کتاب امثال سلیمان
فصل بیست و نهم
۱کسی که بعد از سرزنش زیاد بازهم سرسختی کند، ناگهان خُرد می شود و علاجی نخواهد داشت.
۲تا وقتی که قدرت به دست اشخاص نیک باشد، مردم خوشحال هستند، ولی اگر قدرت به دست افراد بد افتد، مردم می نالند.
۳پسر عاقل پدر خود را خوشحال می سازد، اما پسری که بدنبال زنان بدکار می رود، دارائی او را برباد می دهد.
۴پادشاه عادل به کشور خود ثبات می بخشد، ولی آنکه رشوت می گیرد، مملکت خود را نابود می سازد.
۵شخص متملق با چاپلوسی به دوست خود صدمه می زند.
۶اشخاص بدکار در دام گناه خود گرفتار می شوند، اما شادکامی نصیب مردم راستکار می گردد.
۷شخص راستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آن ها نیست.
۸شخص احمقی که دیگران را مسخره می کند، شهری را به آشوب می آورد، اما آدم دانا خشم را فرو می نشاند.
۹وقتی یک آدم عاقل با یک شخص احمق به محکمه می رود، مرد احمق خشمگین می شود و او را مسخره می کند و کار بجائی نمی رسد.
۱۰اشخاص خون آشام از افراد راستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.
۱۱آدم احمق بزودی خشم خود را ظاهر می سازد، اما شخص عاقل از خشم خود جلوگیری می کند.
۱۲اگر حاکم به سخنان دروغ گوش بدهد، تمام خادمانش دروغگو می شوند.
۱۳فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دوی آن ها چشم بینا داده است.
۱۴پادشاهی که نسبت به مردم مسکین با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پایدار می ماند.
۱۵برای تربیۀ کودکان چوب و تأدیب لازم است، اگر او را آزاد گذاری و سرزنش نکنی، باعث شرمندگی مادر خود می شود.
۱۶وقتی اشخاص بدکار به قدرت می رسند، فساد زیاد می شود. اما مردم راستکار سقوط آن ها را بچشم خواهند دید.
۱۷فرزندت را تأدیب کن تا باعث خوشی و آرامش تو گردد.
۱۸مردمی که راهنمای شان خدا نباشد، سرکش می شوند، خوشا بحال قومی که از احکام خدا پیروی می کنند.
۱۹خادمان تنها با نصیحت اصلاح نمی شوند، زیرا آن ها هرچند سخنان ترا بفهمند، اما به آن ها توجه نمی کنند.
۲۰شخصی که بدون فکر کردن و با عجله حرف می زند، از یک احمق هم بدتر است.
۲۱خادمی که آقایش او را از کودکی بناز پرورده باشد، سرانجام تمام دارائی آقای خود را غصب می کند.
۲۲شخص تندخو نزاع برپا می کند و آدم بدخُلق فتنه انگیز است.
۲۳تکبر، انسان را به زمین می زند، اما فروتنی باعث سرفرازی می شود.
۲۴کسی که با دزد همدست می شود، به جان خود دشمنی می کند، اگر در محکمه حقیقت را بگوید، مجازات خواهد شد و اگر حقیقت را نگوید، خدا او را لعنت می کند.
۲۵کسی که از انسان می ترسد در دام می افتد، اما هرکه بر خدا توکل می کند، در امان می ماند.
۲۶بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف را دارند، اما داوری فقط به دست خداوند است.
۲۷اشخاص راستکار از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از مردم راستکار.
