا تقدیم نمایید، ۷ و سلامتی خدا که مافوق فهم بشر است، دلها و افکار شما را در عیسای مسیح حفظ خواهد کرد.

۸ خلاصه این که ای ایمانداران، دربارۀ هر آنچه حقیقت، هر آنچه شریف، هر آنچه راست، هر آنچه دوست داشتنی، هر آنچه نیک و هر آنچه عالی و قابل ستایش است، فکر کنید. ۹ تمام آن چیزهایی را که از من آموخته اید، یا از من به دست آورده اید، یا شنیده اید و یا در من دیده اید، انجام دهید و خدایی که سرچشمۀ سلامتی است، با شما خواهد بود.

سپاسگزاری از هدیه ها

۱۰ حالا که پس از مدتی دوباره مورد توجه شما قرار گرفته ام، بی اندازه در خداوند خوشی می کنم. من این را نمی گویم که شما در گذشته به من توجه نداشتید بلکه فُرصت ابراز آن را نیافته بودید. ۱۱ من این سخنان را به خاطر نیازمندی های شخصی خود نمی گویم، زیرا یاد گرفته ام که در هر حالت قناعت کنم. ۱۲ من می دانم که چگونه در تنگدستی و یا در فراوانی زندگی کنم، رمز زیستن در سیری و گرسنه گی، در فراوانی و نیازمندی را فرا گرفته ام. ۱۳ من به وسیلۀ عیسای مسیح که مرا تقویت می کند به انجام هر کاری قادر هستم.

۱۴ با این حال، شما لطف نموده و مرا در مشکلاتم کمک کردید. ۱۵ ای ایمانداران شهر فیلیپی! شما خوب می دانید که در آغاز بشارت دادن خبر خوش، وقتی مقدونیه را ترک کردم، هیچ کلیسایی حاضر نشد که با من ارتباط بگیرد، تنها شما بودید که هم خبر خوش را پذیرفتید و هم نیازمندی هایم را رفع کردید. ۱۶ حتی زمانی که در شهر تسالونیکی بودم، چند بار کمک مالی برای رفع نیازمندی من فرستادید. ۱۷ من آرزوی دریافت کمک مالی شما را ندارم، بلکه می خواهم پاداش نیکوکاری های تان به حساب تان افزود گردد. ۱۸ کمک مالی شما به دستم رسید و نه تنها کافی بلکه بیشتر از احتیاجم بود. چیزهایی را که توسط اپافرودیتوس فرستادید، به طور کامل نیازمندی مرا رفع کرد. آن عطایای شما هدیه ای خوشبو یعنی قربانی قبول شده و پسندیدۀ خداست. ۱۹ خدای من همۀ نیازمندی های شما را از خزانۀ بزرگ خود در عیسای مسیح رفع خواهد کرد. ۲۰ خدا، پدر آسمانی ما را تا به ابد جلال باد. آمین.

سخنان پایانی

۲۱ درود به همۀ مقدسین که به عیسای مسیح تعلق دارند. برادران و خواهرانی که با من هستند به شما سلام می رسانند. ۲۲ همۀ ایمانداران در اینجا به شما سلام می فرستند، به خصوص ایماندارانی که در دربار امپراطور روم هستند.

۲۳ فیض خداوند ما عیسای مسیح با روح شما باد!

- Christ's Promises Before and After the Resurrection (Peace and Joy in Christ)

There are hundreds of promises from God in the Bible. How do we know which promises are for us and which ones we can claim? To put the question another way, how do we know the difference between general and specific promises? A general promise is a promise that the Holy Spirit always makes to all believers. A promise written in the Bible is not limited to time or person, meaning that the recipient of the promise can be anyone at any time and at any time. If we confess our sins to Him, we can be sure that He will forgive us and cleanse us from all unrighteousness. This is completely fair and just of God, because Jesus Christ gave his life to wash away our sins and cleanse us from all unrighteousness. This promise is based on the generous nature of God and applies to all believers without time or place limitations. Our belief in God’s promises must be by faith.

Radio programme about v19 (30min)